thanatophobia | sope

son sınav

"Sabit durmanızı öneririm, korkmayacağınıza emin misiniz ?"

Asker son ikazını yapıyordu tuttuğu okun tam karşısında duran Yoongi'ye.

Kafasının üstünde duran elma, testlerin ilkiydi. Hoseok ona bir kaç hafta boyunca kılıç ve ok kullanmayı öğretmişti. Kral onu öldürebilme riski olan testlere tabi tutacaktı ve haftalar geçtikçe korkusunun tamamen yok olduğunu hissediyordu Yoongi.

Korktuğunda, direk aklına Hoseok'u getiriyordu.
Yaralı halini, onun korkusu yüzünden çektiği acıyı, onh korumak için sarf ettiği o eforu getiriyordu aklına.

Resmen onu tedavi eden şey Hoseok'tu. Kadere önlerine pek çok engel çıkardığı için kızıyordu, ama kader onun tedavisini önüne çıkarmıştı.

Bu yüzden kader eşiydi onlar. Her şeyleri bağlantılıydı. Yüzyıllardır bir ilke imza atacaklardı.

Kral henüz en basit testi geçecek olan Yoongi'yi dikkatli gözleri ile izliyordu.

Mimiğini bile oynatmamalıydı, keskin bakışlarını kafasının üstündeki elmaya konum almış oktaydı.

Asker yayı gerdi, ok hızla kafasına doğru yaklaşıyordu.
Yoongi'nin aklından sürekli Hoseok'un vurulduğu an geçiyordu.

"Başarılı. Bakalım diğerlerini geçbilecek misin ?"

Vurulan elma yere düşmüştü. Hoseok hızla Yoongi'nin yanına koştu.

"Harikaydın Yoongi !"

Yoongi gülümsedi.

"Kolaydı bu, fazla ölümle burun buruna gelmedim."

Yoongi diğer test için başka bir alana getirildi. En güçlü askerleden birisi elinde kılıç ile bekliyordu.

Yoongi henüz bir kaç haftadır kılıç ile çalışıyordu ve bu düello onu istemsizce biraz ürkütmüştü. Ama tekrar aklına o anı getirdi.

Altın kılıcı yavaşça parmakları ile sardı. Pozisyon aldı ve işareti bekledi. Hoseok'un yanına Taehyung da eklenmişti bu sefer. Yoongi'yi bu kadar azimli ilk kez görmüştü. Bu kadar kararlı ve korkusuz ilk kez görmüştü.

Kılıçların çarpışma sesleri yankılanmaya başlarken Taehyung nazikçe konuştu.

"Abim, ilk kez bu kadar kendinden emin ve cesur duruyor. Bunu nasıl başardı bilmiyorum ama başarması beni çok mutlu etti."

"Saldırıya uğraşımızdan beri kendini düşünerek fazlasıyla geliştirdi. Bunu başarabilmesine ben de çok sevindim."

Taehyung gülümseyip Yoongi'yi izlemeye devam etti. Var gücü ile saldırıyordu. Henüz az çalışmış olmasına rağmen hareketleri acemice değildi. Eskiden en ufak silaha dokunmamaya çalışan Yoongi'nin sanki hiç ölüm korkusu olmamıştı.

---

"Son sınavına geldik. Bu askelerin götüreceği ormanda tek başına bir gece geçireceksin."

Kralın dediği ile Yoongi bir an duraksadı. Ormanda, tek başına. Karanlık bir ormanda tek başına bir gece.

Tıpkı küçüklüğündeki gibi... ya içeride alfalar varsa ?

Yoongi'nin nefes alış verişi artmıştı. Ama içindeki dehşeti gözlerine yansıtmıyordu. Önüne bir anda Hoseok çıktı.

"Sen delirdin mi ? Resmen travmasını tekrar hatırlatıyorsun !"

Gözleri kan kırmızısıydı yine. Kral gülüyordu.

"Bir omegayı tahta çıkaracaksın. Kolay olacağını mı sandın ?"