Chapter 24
Marry meI closed the door quickly. Dumiretso ako sa kama habang sinasapo ang mga takas na buhok sa aking noo.
Hindi na ako lumingon pa. I don't know if he followed me here or he stayed at the party. It doesn't matter to me.
Wala na akong pakealam sa kanya. He can go wherever he want.
Ilang sandali nang mapansin ko ang pagbukas ng pinto sa room. I expected him to enter in the bedroom at ganoon nga ang nangyari.
He's chasing his breathe when he appear in my sight. Halatang mabilis niya akong hinabol. Nauna ako sa elevator kaya alam kong malayo layo rin ang nilakad niya sa hagdanan.
"Zoey..." he said. Humingingal pa ito. Iniwasan ko siya ng tingin. "Look, I'm sorry. I didn't mean it." he continued. Rinig ko pa ang paghugot niya ng hininga.
Kanina lang ay galit na galit siya pero ngayon, his eyes are full of despair ang forgiveness.
Ramdam ko ang tingin niya sa'kin. Pinilit ko iyong huwag pansinin. I know my weakness. Isang tingin niya lang ay maibabalik na niya ako sa dati so I avoid looking at his eyes.
"Nadala lang ako ng galit. I just..." I cut him off.
"Okay lang naman sa'kin na magalit ka dahil nakikipag-usap ako sa iba. That's what you hate pero ang sabihan akong naglalandian kay Vince, dammit Gab! Parang sinasabi mo na ring hindi ako katiwatiwalang tao!" wika ko pa. Medyo malakas ang boses ko. Hindi ako tumingin sa mga mata niya. "You're too possessive. Parang wala na akong sariling buhay. You want me to just rotate in your own axis, follow your command and everything!" sa puntong ito, hindi ko na napigilang tumulo ang mga luha sa mga mata ko.
I already release all my anger. Sa hindi inakala, naramdaman ko ang kaginhawaan sa lalamunan ko. It feels like I got the thorn in my throat.
"Sorry for doing that then." he said. Parang pabulong na iyon dahil sa sobrang hina.
Sa pagkakataong ito, napatingin na ako sa mga mata niya. It's so dimmed than I've expected. Hindi ko man mabasa ang emosyon niya gaya ng dati pero alam kong natinag siya sa mga sinasabi ko.
"I just don't want to let others do my moves. Especially seeing your ex-boyfriend. Dammit! Parang mababaliw na ako sa kakaisip kung ano ang pinag-usapan ninyo." bumabakat ang mga ugat sa kanyang sintido habang sinasambit iyon.
Well, he's always like this. Possessive.
"So, you mean that I won't talk anyone else except you? Hindi ako puwedeng makipag-usap sa mga lalaki? Na dapat nakatali lang ako sa mga bisig mo palagi?"
Yumuko siya. Marahan siyang humakbang palapit sa'kin. Umuga ang kama nang umupo siya. Tumingin siya nang diretso sa harap na animo'y lagpas sa kabilang room ang paningin niya.
"I just want to protect you from other guy. Gusto kong ako lang Zoey. No other men can touch you." he said.
Napangiti ako sa mga sinasabi niya. Really? Iyon ang gusto niya?
"Hindi babae ang hinahanap mo Gab, body guard." I said. Sinapo ko ang mga luha sa mga mata ko at saka tumayo.
I was about to step away from him nang mapigilan niya akong humakbang pa. He grab my hands and pull me closer towards him. Mabilis iyon dahilan upang mapasandal ako sa mga bisig niya.
He just kept on looking at me. Ngayon ay naramdaman ko na ang mainit niyang mga hininga. Ni pati pagtibok ng aming mga puso'y rinig na rinig ko na dahil sa sobrang lapit.
I avoid his looks pero pinigilan niya ako. He turned my vision towards him, alam niya talaga kung saan niya ako huhulihin. Seryoso ang mga tingin niya.
BINABASA MO ANG
Island of Fire: Sands Of Temptation [COMPLETED]
Romance[BOOK 1] Joey wants to find a place where she can spend her time together with her self. Forgetting the past and loneliness is what she wanted to have. Pero, paano kung ang mga bagay na gusto niya ay hindi niya mararanasan sa lugar na kanyang napun...