Lucifer's Gift || [GT]

22 ||

« Δεν έχω ιδέα για ποιο πράγμα μιλάς » είπα μετρώντας από μέσα μου όλα αυτά που είχα κάνει τις προηγούμενες ημέρες. Ο αριθμός ήταν μεγάλος. Ξεκίνησα σιγά σιγά να απομακρύνομαι από κοντά του με τα μάτια μου να ψάχνουν παντού για μια έξοδο. Ο αλαζονικός μαλάκας σήκωσε το φρύδι του και τα δόντια του έκαναν αντίθεση με την μελαμψή του επιδερμίδα ενώ προσπαθούσε να μην χαμογελάσει.

Κατευθυνόμενος προς εμένα συνέχιζε να μιλάει με αυτόν τον απαλό τόνο, « Ουάου, δηλαδή έχεις ήδη ξεχάσει; Ίσως θα έπρεπε να στα θυμίσω » σήκωσα τα χέρια μου νευρικά προσπαθώντας να αυξήσω την ταχύτητα μου.

Με την ελπίδα πως θα του αποσπάσω την προσοχή, τραύλισα, « Ό-όχι, δεν χρειάζεται στο υπόσχομαι. Εξάλλου, δεν έχεις έναν πόλ-λεμο να προετοιμ-μάσεις; »

Μούτρωσε αλλά γρήγορα ξαναβρήκε τον εαυτό του, « Μην ανησυχείς γατούλα. Η Meg το έχει υπό έλεγχο »

« Τι ανακούφιση » μουρμούρισα γέρνοντας λίγο στο πλάι. Έβλεπε μέσα μου σαν να ήμουν φτιαγμένη από γυαλί. Αυτό το σέξυ, ενοχλητικό του πονηρό χαμόγελο έγινε ακόμη πιο μεγάλο βλέποντας την προσπάθεια μου. Του άρεσε αυτό που συνέβαινε του μπάσταρδου. Ανατρίχιασα, και όχι από αηδία.

« Ξέρεις, όλος αυτός ο σχεδιασμός για τον πόλεμο ήταν αρκετά βαρετός μερικές φορές. Κατά την διάρκεια λοιπόν αυτών των στιγμών βαρεμάρας, μπορούσα να σκεφτώ μόνο ένα πράγμα. Πόσο καλά θα με έκανε να νιώσω το να σε βάλω πάνω στα γόνατα μου. Τώρα, ίσως να ελαφρύνω την ποινή σου » είπε χαλαρά, « εάν μου πεις τα λάθη σου »

Ποιος πέθανε και τον έκανε δικτάτορα;

« Εσύ πρώτος » απάντησα πριν σκύψω κάτω από τα χέρια του σε μια τελευταία προσπάθεια να ξεφύγω από την μοίρα μου.

Κράτησε κυριολεκτικά δύο δευτερόλεπτα. Μέτρησα.

Αυτό ήταν νέο ρεκόρ.

Με σήκωσε στα χέρια του γελώντας, όσο εγώ φώναζα αγανακτισμένη. Σύντομα, με πέταξε στον ώμο του σαν ένα σακί με πατάτες.

« Έπρεπε να συμφωνήσεις με την πρόταση μου Rika. Αλλά, πρέπει να παραδεχτώ » είπε με την τεράστια ζεστή του παλάμη να σφίγγει τον κώλο μου, « Είμαι πολύ ευχαριστημένος που δεν το έκανες. Τώρα δεν χρειάζεται να είμαι χαλαρός μαζί σου »

« Έχω δικαιώματα, ηλίθιε γίγαντα! Απαιτώ να μου πεις τις κατηγορίες! » είπα, προσπαθώντας να ξεφύγω. Όπως νόμιζα, το χέρι του έδωσε μια ξυλιά στον κώλο μου ως απάντηση. Έπρεπε να δαγκώσω τα χείλη μου για να εμποδίσω μια σειρά από βρισιές να βγουν από το στόμα μου.