thanatophobia | sope

ölüm korkusu

Omega uyandığında başka hiç kimsenin olmadığı simsiyah bir zindanda uyanmıştı. Odada tek bir pencere bile yoktu ve akşam olmalıydıki kapkaranlıktı.

Yoksa, ölmüş müydü Yoongi?

Soğuk terler dökmeye başladı Yoongi. Ölmüş olamazdı. Ölüm onu bulamazdı. Bunca zaman ölümden kaçmak için hiçbir zaman riskli işlere girişmemişti. Şimdiyse alfa prense bağlandı diye öldürülmüş olamazdı!

Elleri titremeye başladı. Sanki -20 derecede çıplakmışcasına titriyordu. Korkuyordu. Derin derin nefes almaya başladı.

"İmdat! Beni duyan varmı, öldüm mü ben !?"

Ses yoktu. Kızgınlığını daha yeni bastırmış olan Yoongi fazla yorgundu ve öyle çok korkuyordu ki.

Ölüm fobisi vardı Yoongi'nin.

Zayıf bir omega olarak tek başına olmak çok riskliydi.
Olası bi saldırıda ölmesi 1 dakikayı bile almazdı.

Ailesi omega oğullarını çocuk yaşta terk etmişlerdi. Küçük omega çok zor şartlarda yaşıyordu bir başına. O zamanlardan beri kalma bir fobisi vardı. Yoongi ölmekten çok korkuyordu. Hayatını riske atacak hiçbir şey yapmazdı. İlerleyen yaşlarında yardımsever bir büyücü adam Yoongi'yi kanatları altına aldı. Adamın alfa bir oğlu vardı. İsmi Kim Taehyung'du. O Yoongi'yi hep koruyacağına söz vermişti. Yoongi'den küçük  olmasına rağmen daha güçlü bir bedeni vardı.

Sadece Yoongi kızgınlığa girdiğinde koruyamıyordu onu Taehyung. Bu yüzdende Yoongi hızlıca ormana girer bastırıcı ilaçlardan alır, ve etki gösterince hemen eve dönerdi. Ama ilacın etkisini beklerken çok korkardı. Ölüm korkusu her bir yanını sarardı. Bu yüzden kontrolsüzce feromon salgılıyordu ormandayken.

Ve bu seferki feromonları, ölümüne sebep olmuştu.

Ya da o öyle sanıyordu.

Gıcırtıyla açılan zindan kapısı ve odaya loş bir ışık saçan lamba Yoongi'nin dikkatini çekti.

"Cennette miyim ?" diye sordu Yoongi. Ama sonra böyle bir cennet olmayacağını fark etti. "Ya da... cehennemdeyim değil mi ?" diye sordu.

"Ölmediğine şükretmelisin bence." diye tısladı asker.

Yoongi o an çok sevinmişti. Hala hayattaydı. Bomboş bir sebepten dolayı ölmemişti. Ama sonra daha kötü bir durumda olduğunu fark etti. Karanlık bir zindanda tek başınaydı. Taehyung merak ediyor olmalıydı onu. Aklına o geldi. Yorgun bedenini hızla kaldırdı ve parmaklıklardan tuttu.

"Nolur bırakın beni, kardeşim merak ediyor olmalı. Kimseye bişey söylemeyeceğim yemin ederim. Ben veliaht prense aşık değilim!"

Bunu dediği an Yoongi sanki kalbine bir ok saplanmış gibi hissetti. İlk kez tattığı bu acıyla kalbini tutup yere çöktü.

"Olmadığın çok belli, kendini bir yalana kandırmışsın fakat içindeki kurt buna inanmıyor." dedi asker.

"Bana ne olacak o zaman? Zindanda acınası bi şekilde çürüyen zavallı bir omega olarak ölmek istemiyorum." dedi Yoongi.

"Ona kral karar verecek. Şuan veliaht prensle görüşüyor." asker lambayı zindanın önüne koydu ve gıcırtılı kapıyı kapattı.

Yoongi prensi düşündü. Turuncu saçları ve kusursuz çene hattıyla mükemmel gözüküyordu. Aralarındaki bağı sadece feromonlarından dolayı olamazdı. Yoongi prensi hayal ettikçe kalbi hızla atıyordu. Onu tekrar görmek istiyordu. Düşündükçe Yoongi'nin içindeki kurt daha fazla çıldırıyordu. Alfasını istiyordu omega.
Taehyung'a muhtaç olmamak istiyordu. Gerçek eşinin artık onu korumasını istiyordu.

Yoongi kendine sert bi tokat attı. Kendine gelmesi lazımdı. İçindeki kurt onu tam bir omega psikolojisine sokmuştu. Bu kadar kolay avlanmamalıydı. Odadaki loş ışık uykusunu getirmişti. Zemine kıvrılıp yattı, ve kafası düşünceler içinde gözleri yavaşça kapandı...