The Badass Babysitter Vol.2 ✓

Chapter 41: Officer

Hi to Paulyn Joy D. Jeon! And sorry for the long, long wait.

CHAPTER FORTY ONE

SOUTHERN'S POV

Life is a game. I realized that the moment my mom left us three years ago. Malaking epekto sa akin ang nangyaring iyon. It changed me. It changed my life. Kung hindi niya kami iniwan, siguro nasa isang komportableng buhay ako ngayon. Siguro, hindi ako naging barumbado. Siguro, hindi ako hinahabol ng kamatayan ngayon.

Running away from death is already my life routine. I ate my foods with death threats as my dessert. I was surrounded with bullets and swords. I am trouble itself. At sanay na ako. Ang hindi ko lang matiim sa ngayon ay ang habulin ng kamatayan kasama ang mga taong malayo sa kinagisnan kong mundo. I run with them and I cannot run when they are with me. Hindi ko kaya.

"Fuck! Look at the road!" ang bulyaw ni Genesis ang nagpabalik sa tamang sarili ko.

Tumalsik ako sa may pintuan nang biglang lumiko ang sasakyan. Halos mahalikan ko na ang bintana sa lakas ng impact nito. Genesis pulled me back to his arms as we both settled in our seats.

"Are you okay, bebe ko?" malamyos nitong tanong habang tinitinignan ng masama si Ajax na siyang nagmamaneho ng sasakyan. "Will you drive slowly? I'll break your neck if you hurt my girlfriend!" asik niya rito.

"They will catch us if he drive slowly, Genesis!" sabi ni Lance bago bumaling kay Ajax. "Drive faster, Ajax! Don't listen to him!"

"No! Our safety is the most important thing right now!"

"No, Genesis! Our lives is the most important thing!" agap din ni Lance. 

"Shut the fuck up, Sullivan!"

"Shut the fuck up too, Crane!"

They glared at each other. I could see electricity in between their eyes as they kill each other with their own glare. Napansin ko ang biglang paging balisa ng mga kaibigan nila. Travis looked at Genesis like he's a man he wants to beat up. Sa kabila ng mga pasa niya at panghihina ay tila gusto niya pa ring bugbugin si Genesis na walang kagalos galos.

Matinding katahimikan ang naganap sa buong sasakyan. I could feel the tension building up between the Sullivan brothers and Genesis. I could smell trouble inside our car.

"Slower your speed Ajax, I am not responsible of what will gonna happen next if we crash here" malamig na utos ni Genesis.

"The slower the speed, the faster we die. Just to remind you Mr. Crane, death is chasing us, so there's no room for your safety thing here" irap ni Lance dito.

"He's right, Genesis. Mas gugustuhin ko pang mabangga kesa mabugbog ng mga totoong gangster" Ace said. Nangingitim ang isang mata nito at putok ang gilid ng labi.

"Uhm...sasabihin ko lang na nasa gilid na natin ang mga kalaban. Kung magtatalo pa kayo diyan ay tiyak na double dead tayo. Nabangga na, nabugbog pa" kampante ngunit nanginginig na anunsyo ni Ajax sa amin.

I looked outside the car window and saw two motorcycle balancing our speed. Sa likod ay ang dalawa namang Van na nakabuntot sa amin. I muttered a curse when I saw them took out a gun and point on our wheel.

"On your left!" sigaw ko nang umabante ang isang sasakyan sa gilid namin at sinagi kami.

"Waaaaah!"

"Ouch! Huhuhu!"

I felt dizziness when I bump on the car door again. Gumewang ang sasaktan namin ngunit kaagad ding nabalense ni Ajax ito. Mabuti nalang at iilang sasakyan ng mga tao lang ang nasa kalsada dahil kung hindi ay hindi lang kami ang patay, makakadamay pa kami ng mga inosente. At tiyak na sesermunan din ako ni Daddy kapag nakapinsala ako sa mga mamamayan niya.