KALBİM AVUÇLARINDA TİTRERKEN

Sevmek Yusuf olabileni....

"Sevgili okurlarım:
Zor geçen bu günlerde tüm hayallerimizi küçük bir kutuya kapatmışız sanki , gelecek hakkında hayal kurmak istesekte yüreğimize çöken korku kırıntıları bizi ümitsizliğe sürüklüyor.....Fakat unutmamalıyız ki bizim inancımız ķorkumuzdan daha kuvvetli ....Rabbim hayırlısı ile bu günleri de geçirecek inş ....

Şimdi siz bu satırlarımı okurken yüreğinizden hissettiğiniz duyguları bir kaç cümle ile dökün isterim...Hangi şehrin sessizliği içinde ve hangi saatte .....Yorumlarınız benim için kıymetli ....

Ve" evdehayatvar" unutma...

.....evde kaldığımız bu günlerde yeni bir bölüm.... sağlıcakla kalın......

***************

Genç kız kapının eşiğinde usulca baktı....Gördükleri  kalbini paramparça ediyordu....İçindeki kıskançlığı bastıracak hiç bir duygu yoktu..Daha fazla burada kalamazdı.... Hızlı adımlarla kapıdan uzaklaştı....Böyle olmamalıydı ....Rabia Yusuf un kalbini böyle kolay elde etmiş olamazdı...Bu evlilik gerçek olmayacak kadar olanaksızdı.....Tüm hayalleri elinden çalınmış bitik ve viraneydi....Hastane koridoru ona dar ve boğucuydu...Bakışını kapıdan çekti..Doktor önlüğünğn cebine ellerini sıkıştırdı..Aldığı her nefes çiğerlerine batıyordu sanki...Hızlı adımlar atarak bulunduğu yerden uzaklaştı...Etrafındaki kimseyi algılamayacak kadar derinlerdeydi....Hızlanan adımları işe merdivenlerden çıktı Ve terasa kendini attı...Cam bölümden çıkıp temiz havayı çiğerlerine çekti....  ......Esen rüzgara ve soğuk havaya aldırmadan sırtını duvara dayayıp  ağlamaya başladı.........
   Kaybetmek........Bunu düşündükçe daha çok sinirleniyordu......Gözlerine  hücum eden yaşları elinin tersiyle sildi .......

Ve omuzuna dokunan elle irkildi.... Gözleri kan canağına dönmüş ve bitik haliyle onu birinin görmesi hiç iyi değildi....Başını usulca çevirdi ve  kulağına dolan sesle rahatladı:

-Kuzum beni duymadım mi?Arkandan o kadar koştum ki nefes nefese kaldım.....

  Sevde derin bir nefes çekip karşısında duran  arkadaşının kucağına attı....

-Sevde neyin var   nedir bu halin?

-Iyi değilim Elif.....Hiç iyi olacağımıda zannetmiyorum....Ben kendimi bildim bileli onu seviyorum....Onları böyle görmek beni delirtiyor....

Elif Sevde'nin  başını omuzundan çekip kan çanağına dönen gözleri  gözlerine kilitleyip konuşmaya başladı:

- Önce bi sakin olurmusun kuzum....Nedir seni bu hale getiren....

-Rabia burada....Baygın olarak getirildi.....Ne olduğu konusunda hiç bir bilgim yok ....Fakat beni bu hale getiren Yusuf.....Etrafında öyle pervane  ki ....Yusuf'un Rabia'yı sevebilme ihtimali beni mahvediyor..

Elif  arkadaşının yüzüne uzun uzun baktı....Onu böyle üzgün görmek üzüyordu onu .Sevde'nin  çenesine usulca dokundu ve fısıldadı:

-Biz ne konuştuk Sevde....Artık unut ve sende kabul et....Yusuf karısına seviyor.....senin zannettiğin gibi sahte bi evlilik değil....Lütfen artık toparlan ve   kendine gel .....
 
- Ne yapmamı bekliyorsun...Kalbimi yerinden sökmemi falan mı? Denemedim mi zannediyorsun.......Unutmak öyle kolay olmuyor....

-Kendini böyle üzmen hiç bir şeyi değiştirmeyecek biliyorsun....

Sevde arkadaşının haklı olduğunu biliyordu...Fakat bu Yusuf'u sevdiğini değiştirmiyordu.

-Rabia hayatımıza girene kadar herşey o kadar yolundaydı ki böyle olacağını hiç tahmin etmedim .....Yusuf ile bir ömür geçti Elif buna en çok sen şahitsin....Şimdi onsuz bir hayat korkutuyor beni....Çünkü ben ondan başkasını sevemeyeceğim......