Chapter 10

307 74 20
                                    

Jansen's POV

Takte. Parang tanga lang, ang bilis ng tibok ng puso ko. Paulit-ulit kong naririnig yung boses niya. Nakikita ko pa rin yung maamo niyang mukha na sinasabing wag siyang iwanan. Kakauwi ko lang galing sa The Mall at nakaupo ako ngayon sa kama ko. I remember her innocent face as she uttered the words that made my heart melt.

"Just stay here. With me."

"Just stay here. With me."

"Just stay here. With me."

"Just stay here. With me."

"Just stay here. With me."

Napahilamos na lang ako sa mukha ko. Tumayo ako at pumunta sa veranda. Tumingin ako sa langit and I saw no stars tonight. I guess, it will rain.

Bakit ba ganito yung nararamdaman ko?

Tumunog yung ringtone ng cellphone ko.

Mas bumilis naman yung tibok ng puso ko nang makita ko yung pangalan niya sa inbox ko. Binuksan ko kaagad yung text message niya.

From: Hannah :)

Hello Jansen! Thank you kanina. Sorry din pala. :)

To: Hannah :)

Ayos lang yun. Salamat din. :)

From: Hannah :)

Sayang di natuloy yung panonood natin. :(

To: Hannah :)

Wag kang mag-alala, may next time pa. ;)

From: Hannah :)

Talaga? ^_^ Promise yan ah?

To: Hannah :)

Oo naman. Matulog kana. Good night boo. ;)

Hindi na siya nag reply pagkatapos nun. Nahimatay na siguro sa sobrang kilig. Napangiti naman ako nang maalala ko yung mukha niya tuwing namumula siya. Since I've known her, my smile is always plastered on my face.

Matutulog na nga ako. In dire need of pogi rest.

Parker's POV

Kanina pa ako nag hihintay sa babaeng yun. Tsk. -____-

"Parker."

"Nandyan kana pala. Ang bilis mo." nakasimangot kong sabi.

"Aarte ka pa nandito na nga ako." tinarayan na naman ako. -___-

Ang dami pang sinasabi e.

"Oo na. Ang daldal mo." nadulas ako. Lagot ako sa amazonang babae na 'to. Daig pa siga sa kanto e.

"Anong sabi mo?" nakatingin na siya ng sobrang sama sakin. Pag sinabi niya yun, ibig sabihin may chance ka pang isalba ang buhay mo.

Pinagpapawisan tuloy ako. Kalalaki kong tao hindi ako makapalag dito.

"Ah. Wala Kairie. Ang sabi ko mag simula na tayo. Hehe." ngumiti ako sa kanya pero sa totoo lang, kinakabahan talaga ako.

"Good." phew! Akala ko huling araw ko na 'to e!

Mukhang good mood si Kairie ngayon ah? Ano kayang meron?

"Ano ng natapos mo?" tanong niya sakin.

"Uhm. Yung blueprint tapos ko na. Binase ko na lang siya sa plano nati--."

"Ano?" tanong niya ulit habang nakataas yung kilay na isa. Taray. -__-

"Plano mo pala. Dati."

"Ginawa kong hugis babaeng nakadress yung mismong building. Yung ulo yung magsisilbing attic. Tapos yung bust niya, yung office mo at ni Hannah. Pati na rin kung saan magtatahi yung mga tailors. Yung damit naman, doon gaganapin yung mga iba't ibang conferences, fashion show at iba pa. Ginawa kong 1,500 seater yung auditorium kung saan gaganapin yun. Yung paa naman yung magiging dalawang pintuan. Yung isa, para sa public at yung isa, private purposes. Tulad na lang kung may artista kang iimbitahan. Dinagdagan ko pala ng bag yung babae, nakakontekta naman yun sa hallway, doon magbibihis yung mga models mo. Mayroong shortcut doon para makarating sa auditorium. Nandoon din yung mga collections ng damit. Sa kamay naman, hallway yung dalawang yun, nakasabit naman doon yung mga designs mo. May gusto ka pa bang idagdag?"

My Long Lost LoverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon