Энд тэндгүй нил ягаан өнгийн шаар өлгөж,ширээ тус бүрдээ амтат зоог,оргилуун дарс агуулсан
жирийн л нэгэн аз жаргалтай хуримын өдөр...Яг энэ мөч шиг түүнийхээ нүдрүү эгцлэн ширтээд,уянгын аянд бүжиглэн,эхнэр гэх нэрийг зүүхийг хүссэн юмсан.
Даанч түүний минь энгэрт ихэр эгч минь шигдээд,хайр энхрийлэлд нь бялхан,Тэхёны эхнэр гэх тодотголыг хүртэж байна...
Хүн бүр л тэдэнд баяр хүргэж,алга ташилт бэлэглэн,бэлэг сэлт өгч байлаа.
Харин энэ хуримыг эсэргүүцэж буй цор ганц хүн нь магадгүй би байх...
Хааяадаа бодох юм...
Тэр надтай үерхдэг байсан байж яагаад ихэр эгчтэй минь гэрлэчихсэн юм бол?
Магадгүй ой санамжаа алдахдаа есөн жилийн турш түүний дэргэд хамт байж,зовлон жаргалыг нь хуваалцаж өссөн намайг ихэртэй минь андуурсан байх тийм үү?
Тийм л юм шиг байна...Учир нь хараал идсэн ихэр эгч минь миний үйл хөдөлгөөн бүрийг дуурайдаг...
Зан ааш,царай зүс,бие хаа, дуу хоолойны өнгө,сонирхол гээд л бүх зүйл нь хараал идмээр адилхан!!!
Тэр байтугай зүүн гаран дээрх бүдэг мэнгэ маань ч дэндүү адилхан.
Гэхдээ есөн жилийн турш хамт байсан хайртыгаа өөр нэгэнтэй андуурна гэдэг дэндүү гомдмоор зүйл биш гэж үү?
"Ким Тэхён!!!Чи надтай есөн жилийн турш хүнд хэцүү үесийг даван туулж,жаргалтай өдрийг бий болгосон шүү дээ!!!Гэхдээ яагаад?Яагаад заавал эгчтэй минь гэрлэж байгаа юм бэ?"
Түүнээс хоолойныхоо хэрээр хашхиран ийн асуухыг хүсэвч,харах болгондоо нулимс дуслуулдаг байж яаж түүнрүү зандарч чадах вэ дээ...
Биеийнхээ эд эс бүхнээр хайрлаж байтал тэр зүгээр л намайг мартчихсан...
Бидний хайр эхэндээ яг л дэлбээлж буй сарнай мэт байсан тийм үү?Хүрэхээс ч хайран санагдаж,хайрлаад л,арчилаад л баймаар тийм л үзэсгэлэнтэй эхлэл...
Гэвч хичнээн үзэсгэлэнтэй сарнай байсан ч хэзээ нэгэн өдөр орших шалтгаан үгүй болоход нь хогийн савруу чулуудчихдаг жамтай...
Бидний хайр яг л сарнай цэцэгсийн эхлэл болон төгсгөл мэт байж....
A/n:Ene zohioloo ih hairlaj bichij baigaa shuu❤
•Lucy•
YOU ARE READING
Colorless Flower [√]
RomanceБидний хайр эхэндээ яг л дэлбээлж буй сарнай мэт байсан тийм үү?Хүрэхээс ч хайран санагдаж,хайрлаад л,арчлаад л баймаар тийм л үзэсгэлэнтэй эхлэл... Гэвч хичнээн үзэсгэлэнтэй сарнай байсан ч хэзээ нэгэн өдөр орших шалтгаан үгүй болоход нь хогийн сав...