Chapter 10
Full name"Ms. Alejandra?" a sudden knock on the door made me attentive.
Isinara ko ang isang magazine na kanina ko pa sinusuyong mabuti. Hinayaan kong makapasok ang isang staff sa maliit kong opisina.
"Ipinabibigay po ni sir Mendez." he put a piece of paper in my table.
Hindi na ako nagsalita pa at hinayaan na lamang siyang umalis. Napakunot ang noo ko habang pinagmasdan ang isang pirasong papel sa harap ko.
Make a business proposal for Mr. Gomez.
I rolled my eyes. Hindi ko alam kung anong meron sa taong ito at bakit nagtyatyaga ang kompanyang ito sa kanyang investment.
I already send this person a lot of business proposals trough mails pero ni isang response ay wala akong natanggap.
At ngayon, hiniling si Sir Mendez na makipagkita ako? Just to convince this person for investment?
The company is in trouble. Bilang isang sekretarya ay hindi ko maiwasang mag-alala.
I am working this company for almost three years.
Nakailang kombinsi narin ako sa iba't-ibang business man dito sa pilipinas pero ni isa ay walang pumayag.
This company is quite old. Humina rin ang kinikita dahil sa paparaming kumpitinsya mula sa iba't-ibang bansa.
We're like a hungry street dog, striving for foods. At tulad ng sinabi ni sir Mendez, we shouldn't give up. The company will raise soon.
Napabuntong hininga ako. Thinking all possible things that I may do just to convince this person. Ito na lang daw ang natatangi naming pag-asa sabi ni sir Mendez.
I make some flowery words on my fifth presentation. Sinisuguro kong iba ito sa nakaraang presentasyon na ipinadala ko sa kanya. Hindi man ako siguradong makokombinsi ko ang taong ito pero kahit sa effort man lang ay makikita niyang pinaghirapan ko ito.
Twelve o'clock when I leave my office to buy my lunch in the canteen. Tulad ng nakasanayan, kasama ko ngayon si Dixie, ang isa sa mga staff dito sa kompanya and also became one of my friend.
"Kumusta na nga pala kayo si Vince?" her question made me stop for a moment. Nasa bukana na kami ngayon ng elevator.
Dalawang linggo rin kaming hindi nagkita ni Dixie. Siguro ay wala siyang nakalap na impormasyon tungkol sa'min ni Vince habang nasa resort ako.
Si Vince ang dahilan kung bakit ako nagpunta sa resort na mag-isa, to forget him. At hindi naman ako nagkamali ng desisyon.
Mag dadalawang linggo na rin nang umalis ako sa resort na iyon. I tried to find him in social media gamit ang pangalang ibinigay niya sa'kin pero hindi ko makita.
Kung sa bagay ay nickname lang niya iyon.
Sa laki ba naman ng pilipinas ay malabo kaming magkita pang muli.
"hooy?" itinulak ako ni Dixie dahilan para matauhan ako. The elevator is now waiting for us to get in. "Okay ka lang ba?" tanong niya.
"Okay lang ako. Siguro dahil sa stress ng trabaho." wika ko pa. Nakahinga naman ako nang maluwag nang nakumbinsi ko siya.
We're friends for almost two years. Nauna ako ng isang taon sa kompanya kaya ako ang nakakuha ng promotion as secretary.
We order foods for our lunch. Kahit sa pagkain ko ng tanghalian ay ang business proposal pa rin ang nasa isipan ko. I hope he will response me in this time.
BINABASA MO ANG
Island of Fire: Sands Of Temptation [COMPLETED]
Romance[BOOK 1] Joey wants to find a place where she can spend her time together with her self. Forgetting the past and loneliness is what she wanted to have. Pero, paano kung ang mga bagay na gusto niya ay hindi niya mararanasan sa lugar na kanyang napun...