Бэкхён: Чи хүссэн газраа хэлэхгүй бол би сонголоо шүү
Би: Ойлголоо. Номын сан явцгаая
Бэкхён: Тэгээд номын санд болзож болдог юм уу?
Би: Болох байх аа. Чи амаа хамхих юм бол бас бүтнэ шүү
Бэкхён: Ойлголоо явцгаая
Биднийг номын сангийн урд ирэхэд нар нэлээн хурц байлаа. Яг анх уулзсан өдөр шиг заваан халуун...
Би: Юун хүүхэд шиг шар малгай өмсчихсөн юм?
Бэкхён: Чи өмсөх юм уу гэснээ өөрийнхөө малгайг надад өмсүүллээ. Дотогш ороход ямар ч асуудалгүй байсан ба хамаагүй сэрүүн юм.
Номоо олж авчихаад, тохиромжтой газар олж суув. Бэкхён ямар ч байсан чимээгүй байгаад нь бурхандаа талархая. Чалчаа гэж жигтэйхэн...
Бэкхён: Энд хэн ч юу ч ярьдаггүй юм уу?
Би: Угаасаа хүн байхгүй байгаа биз дээ
Бэкхён: Аан. Ямар тэнэг нь л хар халуунд, амралтын өдөр ийшээ орж ирээд байхав дээ. Тийм ээ?
Би: Чи бид хоёр тэнэг болохоороо орж ирсэн юм. Амаа татаад урдахаа унш
Бэкхён: Эндхийг жаахан үзье л дээ. Босоод ир гэж хэлээд надаас босохыг гуйлаа. Тасгуудаар нь явж, элдэв юм харуулж үзүүлсээр цаг өнгөрөхөд тэр нүдээ эргэлдүүлэн: Хөөе, гаръя аа. Энэ чинь... Энэ чинь уйтгартай байнаа!
Би: Байз, номоо байранд нь тавья
Байсан газарт нь тавьчихаад явах гэж байтал Бэкхён нэг л жоготой харцаар намайг ширтэв. Аахх чи бас юугаа хийх гээд нүдээ гялалзуулаад байна?
Би: БАС ЯАВ даа!
Бэкхён: Чшш. Энд юм ярьдаггүй гэсэн биз дээ? Гэснээ намайг номын тавиурлуу шахан зогсоолоо. Энэ л биш шүү.... Үгүй ээ... Овоо гайгүй байсан юм сан. Үнсэж л болохгүй шүү...
Би: Б-Би чихчихнэ шүү!
Бэкхён: Юу?
Тэр намайг шоолон, хагас өргөсөн өвдөг рүү минь харлаа.
Бэкхён: Вуаа. Аймар юм аа. Чи ёстой хэрцгий юм. Энэ байхгүй бол би ч, чи ч амьдрахгүй гээд шууд уруул дээр үнссэн. Би битгий гэж дотроо мянга залбираад ч нэмэр алга.
Бэкхён: Чи бултаад бултаад надаас холдохгүй. Зүтгээд зүтгээд зүрхээ дарж барахгүй ээ. Эртхэн шиг хүлээн зөвшөөр
Би: Паах чи ямар нялуун үнэртэй юм бэ?
Бэкхён: Би сүрчиг түрхдэггүй
YOU ARE READING
Virgin Lady [BBH]
Fanfiction- Муу ажилтан байлаа гээд чи муу намайг яах юм? - Ядаж л чи онгон