Απο αλλους κόσμους ✔️

⤴19⤵

Είδα τον Άλεξ να με πλησιάζει και χημιξα πάνω του.
"Είσαι αναίσθητος εγωιστής γουρούνι μαλακας ηλίθιος.." είπα και τον χτυπούσα.
"Τι έγινε;"
"Επίτηδες το εκανες; Η μήπως δεν θυμάσαι;" Είπα ειρωνικά και σπουπισα τα μάγουλα μου
"Τι ακριβώς;" Είπε και γελασα
"Αλήθεια; 12/11 αλήθεια τώρα. Τότε τα φτιάξαμε. Αλλά βέβαια όχι γιατί να το θυμάσαι άλλωστε πέρασαν τόσα χρόνια."
"Και τι σε νοιάζει δεν έχεις τον Μάνο σου;" Είπε και χαμήλωσα το κεφάλι μου.
"Τον είχα και τον έχασα εξαιτίας σου γιατί εγώ του είπα την αλήθεια ενώ εσύ θα πας να παντρευτείς. " Είπα και έφυγα από εκεί.....

1 εβδομάδα μετά

Βγήκα από το μπάνιο και μπηκα στο δωμάτιο μου.
3η φορά σήμερα....

Δεν αντέχω άλλο. Έβαλα τα αθλητικά μου και βγήκα έξω για τρέξιμο.

Μπηκα μέσα στο δασάκι και έτρεξα μέχρι που βγήκα στο πάρκο του. Τότε ήταν που μου ήρθαν όλες οι αναμνήσεις και κυρίως η πρώτη φορά που τον είδα εδώ.

Flashback

"Ελευθερία;" Είπε και τον κοίταξα
"Άλεξ; Τι κάνεις εδώ;" Είπα και τον κοίταξε. Τα ματια μου ήταν κατακόκκινα από το κλάμα
"Ηρέμησε" είπε και με έβαλα στην αγκαλιά του
"Πως με βρηκες;" Ειπα. Με ένοιαζε
"Δεν έχει σχέση αυτό. Γιατί ήπιες;"
"Ποιος ήπιε; "Είπα και τον κοίταξε
"Δεν είναι καλό αυτό που έκανες. Μην το ξανακάνεις" είπε και ακούστηκε σαν το μπαμπά μου
"Και ποιος είσαι εσύ που θα μου πει τι θα κάνω  ο μπαμπάς μου; Αν θες να ξέρεις ήπια για τον Μάνο" είπα και  γύρισα πλάτη.
"Μικρή ανόητη" είπε και με έπιασε σαν τσουβαλι και με έβαλε στους ώμους του
"Άσε με κάτω ανεύθυνο ηλίθιο γουρούνι" είπα και τον χτύπουσα
"Ήσυχα εκεί πίσω" ειπε και σταμάτησα
" Αυτό δεν είναι ευγενικό" είπε και με έφερε μπροστά τοθ με τα πόδια μου γύρω του
"Και πως αλλιώς να σε κουβαλήσω;"
"Έτσι είναι καλύτερα" είπα και πήγα να τον φιλήσω αλλά τραβήχτηκε.
"Είσαι μεθυσμένη και αύριο θα το μετανιώσεις." Είπε και με ξαναεβαλε στην πλάτη του

End of flashback

Του είχα πει ψέματα. Για αυτόν είχα πιεί τόσο. Το πρωί όταν κοίταξα το κινητό μου είδα ότι είχα πάρει αυτόν αντί για τον Μάνο.

Βέβαια ο Μάνος δεν είχε καμία σχέση με τον Άλεξ. Πότε δε ζήλευα όταν ήμουν μαζί του. Πότε δεν ένιωσα μοναδική. Πότε δεν μου προκάλεσε την αδρεναλίνη που μου προκαλούσε ο Άλεξ.

Με τον Άλεξ ζηλευα. Κάθε κοπέλα που πλησίαζε.
Απλά ήταν μοναδική κάθε στιγμή μαζί του. Ήταν σαν... Σαν να ήταν η πρώτη φορά και ας είχε συμβεί άλλες χίλιες.

Σηκώθηκα από το παγκάκι και έπεσα πάνω σε ένα σώμα.
"Συγγνώμη." Είπα και έκανα να φυγω
" Δεν πειράζει Ρία " είπε και γύρισα να τον κοιτάξω
"Μάνο;"
" Ηρέμησε" είπε και με έβαλε στην αγκαλιά του.
"Γιατί είσαι εδώ;"
"Γιατί έχεις ανάγκη από έναν φίλο"
"Είμαι τόσο ηλίθια. Σου φέρθηκα απαίσια και εσύ εσύ είσαι εδώ"
"Ρία είμαι εδώ γιατί σε αγαπάω. Άσχετο που νιώθουμε διαφορετικά. Πάντα θα είμαι εδώ για να σε κάνω χαρούμενη." Είπε και τον κοίταξα. Τόσο καλός άνθρωπος.
"Θα το βρεις αυτό που σου αξίζει" είπα και ξεκίνησα πάλι να τρέχω.

(•••)

Μπήκα μέσα στο σπίτι μου και μπήκα στο μπάνιο. Άνοιξα την ντουζιέρα και μπήκα για ένα ντουζ. Όταν βγήκα στέγνωσα τα μαλλιά μου και ντύθηκα . Κατέβηκα στο σαλόνι και μπήκα στη κουζίνα. Ανοιξα το ψυγείο και είδα ότι δεν υπήρχε γάλα οπότε ξαναβγήκαν για να πάρω...

(•••)

Πλησίασα το γραμματοκιβωτιο και το άνοιξα.... Πήρα τους φακέλους και μπήκα σπίτι μου.

Αφησα τα κλειδιά στο τραπεζάκι. Και έβαλα το γάλα στο ψυγείο. Προχώρησα και πήρα στα χέρια μου έναν από τους πολλούς φακέλους που υπήρχαν στη στοίβα.

Προσκλητήριο γάμου

Άρχισα να το διαβάζω και πήγα κάτω στο ζευγάρι

Άλεξ  Σταύρου & Ελένη Βαρδαλή

Άφησα τον φάκελο να πέσει από τα χέρια μου και κοίταξα ότι κάτι ακόμα βγήκε από μέσα.

Ήταν μια μικρή κάρτα στην οποία έπρεπε να πω αν θα πάω ή όχι. Άρχισα να σκέφτομαι κάθε κατάσταση που έχω ζήσει μαζί του. Καθε ανάσα που πήρα μέσα από τα φιλιά του.καθρ άγγιγμα του. Κάθε φορά που σκούπισε τα δάκρυα μου ή με βοήθησε να αποβαλω το άγχος μου. Κάθε στιγμη που ζήσαμε, το χαμόγελο του.

Κοίταξα το ρολόι και είδα ότι ήρθε η ώρα για τον καφέ με την Ελ. Έβαλα το προσκλητήριο στην τσάντα μου, πήρα τα κλειδία και βγήκα από το σπίτι.

Μπήκα στο αυτοκίνητο μου και πήγα μέχρι το δικό της.

Χτύπησα την πόρτα και όταν την άνοιξε με κοίταξε περίεργα.

"Ερι; Μισό λεπτό" είπε και έκλεισε την πόρτα και λίγο πιο μετά την ξανάνοιξε
"Όλα καλά;"
"Ναι... Περνά" είπε και παρατήρησα ότι κάτι κρύβει στο χέρι της.
" Δεν χρειάζεται να το κρύβεις." Είπα και της έδειξα το δικό κου
"Ρία..."
"Όλα καλα Ελ." Είπα και κάθισα.
"Θα έρθεις έτσι;"
"Δεν.... Δεν νομίζω"
"Γιατί;"
"Θα είναι πολύ δύσκολο. Είναι για το καλύτερο"
"Ότι πιστεύεις ότι σου κάνει καλό."

Άλεξ POV

Γεια σας

Τι κάνετε;

Ελπίζω καλά....

Εντάξει δεν έχει κάτι κακο το κεφάλαιο....

Τα λεμεεε

Μπαιιι

Αντιοοοο

~Its Evi που πάει να δει ταινία