The Badass Babysitter Vol.2 ✓

Chapter 60: Genesis

GENESIS: the beginning
  

CHAPTER SIXTY

NORTHERN

"I hate to say this but I think you must prepare yourself, Miss North. He might not gonna—"

I raised my hand to stop him. Hindi ko kayang pakinggan ang mga susunod, takot akong marinig ang mga sasabihin pa niya, alam ko pero hindi ko kayang tanggapin.

I looked through the clear glass in front of me, separating me from him. He was surrounded with tubes and machineries. Tatlong monitor screen ang nasa gilid niya, nagpapatunay na wala siya sa kondisyon pero lumalaban pa rin ito. My love looked so fragile and vulnerable, one wrong touch and he will break. Gustong gusto ko siyang hawakan, pisilin ang kamay nito at halikan para iparamdam na nandito lang ako sa tabi niya ngunit natatakot akong baka bumigay ito kapag ginawa ko iyon. Takot na takot ako, takot maiwan at takot mawalan ng taong mahal na mahal ko ng sobra. I'd live many years without him but now I couldn't imagine myself without my inspiration of continuing this life. Hindi ko kaya. I rely to him too much that it scares me now being left alone.

"I appreciate your advice Doctor Armstrong Hard but I couldn't just let him go. He's still responding to the machines, he may looked dead to you but not to me. Kung wala kang tiwala sa patient mo, pwes ako meron. He will gonna make it, I am sure of it. He just need more—" my voice cracked as the corner of my eyes burn. Hindi ko na kayang magsalita pa. I took in a deep breath and smile to Vape's unconscious body. Even if he can't see me, I am sure he can feel me.

Alam niyang lumalaban ako kaya lumalaban din siya.

Doctor Armstrong Hard pat my shoulder. Ramdam ko ang simpatya niya, kung sa ibang pagkakataon lang siguro ay baka nasungalngal ko siya dahil hindi tumatanggap ang pride ko ng awa pero ngayon wala akong pakialam. Nothing matters to me but Vape.

"Alright. I'll check him from time to time" he said as he left me standing alone in front of an ICU.

Nang maiwan ako ay hindi ko na naman maiwasang mapaluha habang nakatitig kay Vape. Umaahon lang ang pag-asa ko sa t'wing nakikita ang ritmo ng puso niya sa isang maliit na monitor. Half of his face was covered with oxygen mask, mahina—halos wala itong paghinga kung titignan ngunit kung itutuon mo nang maayos ang mga mata mo sakanya ay mapapansin mo ang mahinang pagtaas baba ng dibdib nito.

Tinaas ko ang kanang kamay ko at tinitigan ang singsing na suot. Nakakatuwa ang pagkinang nito, napangiti ako at tinagos ang tingin sa taong dapat magsusuot nito sa akin. My heart clenched tightly inside my chest. Mas matutuwa ako kapag siya mismo ang nagsuot nito sa daliri ko.

"Bagay sa'yo."

Lumingon ako sa tabi ko para makita ang nagmamayari ng boses. He's looking straight through the glass window, may maliit itong ngiti sa labi ngunit blanko ang mga mata nito.

Dahan-dahan kong binaba ang kamay at tinago ito sa likod ko. He noticed it and looked at me to smile but his eyes remain lifeless. Iniwas ko ang tingin, I used to adore his expressive eyes pero ngayon tila ito na ang matinding bangungot ko.

He changed a lot. Masyado akong naging abala sa ibang bagay kaya pagbabago ng mga Crane ay hindi ko na napapansin. Now that I see Noah everything feels odd. Everything around him demand authority and power. Wala na iyong Noah na happy-go-lucky. Iyong nagustuhan ko noon.