Island of Fire: Sands Of Temptation [COMPLETED]

Epilogue

This is the last part for this book. Thank you for the support from the start 'til here.

Sana naibahagi ko ang pakiramdam na nais kong ibahagi sa inyo, abangan na lamang ang susunod na libro.

Keep supporting. :)

---

Gabriel's POV

Umahon ako mula sa malalim na dagat. Sinapo ko ang mukha kong binabalot pa ng tubig. Using my right hand, I wiped out my hair na siyang humaharang sa paningin ko.

Nang makaahon sa dagat, laking gulat ko nang mamataan ang babaeng nakaupo sa tabi ng punong niyog. She's sitting alone, the white sands covers all his lower legs habang nakatingin sa aking katawan ang kanyang mga mata.

As what the other girl's first reaction, gulat na animo'y ito ang unang beses na makakita ng guwapong lalaki na katulad ko.

I can't blame them though, I was born to be like this. I was born to be the apple of every girl's eyes.

Hinayaan ko na lang siyang maakit sa katawan ko. Kitang-kita ko iyon sa mga mata niya.

Inalis ko ang tingin ko sa kanya nang mapansing inilipat niya ang tingin niya sa mga mata ko. Itinuon ko ang atensyon sa daan as if I didn't see her.

I know she's still looking at me, nararamdaman ko iyon kahit na malayo-layo na ang nahakbang ko.

Like the usual thing, bumalik ako sa canteen to take my breakfast. Ito palagi ang nasanayan kong routine when I am in this resort.

Hindi ko alam kung bakit walang taong nagbobook dito sa resort. Sa nakaraang buwan ay marami-rami naman ang dumadalo rito.

"Sir, ito na po ang order ninyo." nilapag ng sales lady ang pagkaing nakasanayan ko. She already know what to do when I arrive from the sea- prepare my foods.

"Wait..." I stop her when she's about to step away from me. "Kailan pa dumating ang babaeng iyon dito?" I asked her directly. Agad naman niyang nakuha ang ibig kong sabihin gayong tumango ito.

"Ay, 'yon po ba? Kagabi lang po. Bakit po sir?" she asked me maliciously. Umiwas ako ng tingin.

"Back to work."

Umalis siya sa harap ko. I don't know why did I hired this kind of sales lady, nakikialam sa buhay.

Itinuon ko ang atensyon ko sa dagat habang kumakain. I've been staying in here for almost a week alone. No people around. The see is so quite and clear and the rooms are empty.

Ngayong may kasama na ako, I don't know if I can feel the peace that I want.

The see goes more deeper, quite and lonely. Tanging ang ilaw mula sa buwan lang ang umaaliwalas sa buong karagatan.

I hugged myself when the cold air touches my body. Kahit malakas ang apoy sa harapan ko'y nadadaig pa rin ito ng malamig na hangin mula sa dagat.

I always here during night. Dito ko inaaksaya ang oras ko buong gabi, watching the bright moon kasama ang isang boteng alak.

Kalaunan ay may naamoy akong pabangong hindi pamilyar sa'kin. Hindi ko alam pero para akong natauhan nang maamoy iyon.

It seems like a blood that makes my body more alive.

Tumingin ako sa likuran, I'm not mistaken.

A lady with her pajama, nakatayo ito hindi kalayuan kung saan ako nakaupo. Nakatingin lang siya sa'kin.

"Want some?" ang tanging lumabas sa bibig ko.

She looks surprised. Binabalot ng gulat ang kanyang mga mata. She just smiled at me.