⚘6⚘

775 80 8
                                    

~Taehyung~

Зүрхний минь ёроолд,хичээл зүтгэл гаргахаас нааш онгойлгох боломжгүй тийм л хэцүү цоожтой өрөөнд,буланд нь нуугдаад,хаалгаа цоожилчихсон хэн нэгэн бий.

Хэн гэдгийг нь хэлж мэдэхгүй ч...Миний хувьд ихэд нандин хүн байсан юм шиг байна...

Хэдий Юнхатай гэрлэсэн ч миний сэтгэл өөр хэн нэгэн рүү эцэж цуцахаа мэдэхгүй тэмүүлээд байх шиг...

Арван минут гаран явсны эцэст Юнхатай хамт хооллохоор болсон зоогийн газрын үүдэнд ирж,машинаа байрлуулчихаад дотогш орлоо.

Хаалгаар ороход л хоолны үнэр хамар сэтлэх шахам сайхан үнэртэх аж.

Юнха цонхны хажууд утсаараа оролдон,инээмсэглээд сууж байлаа.

Уг нь надаас бусад хүмүүс хайртай хүнийхээ инээмсэглэж байгааг хараад л үүлэн дээгүүр нисэх мэт л жаргалтай болдог гэсэн дээ...

Гэвч Юнхаг хичнээн инээмсэглэсэн ч би яагаад ч юм жаргалтай болохгүй юм.

Буруу алхам хийчихсэн бол яанаа? гэж олон удаа бодож байсан л даа.

Яаж ой санамжаа алдчихаад шууд л Юнхатай 9 жилийн турш үерхэж байгаа гэдэгт нь итгээд 3-хан сарын дотор гэрлэчихдэг байнаа!?

Ядаж л ой санамжаа сэргэх хүртэл хүлээх хэрэгтэй байж...

-Өө..Ирчихсэн үү?

Юнха намайг хармагцаа ийнхүү асуух бол би хальт толгой дохин,сандал дээрээ тухлаад,хоолоо захиалах зуураа түүнтэй ярилцахаар шийдэн ам нээлээ.

-Юнха...Хамтдаа өнгөрүүлж байсан сайхан дурсамжнуудаасаа яриач.. хэмээн хэлэхэд тэрээр утсаа болин надруу ширтээд:

-Яах гэсэн юм?
-Зүгээр л..Ой санамжаа алдахаас өмнөх явдлуудаа санахгүй байгаа болохоор л...

Би болгоомжтойхон ийн хэлэх бол тэрээр тологой дохин,шанаагаа тулаад:

-Тэгье ээ.Гэхдээ дараа нь Юнхигээс зурагнуудыг чинь авч байгаад...
-Юнхи???

Би Юнхиг дурдсанд гайхан асуухад тэрээр нүдээ бүлтэгнүүлэн,сандал дээрээ арай ядан тогтох аж.

-Үгүй ээ...нөгөө...Би зурагнуудыг чинь завааруулчихаж магадгүй гээд Юнхид хадгалуулчихсан юмаа.Нээрээ шүү! хэмээн дуржигнууллаа.

Тийм дээ...Над шиг царайлаг нөхөртэй хүн чинь миний зургийг өдөр болгон харж байгаад завааруулчих ч юм билүү?

Colorless Flower [√]Where stories live. Discover now