Απο αλλους κόσμους ✔️

⤴9⤵

"άσε με να κατέβω"
"Όχι "
"Άλεξ τώρα"
" Όχι" είπε και συνέχισε να οδηγάει.
"Που πάμε"
"Θα δείς" είπε και συνέχισε να οδηγάει.

"Κατέβα" είπε και μου άνοιξε την πόρτα
" Που με έφερες;"
"Σε ένα πάρκο" είπε και μπήκαμε μέσα.
" Άλεξ τι κάνουμε εδώ"
"Κάτσε" είπε και κάθισε στο πάτωμα
"Άλεξ..."
" Συγγνώμη εντάξει; Φέρθηκα σαν μαλακας." Είπε και τον κοίταξε.
"Όχι σαν"
"Όχι σαν.... Είμαι.... Και το ξέρω ότι είμαι. Και πάντα τα θαλασσωνω. Όπως μαζί σου. Βρισε με . Χτύπα με κάνε με ότι θες αλλά τουλάχιστον μιλά μου" είπε και έβαλα τα χέρια μου στα μάγουλα του και τον τράβηξα κοντά μου και τον φίλησα. Ήθελα καιρό να το κάνω αυτό.
"Ότι θέλω δεν είπες;" Είπα και ανέβηκα πάνω του και έβαλα τα πόδια μου γύρω του.
"Ελευθερία από ποτε..."
"Σσσσς" είπα και τον φίλησα.
(•••)

Άλεξ POV

Καθόμουν στο κρεβάτι μου με μια βερμούδα.

Κοιτούσα  το ταβάνι όταν ειδα μια φωτεινή ένδειξη στο κινητο

"Ναι" είπα και τινάχτηκα  από το κρεβάτι
"Άλεξ...."
"Ελευθερία;"
"Μπορείς να έρθεις να με πάρεις."
"Ναι. Που είσαι;"
"Δεν ξέρω. Άλεξ σε παρακαλώ  έλα. Σε παρακαλώ" είπε και άκουσα τους λυγμούς της.
"Ηρέμησε μικρή σε λίγο θα είμαι εκεί" είπα και έτρεξα στο αμάξι. Μπήκα μέσα και ξεκίνησα για να την βρω σύμφωνα με την τοποθεσία που μου έστειλε.

(•••)

Την είδα να στέκεται στο δρόμο και να κλαίει. Έβγαλα την ζακέτα μου και έμεινα με το κοντομανικο και βγήκα από το αμάξι. Την πλησίασα και της την έβαλα.
"Ηρέμησε" είπα και την έβαλα στην αγκαλιά μου. Πήγαμε σε ένα παγκάκι και καθήσαμε για αρκετή ωρα χωρίς να μιλάμε μέχρι που αποφάσισε να σπάσει την σιωπή ανάμεσα μας.
"Άλεξ.... Σε ευχαριστώ"
"Πως στο καλό βρέθηκες εδώ;Γιατί το έκανες αυτό;"
"Δεν ξέρω... Πάρε με από εδώ σε παρακαλώ" είπε και την πήγα στο αμάξι.
Την έβαλα μέσα και έβαλα μπρος.
"Ηρέμησε όλα καλά" είπα και ξεκίνησα για το σπίτι μου

(•••)

"Φορά αυτή την φούτερ και ξάπλωσε θα στείλω μύνημα στον μπαμπά σου ότι είσαι εδώ από το κινητό σου" είπα και είδα ότι την είχε ήδη πάρει ο ύπνος.

Έστειλα το μήνυμα και πήγα στο κρεβάτι. Χώθηκα κάτω από τα σκεπάσματα και έκλεισα τα μάτια μου.

(•••)

Ξύπνησα το πρωί από το ξυπνητήρι. Την είδα να με κοιτάει.
"Καλημέρα" είπε και με κοίταξε. Έκανε να με αγκαλιάσει αλλά απομακρύνθηκε.
"Τι συμβαίνει;" Είπα και ακούμπησε το μέτωπο μου με το χεράκι της.
"Άλεξ καις"
"Αποκλείεται" είπα και έκανα να βγω από το πάπλωμα αλλά έκανε πολύ κρύο.
"Που είναι το θερμόμετρο;'
"Στο ντουλάπι του μπάνιου " είπα και βγήκε από το δωμάτιο. Επέστρεψε μετά από μερικά λεπτά με το θερμόμετρο στα χέρια και ήρθε κοντά μου. Μου έβαλε το θερμόμετρο και περιμέναμε. Όταν χτύπησε το έβγαλε και το κοίταξε.
"Πάω να φέρω αντιπυρετικό."
"Πόσο έχω;"
"39,6... Άλεξ συγγνώμη" είπε και βγήκε από το δωμάτιο. Όταν επέστρεψε κρατούσε ένα ποτήρι νερό και ένα χάπι.
"Δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη"
"Πάρε αυτό.... Χρειάζεται. Αν δεν σε φώναζα δεν θα ερχόσουν και δεν θα εβγαζες την ζακέτα σου και δεν θα κρυωνες και..." Την τράβηξα πάνω μου.
"Σσσσς μη μιλάς... Και δεν φταις εσύ που εγώ φόρεσα κοντομανικο" είπα και με κοίταξε έκανε να πλησιάσει τα χείλη της αλλά τραβήχτηκα.
"Τι;" Είπε και χημιξα επάνω της.