thanatophobia | sope

zehir

-9 Ay Sonra-

"Dami-ah!"

"Şşşh Dami ağlama lütfen.."

Yoongi kucağında küçük kızı susturmaya çalışıyordu. Jimin Prenses ile derste olduğu sıralarda Dami'yi Yoongi'ye emanet ediyordu. Ancak Dami'nin Yoongi ile pek de iyi anlaştığı söylenemezdi. Yoongi sürekli sorunun kendisinde olduğunu sanıyordu ve bu onu çocuk sahibi olma düşüncesinden gittikçe uzaklaştırıyordu.

Hoseok tüm kızgınlıklarında yaptıkları sevişmelerde korunmamayı tekli etsede Yoongi çekiniyordu istemsizce. Kendini henüz hazır hissetmiyordu.

Geçen dokuz ay boyunca çok güzel vakit geçirmişlerdi. Hoseok artık daha güçlüydü, aynı şekilde Yoongi de öyle. Tarih konusunda ve psikoloji üzerine eğitimler almış, kendisini fazlasıyla geliştirmişti.

Dami doğduktan sonra saray biraz daha şenlenmişti. Koridorlarda yankılanan küçük bir çocuk sesi renk katmıştı bu soğuk şatoya.

Hoseok odalarına girmişti. Ağlayan Dami'yi görünce yüzünü buruşturdu. Bu küçük bebek fazla tatlıydı ama ağlaması bir o kadar da sinir bozucuydu.

"Susmuyor mu ?" dedi yatakta oturan Yoongi'nin yanına oturarak.

"Sorun bende mi bilmiyorum.. sanırım iyi bir baba olamayacağım." diye yanıtladı Yoongi bebeğin sırtını sıvazlarken.

Hoseok Yoongi'nin yanağına bir öpücük bıraktı.

"Saçmalama Yoongi.. sorun sende değil aşkım. Çok iyi babalar olacağız. Senin isteksizliğin bundan mıydı yoksa ?"

Yoongi dudağını büzüp başını salladı yavaşça.

Hoseok gülümsedi ve kolunu Yoongi'nin omzuna attı.

"Neden söylemedin ki bunu bitanem ? İçindeki huzursuzluğu hep anlıyordum ama sebebini hep merak ediyordum."

Kapı hızlıca çalındı. Ardından açıldı ve Jimin'in kafası çıktı.

"Ah, benim küçük meleğim yine mi ağlıyor ?"

Hızlıca odaya girdi ve gülümseyerek onu Yoongi'den aldı.

"Ne yapsam da susmuyor, özür dilerim.." dedi Yoongi çekingen bir şekilde.

"Hayır hayır Yoongi. Dami zaten ya Jungkook'un ya da benim kucağımda susuyor. Sende bir problem yok !"

Hoseok güldü.

"Ya, dememiş miydim ben ?" dedi ve sarıldı Yoongi'ye.

"Çok teşekkür ederim minik yaramaz ile ilgilendiğin için Yoongi. Umarım sana sıkıntı olmuyordur. Kısa süre içinde bir bakıcı bulacağız."

Yoongi gülümsedi ve başını salladı.

"Hayır hiç sorun olmuyor, siz rahat olun Jimin."

"O halde görüşürüz, tekrardan teşekkür ederim !"

Minik bebek başparmağını emmeye başlamış, babasının omzunda uyuya kalmıştı bile. Tabi, babasının feromonları gibisi var mıydı ?

Jimin odadan çıkıp kapıyı örttü. Hoseok ise yalnız kalmışlardı. Yoongi Hoseok'un dizlerine yattı.

"Başım çok ağrıyor.."

Hoseok parmakları ile masaj yapmaya başladı. Yavaşça daireler çiziyordu Yoongi'nin başında.

"O zaman biraz uyumaya ne dersin ? Ben de fazla yorgunum.."

"Ne kadar güzel olur bir bilsen. Kokunu özledim."