Hanggang Kailan Kita Mamahalin

Chapter: 32

Daniel's POV

KC nasan kana ba? E halos naikot na ata namen yung mundo kakahanap sayo pero wala ka pa din nasaang lupalop kana ba nakarating😔 Nandito kame ngayon sa bahay kompleto ang barkada ikaw lang ang wala ilang araw na kameng nababaliw kakahanap sayo mugtong mugto na nga yung mata ni Janah kakaiyak halos lahat naman ng girls, magpakita kana kase samen KC miss na miss na rin kita🙁

Chelsea: Sinabi ko naman kase sa inyo wag nyo na sya hanapin nagpapakapagod lang tayo sa wala, mahirap hanapin ang taong ayaw naman magpakita.

Janah: Shut up Chelsea bakit ba nangengealam ka samen? Wala kang pakialam kung gusto namen syang hanapin kung pagod kana bumalik kana lang sa bahay nyo dahil wala kang naiitulong dito.

Chezka: Oo nga ate at baka nakakalimutan mo na ikaw ang dahilan kung bakit sya pinalayas ni mommy.

Darwin: Umuwe kana sa inyo ate Chelsea para mahanap na namen si ate KC baka kaya hindi namen sya makita dahil kasama ka namen.

Chelsea: So anong konek nun Darwin?

Macky: Baka iniisip ni KC na pinagpalit na namen sya sayo kaya umuwe kana dahil kahit anong mangyare hinding hindi yun mangyayare.

Chelsea: Babe (Sabay yakap nya sa braso ko) look o pinagtutulungan nila ako.

Inalis ko naman yung pagkakayakap nya sa braso ko at "Pwede ba Chelsea umuwe kana lang sa inyo tama naman sila hindi ka nakakatulong at fyi lang break na tayo kaya stop calling me babe nakakasuka."

At pumunta na ko sa kwarto ko maliligo muna ako para ma preskuhan naginit kase yung ulo ko sa Chelsea na yun pag may nangyaring hindi maganda kay KC mananagot saken yung babae na yun kahit babae pa sya.

Allan's POV

Mga ilang buwan na rin mula nung nakalabas ng hospital itong si KC hindi ko alam kung bakit hindi ko magawang paalisin sya dito sa unit ko ang sarap nya kaseng kasama halos hindi na nga yata mabubuo yung araw ko pag wala tong babaeng to, sa kanya ko lang naramdaman yung pagaalaga at pagaasikaso na dapat kay mommy pa lang naranasan ko na pero hindi e mas mahalaga pa rin sa kaniya ang trabaho nila pareho sila ni dad.

Ngayon aalis ako papunta ko sa office at kasama ko sya dito sa sasakyan at habang nag dadrive ako itong kasama ko naman e sobrang busy halos hindi nagsasalita.

Ako: Parang ang dame mo naman atang bibilhin? Gusto mo ba na samahan na muna kita para may katulong ka sa pag bitbit ng mga bibilhin mo?

Sya: Ano kaba? Ilang beses ko ng sinabi sayo na okay lang ako sanay na ko, isa pa kailangan ka ng daddy mo sa company nyo kaya sige na wag ka ng magalala saken okay lang ako.

Sabay nginitian nya ko ng matamis na ngite haixt nahuhulog na ata ako sa babaeng to nasa kanya na yung gusto ko sa isang babae.

Sya: Hello to the world Allan Sandoval (Sinabayan nya pa ng pag kaway)

Ako: Ano ba yun?

Sya: Sabi ko ho bababa na ho ako pero hindi ka sumasagot at nakatingin ka lang sa mukha ko habang naka ngite bakit may dumi ba ko sa mukha?

Ako: Ha? Ah ano wala oo wala.

Sya: Hoy okay ka lang ba?

Ako: Bakit?

Sya: Wala never mind, sige na baba na ko mag ingat ka ha magluluto ako ng favorite mo mamaya sabay na tayo kumain ha?

Ako: Talaga? Sige ba o sige na magingat ka din mamahalin pa kita.

Sya: Ano?

Ako: Ha?

Sya: Yung huli mong sinabi hindi ko naintindihan e.

Ako: Ha alin? Yung mag ingat ka din?

Sya: Narinig ko yun may iba ka pang sinabi.

Ako: Ha? Wala naman na kong ibang sinasabi.

Sy: Sige na nga.

At bumaba na sya, haixt muntik na ko dun ha. Pagkarating ko sa company sinalubong ako agad ng secretary ni dad.

Mia: Good morning po sir nasa conference pa ho ang daddy nyo dun na lang daw po kayo magusap sa office nya.

Nag nod na lang ako sa kanya at dumeretsho na sa office ni dad.

Daniel's POV

Hindi ko na alam kung may pagasa pa na makita ko ulit yung babaeng mahal ko😔 Kung nilakasan ko lang yung loob ko na aminin sa kanya nuon pa itong nararamdaman ko edi sana masaya kame ngayon, sana kasama ko pa sya ngayon😪 Nagulat ako ng may biglang kumatok sa pinto.

TOK TOK TOK

Ako: Sino yan?

Yaya Huling: Daniel iho ako'y pupunta muna sa super market naubos na yung stock sa freezer.

Ako: Sige ho manang mag iingat ho kayo.

Sya: Wala kabang ipapabili?

Ako: Wala naman ho salamat na lang po.

Sya: Sige aalis na ako.

Hindi na ko sumagot at nahiga na lamang sa kama ko.

Chapter: 32 is done...

Kamusta naman yung story ko guys? Paki support naman plssss love youuuu😘