Za ścianą kłamstw

³

✧ 𝕍𝕚𝕝𝕝𝕖𝕟𝕕 ✧

Usiadłem na drzewie dokładnie zaciągając kaptur. W ostatnich dniach nie działo się nic ciekawego. No może oprócz akcji z BlackDogami i dniu kiedy nie umiała wyjść z krzaków. Zasadniczo i to było nudne.

Westchnąłem i nie mając zamiaru marnować czasu wtargnąłem na teren kwatery. Jako, że było bardzo wcześnie nikogo nie napotkałem. Wbiegłem do środka i skierowałem się do pomieszczenia z wielkim błękitnym kryształem. Idioci nawet tego nie pilnują. Nie dziwię się, że mają co chwilę jakieś kłopoty. Schowałem się po schodami zamykając za sobą pozłacaną klapę. Oparłem się i przymknąłem oczy czekając na jakieś nowości.

𝚡

Słysząc czyjeś kroki oraz szmery schowałem się bardziej do rogu na nowo zaciągając kaptur. Niemożliwym było mnie zobaczenie. Może jedynie wyczucie, ale nie martwiłem się o to. Zawsze mogłem się przemienić, bądź ich powalić.

— Cześć, jestem. O co chodzi? — usłyszałem białowłosą.

— To dosyć ważne — odpowiedziała jak dobrze pamiętam, Miiko.

— Zamieniam się w słuch.

— Za dziesięć dni odbywa się bal w plemieniu, z którym mamy dobre kontakty.

— I co ja mam z tym wspólnego? — wtrąciła.

— Chcę, abyś to Ty tam pojechała. Jednak nie znasz wszystkich naszych zwyczajów, więc Ykhar podszkoliła by Cię trochę. Zgadzasz się?

— Kto będzie moim partnerem? — zapytała podejrzliwie.

— Nevra — odparła niemal natychmiast.

Przewróciłem oczami, a dziewczyny dalej dyskutowały. W końcu ziemianka przystanęła na jej propozycję i wyszła powiadomić nieznaną mi Ykhar.

𝚡

Zapukałem w drzwi, a już po chwili przede mną pojawiła się Kaori. Uśmiechnęła się i zaprosiła mnie do środka. Usiadłem, a ta uraczyła mnie kawą. Opowiedziałem jej o wyjeździe dziewczyny na bal. Za to staruszka zaczęła opowiadać mi o spotkaniu ze smokami i ich przypuszczeniach. Jak się okazało wszystko się łączyło w spójną całość. Niemalże pewne było, iż nasza przybłęda jest zaginionym wilkiem.

Czas szybko mijał, aż w końcu musiałem się zbierać. Kobieta wręczyła mi cztery fiolki wraz z opisami do nich. Teraz wszystko leżało w moich rękach.

Podziękowałem jej i wróciłem do kryjówki. Od razu powędrowałem do swojego pokoju i przeanalizowałem działanie danych mi substancji. Następnie odłożyłem wszystko w bezpiecznym miejscu. Spokojnym krokiem ruszyłem do pokoju Plativa. Zapukałem do drzwi, a słysząc zaproszenie do środka wszedłem do pomieszczenia. Usiadłem na krześle i opowiedziałem mu o wszystkim... prawie wszystkim. W końcu każdy musi mieć jakieś tajemnice.

W końcu zaczęliśmy opracowywać plan na porwanie niedoszłego wilka. W końcu nie wejdziemy tam od tak podczas balu.  Przegadaliśmy praktycznie całą noc. Resztę postanowiliśmy dokończyć po południu.

𝚡

Minęło kilka dnia, a nasz plan był dopracowany. Wszystko zostało zaplanowane idealnie. Zadowolony skierowałem się w stronę plemienia. Miałem obserwować posiadłość. Plativ zjawić się miał dopiero późnym wieczorem.

Ułożyłem się wygodnie na gałęzi i lustrowałem wzrokiem wejście. Po kilku godzinach, znudzony wdarłem się na ich teren. Niezauważony przechadzałem się korytarzami. Sprawdzałem wszystkie drogi ucieczki oraz zwinąłem parę błyskotek.