Απο αλλους κόσμους ✔️

⤴28⤵

Μπήκα σπίτι και κάθησα στον καναπέ ο Άλεξ βγήκε από το υπνοδωμάτιο και με πλησίασε.
"Τι έγινε;"
"Άλεξ τον έπιασα"
"Και γιατί είσαι έτσι;" Είπε και κάθησε δίπλα μου.
" Βρήκα μια γυναίκα κακοποιημένη. Ποιος ξέρει πόσο καιρό την έχει εκεί κάτω. Πόσο καιρό την ψάχνει η οικογένεια της ή τι είπε στην οικογένεια της"
"Ελευθερία αυτό είναι ή μήπως είναι κάτι άλλο;" Είπε και τον κοίταξα.
"Τι κι αν είχε την μάνα μου εκεί αλλά να μην το πρόλαβα; Να την σκότωσε πριν λίγο και εμείς να ζούσαμε στην άγνοια;"
"Σημασία έχει ότι έσωσες αυτή τη γυναίκα." Είπε και τον κοίταξα.
"Μα.."
"Όχι όχι δεν έχει μα.... Την έσωσες Ελευθερία και δεν θα μπορούσες να κάνεις κάτι για να την σώσεις" είπε αλλά χτύπησε το κινητό μου και η συζήτηση κόπηκε. Κοίταξα την οθόνη και ήταν από το γραφείο.
"Ναι;" Είπα και το σήκωσα.
"Ρία έλα στο τμήμα αμέσως" είπε απότομα το αφεντικό μου. Σίγουρα θα είναι για τον πυροβολισμο.
"Άλεξ.."
"Πάνε"είπε και τον φίλησα.

(•••)

Μπήκα στο τμήμα και με έβαλαν σε μια αίθουσα ανάκρισης. Κοίταξα την γυναίκα απέναντι μου και ήταν η γυναίκα που έσωσα.
"Την ξέρεις;" Ρώτησε ο αστυνόμος την κοπέλα.
"Ναι"
"Ρία;"
"Πρώτη φορά την βλέπω." Είπα κοιτώντας την κυρία απέναντι μου παράξενα.
"Έχει να με δει από βρέφος" είπε και την κοίταξα έντονα... Δε....δε ..δε μπορεί να είναι η.... Ένιωσα τα μάτια μου να κλείνουν και δύο χέρια να με πιάνουν.

(•••)

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα γύρω μου. Με σήκωσε ο αστυνόμος που επερνε την ανάκριση και τον κοίταξα.
"Όλα καλά απλά λυποθυμησες"
"Ποια είναι;"
"Μας είπε ότι ονομάζεται Λία... Επίθετο δυστυχώς....."
"Λία" είπα και σκέφτηκα το όνομα.
"Σου λέει κάτι το όνομα της."
" Ο πατέρας μου είχε μια φίλη που την έλεγαν έτσι. Ήταν κολλητή της μητέρας μου. Έχω διαβάσει για αυτή στο ημερολόγιο της μητέρας μου"
"Πιστεύεις ότι..."
"Θα αναλάβω εγώ" είπα και μπήκα στην αίθουσα ανάκρισης και την κοίταξα.
"Ελευθερία"
"Αστυνόμος Μακρή " την διόρθωσα.
"Μακρή..." Είπε και την κοίταξα.
"θυμάσαι πως βρέθηκες εκεί;"
"Όχι... Το μόνο που θυμάμαι είναι να γυρνάω σπίτι μου και ξαφνικά να ανοίγω τα ματια μου και ήμουν σε αυτό το υπόγειο"
" Σου είπαν το λόγο που ήσουν εκεί;"
"Ήθελαν εσένα" είπε και την κοίταξα.
"Και πως ακριβώς γνωρίζεις εμένα;"
"Ήμουν φίλη των γονιών σου χρόνια... Μετά το θάνατο της μητέρας σου αρχίσαμε να απομακρυνόμαστε με τον πατέρα σου. Σε ξέρω από την κοιλιά της μητέρας σου;"
"Λία... Οι οικογένεια σου; Η κόρη σου ο Τεό; Τι ξέρουν"
"Λογικά με θεωρούν νεκρή"
"Λία όλα θα πάνε καλά" είπα και πήγα να βγω από το δωμάτιο...
"Ο... Ο πατέρας σου τι κάνει;"
"Απεβίωσε πριν 10 μήνες "
"Λυπάμαι" είπε και κατέβασε το κεφάλι της. Βγήκα έξω και πήγα στο γραφείο μου. Έψαξα λίγο αλλά βρήκα τον Τεό και τον κάλεσα.
"Παρακαλώ;"
"Γεια σας ονομάζομαι Μακρή είστε ο κύριος Θεόδωρος Πέτρου;"
"Ο... Ο ίδιος" είπε τραβλιζοντας.
"Θα σας παρακαλούσα να έρθετε από το τμήμα."
"Συμβαίνει κάτι;"
"Οχι απλά έχουμε μια υπόθεση στην οποία έχει αναφερθεί το όνομα σας θα σας παρακαλούσα να έρθετε το συντομότερο δυνατόν. Και όχι ο δικηγόρος δεν χρειάζεται"
"Σε 15 λεπτά θα είμαι εκεί" είπε και έκλεισα το τηλέφωνο