how to have sex with an alpha male? (How-To Series #1)

9. get naked around him

Nagising ako ng may kumot sa katawan ko.

Agad kong hinanap si Ian upang batiin siya. Pero hindi ko siya nadatnan sa higaan niya. Inikot ko ang paningin ko. Hiyang-hiya pa nga ako nang silipin ko isa-isa ang iba pang pasyente.

Tiningnan ko rin ang c.r. ng kuwarto pero wala siya saan man doon.

Inabot ako sa labas ng kuwarto. Nag-ikot-ikot. Bawat hallway ng bawat palapag, ginalugad ko. Hanggang sa may isang taong nakasagot ng katanungan ko--- ang guard.

Tinuro niya ako sa likurang bahagi ng labas ng ospital. Doon nangyari ang kaganapan kagabi. Tumakbo ako, nagbabakasali na makita siya saanmang direksyon.

Tumakbo ako nang tumakbo hanggang sa mapatigil ako, hingal na hingal. Nakita ko si Tyra kasama si Ian. Napangiti ako. Buti walang nangyaring masama kay Ian.

Mukhang masaya silang nagkukuwentuhan, papalapit sila sa direksyon ko. Pero parang hindi pa nila ako napapansin. Hinayaan ko silang maglakad hanggang sa makita ako ni Tyra na medyo nagulat.

"O, Jared! I'm glad you're already awake." Pambungad ni Tyra.

Nginitian ko siya. "What are you doing here?"

Lumipat sa tabi ko si Ian at hinawakan ang baywang ko. He pulled me in closer na tila pinapakita pa kay Tyra at nagyayabang. Gumapang ang hiya sa mga pinsgi ko kaya pasimple kong tinatanggal ang kamay niya.

"Tita told me to check you out here. Maybe she'll be here to help you out with the billing."

Tila napansin ni Ian ang ginagawa ko kaya imbes na tanggalin ay mas hinigpitan niya pa ang hawak.

"You two look cute." Biglang dugtong na komento ni Tyra na kinikilig sa nakikita niya. I rolled my eyes.

Sandali! Something is weird with Tyra's aura this day. She's glowing!

"Parang ang ganda mo ngayon." Sabi ko sa kaniya.

Namula siya at inipit ang nalalaglag na buhok sa likod ng tainga niya.

"Hehe." Pabebe nitong tawa. Sarap upakan nito si Tyra. Pakapabebe!

•••

Dumating na rin si mama sa wakas. Ian was a little bit weak pa kaya I helped him to wash his body muna. Muntik pang may mangyari sa amin kanina. Ian is having a hard on just by my touch. Marahan ko lang siyang jinakol pero tinigilan ko na agad nang nagsimula na siyang umungol ng malakas.

Nakakahiya kaya sa mga kasama namin sa kuwarto. Sigurado akong maririnig iyon kung sakali. Tinapisan ko siya ng tuwalya sa baywang tapos nang lumabas na siya napahiyaw ang mga pasyente at mga kasama nito nang masilayan ang katawan ni Ian.

Nahihiya naman akong sumusunod palabas sa kaniya.

"Uy! Ang suwerte naman ni kuya sa boyfriend niya. Kuya, ano malaki ba?" Nang-usisa bigla 'yung nagbabantay na babae sa pasyente katabi namin. Bale sila 'yung pasyente sa gitna. Tatlo kasi kami sa kuwarto.

Nahihiya akong tumango na nakapasok pa ang labi sa bibig.

"AAAAAHHHH!! TALAGA??" Excited na excited ang tono niya. Mga nasa 30s na siya. 'Yung tipong nanay na.

"What is taking you so long there, Jared? Come here and dress me up." Ang yabang ng dating niya sa pananalita ah. Parang natutuwa na pinupuri siya ng ibang tao. Pagtungo ko sa part namin ng kuwarto, isasara ko na sana ang kurtina nang ibagsak niya ang tuwalya niya na ikinapanlaki ng mata ko.

Tirik na tirik ang tarugo niya.

Pero hindi ko siya inurungan. Pinulot ko ang tuwalya niya at nang tatayo na ako ay nadaan ko ang burat niya at mabilisan dinaanan ang butas ng ulo nito ng pagdila.

Nanginig siya sa sensasyon na ikinangisi ko

"O tara, bihis na." Simple kong pagpapatuloy.

Tumalikod ako sa kaniya para kunin ang mga susuutin niya nang bigla niya akong yakapin patalikod. Dama ko sa manipis na tela ng short ko ang pagkiskis ng alaga niya sa pagitan ng puwit ko.

Napapikit ako sa sensasyon. How I wish he can put it inside me.

"I want you." Bulong niya sa tainga ko.

Dumaloy ang dugo patungo sa tarugo ko na ikinatigas nito. Hindi ko mapigilan ang nararamdaman ko. Lalo na sa ganitong pagkakataong malapit ang titi niya sa butas ko.

"Ian. Parating na sila mama."

"Fuck it."

•••

"I'm glad you paid the bills." Nakangiti ang tita Feliciana ni Ian na nasa harap namin ngayon. May dalawang bodyguard ito na naka-uniform ng blue na polo at nakasuot ng itim na shade. Ang titikas din ng postura nila.

Naglabas ng something si Tita Feliciana. Parang pile of papers. "How much? I will pay you for it." Parang hindi yata maganda ang rehistro ng tono niya sa pandinig ni mama at namin. "Including 'yung pagbabantay ng anak mo sa pamangkin ko." At bastusan pa akong tinuro.

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko sa nangyayari. Maging si Ian ay pinipigilan na ang kaniyang tita. "Not in this kind of manner, tita. Please." Pakikiusap niya.

Napasinghal ang kaniyang tita. At labas-ilong na binabaan ang kaniyang pakikitungo sa amin.

"Okay. Okay. How much!!?"

"Hindi mo na kailangan akong bayaran. May pera naman ako." Si mama na halatang naiinis na rin sa tita ni Ian.

Nag-alala na ako dahil nagiging tensyonado na ang paligid.

"Thank you has never been in my vocabulary. If that's what you want to hear dahil sa pagtulong niyo, 'wag na. That's why I'm paying you for your labour."

"Tita, I said enough!" Si Ian.

Nagtitimpi na lang ako. Nangangati na ang kamay ko dahil hindi ko hahayaang sabihan niya pa ng kung ano-ano si mama. Gagawin ko ang lahat kung si mama na ang nakataya.

"Ayaw niyo ng pera? Fine. Not my loss, but yours." She gave us a smirk then flipped her hair as she turned around and walked towards the exit.

Naiwan kaming apat doon. Nanginginig ang laman ni mama. Halatang napahiya sa pambabastos ni Tita Feliciana. I can't help but look at her. Tyra has been comforting her since. Hinihimas niya ang likod ni mama. Habang ako, tila sasabog ang aking dibdib sa inis.

"I'm so sorry, Tita. She's not usually like that. I do not know why is she acting that way lately." Ian reached my mom's hand to hold them.

My mom is hyperventilating, trying to hold in her emotions. "I-it's.. n-not... your fault. That's okay. Sumunod ka na sa tita mo." Tiningnan ko si mama at inalalayan. Nagtataka ako sa mga pangyayari. Tila galit na galit si Tita Feliciana kay mama. Tila may pinapatunayan.

Hindi kaya magkakilalala na sila rati.

•••

The whole ride to home was melancholic. No one was talking. Tyra wasn't even holding her phone. Lahat kami tulala. But mom tried her best to drive us home safely.

Nang nasa bahay na kami, pinark ni mama ang kotse niya. Lumabas naman na kami ni Tyra. Inalalayan namin si mama patungo sa kuwarto niya. Inihiga namin siya sa kama at pinagpahinga na.

"I'm sorry for today ma. Dapat hindi ka na lang pala pumunta." Nakatalikod si mama. Tinatapik-tapok ko ang braso niya pero hindi na siya sumasagot. Mukhang nasaktan talaga siya. At sobrang aga niyang magpahinga ngayon.

Umalis ako sa kuwarto, dahan-dahang sinara ang pinto habang sininisilayan sa huling pagkakataon ang pigura ni mama na natutulog. Nakababa ang mga kurtina niya na mas pinadilim ang kuwarto. Mas lalong lumungkot ang ambiance ng kuwarto niya.

Naabutan ko si Tyra sa kusina. Tapat lang din naman ng kuwarto ni mama ang kusina namin. She's having a cup of coffee.

"Haha. Are you sleepy?" Hindi ko alam kung bakit ako napatawa kahit sa loob ko malungkot ako sa nangyayari.

"This is how I cope up with stress." Malamya niyang tugon tapos ay humigop muli ng kape. "I thought it'll be fun to stay here. But it seems not to."

Napayuko ako sa sinabi niya. Kahit ako ay nadismaya sa mga nangyayari biglaan.

"Babawi ako, Tyra. We will have fun and make your stay unforgettable until the last bit." She stared at me and then smiled.

Nakarinig ako ng ringtone ng notification. Kukunin ko sana ang phone ko nang bigla akong pigilan ni Tyra at sinabing kaniya raw iyon.

Kaya pinasok ko na lang pabalik ang phone ko sa bulsa ko.

"It's Ian." Sabi niya na ikinabigla.

"Bakit ka niya tinext?" Tanong ko at inabot na niya sa akin ang phone. "I think it's for you."

Binasa ko ang text ni Ian.

Sorry for that, Jared. I want to talk with Tita to personally apologize. Can you set me up with her?

"Bakit ikaw tinext niya?" Nagtataka talaga ako. Hindi maganda ang pakiramdam ko sa nangyayari. Bakit si Tyra ang tinext ni Ian?

"Is your phone powered off?" Inosente niyang tanong sa akin na tinuturo pa ang direksyon ng phone ko sa bulsa.

"No!" Chineck ko pa ang phone ko at natagpuang nakapatay nga ito. Nga pala, wala kasi akong dalang charger sa ospital.

"Oh, it's turned off." May something sa akin na parang lumuwag ang paghinga. Buti na lang at mali ang hinala ko.

Pero bigla ulit umiral ang kalikutan ng isip ko. "Paano niya nakuha ang number mo?"

"He asked for it this morning." Paliwanag niya. She is unbothered. Kaya ipinatag ko ang sarili ko at sinasabi na lang na wala lang iyon. Baka magkaibigan lang sila.

I will talk to him about this matter tomorrow. Personally.

•••

Dumating ang kinabukasan. I set him up with my mother. Sa isang pangkaraniwang resto ko lang naman sila nireserbahan. On the other hand, my mom is very open to Ian's idea.

I was with them in the same restaurant. Nakaupo ako mula sa malayo habang hinihintay ko silang matapos. Wala akong pinagsabihan na nandito ako. Hindi kay mama o kay Ian. Pasikreto akong nauna rito.

Kita ko kay Ian ang pagiging apologetic nito sa mukha. Habang si mama naman ay nakangiti lang habang nakikinig sa mga paliwanag ni mama. Hindi ko marinig mula sa puwesto ko ang usapan nila. Lahat ng ikukuwento ko rito ay mula lang sa paghihinuha at sa palagay ko lang.

May pagkakataong nawawala ang ngiti ni mama. Malamang ay may nakukuwento si Ian na hindi nito nagugustuhan. Pero iilang sandali lang ay tumatawa na ito at minsan ay ngumingiti.

Mukhang naging maganda ang usapan nila. Dahil bumeso pa si mama kay Ian bago ito umalis. Mukhang masaya itong lalabas ng restaurant.

Napansin ko na bumagsak ang balikat ni Ian. Parang pressured na pressured siya a. Tumingin siya sa cellphone. Tatawagan ko sana siya para i-surprise siya na nandito ako at kausapin na rin siya, nang tumunog ang windchime ng restaurant tanda na may pumasok na costumer.

Nakatingin lang ako kay Ian at pinaring ang number niya, inilapit niya ang cellphone sa tainga. Tila may kausap siya, at tiningnan ko ang caller ID niya at hindi ako ang katawagan niya. Masaya siyang nagsasalita hanggang sa may biglang umupo sa upuan sa tapat niya.

"Tyra??" Hindi ako makapaniwala sa nakita ko. Nakajacket pa ito, at tinanggal ang hood niya pagkaupo. Patingin-tingin siya sa paligid na parang tinatakasan ang batas.

Binaba ni Ian ang cellphone niya, at binati si Tyra. Matagal silang nag-usap hanggang sa napagdesisyunan kong tawagan si Ian sa pangalawang pagkakataon. Inihanda ko ang sarili ko sa maririnig ko.

"Ian?? Kumusta ka na??" I tried to make my voice more enthusiastic kahit na puno ako ng paghihinala. Hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam na makita silang dalawa lang sa labas, nang hindi ako kasama.

"Ah, I-I'm fine." Nakita ko siyang tinuturo ang cellphone kay Tyra at minumuwestrahan itong huwag magsalita. Tumango naman si Tyra. "And the talk went well. Your mom was very cute too." Parang tuwang-tuwa siya sa pagkukuwento niya na mas ikinabasag ko.

"N-nasan ka? Puwede ba tayong magkita ngayon?" Tanong ko sa kaniya.

Napansin ko na bigla siyang naaligaga na tila hindi alam ang sasabihin. "Ah- eh, I'm sorry but I have some errands to do right now. Will call you back, bye!!" Then he hung up the call. Hindi ako nakagalaw sa kinauupuan ko. Tila napako ako at nakatulala sa kanilang direksyon.

Nagmamadaling pinatay ni Ian ang phone niya at pinasok ito sa bag na nakalagay sa katabi niyang upuan.

Ang sikip ng dibdib ko. Hindi ako makahinga ng maayos. Naglakad ako patungo sa direksyon nila. Dahan-dahan, balled my hands. Nakatuon ang atensyon nila sa isa't isa kaya hindi nila ako napapansin. Palapit ng palapit ako sa lamesa nila pero imbes na lapitan ko sila para kumprontahin, natakot ako at dumiretso patungo sa pinto.

Pabilis ng pabilis ang lakad ko sa sidewalk ng street na iyon. Hindi ko na napapansin ang mga tao na nakaksalubong ko. Tuwid lang ang aking paghakbang at ang mga tao na umiiwas sa akin. Umiiyak ako. Pero hinayaan ko lang tumulo ito.

Dahil sa bilis ng paglakad ko ay mas pabilis ang pagbagsak ng mga luha ko na bumabasa ng aking damit. Ewan ko na sa sarili ko. Sawang-sawa na ako. Pagod na pagod na ako.

•••

Hindi ako nagsakay sa anumang sasakyan. Naglakad ako hanggang sa makarating sa bahay. Naabutan ko pa nga ang kotse ni Ian na nakapark sa tapat ng entrance ng village. Hindi ako nagpahalata na napansin ko iyon. At sa palagay ko, sinadya talaga nilang hindi muna lumabas ng sasakyan dahil siguro ay napansin nila akong naglalakad lampas ng kotse.

Dumoble ang sakit na naramdaman ko. Pagdating ko sa bahay, iniiyak ko ang lahat habang nakahiga ako sa kama at nakatalukbong ng kumot.

I heard the sound of the door closing from Tyra's room. So she must be home already. Sobrang kaunti lang ang naging pagitan ng pag-uwi namin. Hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko dahil pinuntahan ko siya sa kuwarto niya. Hindi para makipag-away o ano, gusto ko lang makumpirma sa sarili kong pamamaraan.

Gulat na gulat si Tyra nang buksan ko ang pinto, nadatnan ko siyang tinatanggal ang boots niya. Nakatalikod ito at humarap nang magulat.

"Is that what you wear?" I asked internally raising a brow.

Tila hindi siya makasagot sa isang simpleng tanong kaya mas lumakas ang kutob ko. "U-uhm, yeah?"

Ay, sumasagot!

"Where did you go?" Follow-up question ko.

Umupo na siya sa bansang dulo ng kama para tuluyan nang matanggal ang boots. Tila nahihirapan siyang tanggalin ang boots kaya hindi makasagot ng maayos. "Urrgghh."

Lumapit ako upang tulungan siya. "Yoo looked pressured. You forgot about the zippers." At turo ko sa kaniya sa likurang bahagi ng boots.

"Oh." Siya.

Nang matanggal na niya ang boots niya, she used a wet wipe to remove her make-up. "Uh, what was your question again?"

"Where did you go with that outfit?" Tanong ko sa kaniya, nakahalukipkip na. As long as possible ayokong ipahalata ang ginagawa ko kaya binaba ko ang mga kamay ko at umastang normal.

"In the grocery store." Pagdadahilan niya. Nakakatawa lang dahil alam ko talaga ang pinanggalingan niya and for both of them to lie to me, it meant something. At hindi ko iyon nagugustuhan.

I went through her things on top of the shelf na hindi naman kataasan. She stuck a lot of books there already na hindi ko man lang napapansin.

"Haha. Sa grocery tapos ganiyan ang suot mo, tapos nakamake-up. That's too extra."

I can feel her nerves answering my questions.

"W-why not?" Tanging panlaban niyang sagot.

I shrugged my shoulder off. "Oh, okay. Mabuti. At least you can leave the house alone na. Anong binili mo?" Tanong ko sa kaniya. Alam kong wala siyang maisasagot sa tanong kong ito.

"A box of milk." Sabay turo niya sa study table na may gatas na nakapatong at bumalik sa pagharap sa salamin upang ipagpatuloy ang pagtatanggal ng make-up.

Nainis ako dahil may naisagot pa rin siya. Dapat wala. Dapat mapatunayan ko ang mga paghihinala ko. Hindi ako makakapayag.

"Does the milk taste good?" Alam kong double meaning ang tanong ko. And if naintindihan niya ang tanong ko, baka sagutin niya ay oo na sa kabilang banda ay kinakatakot ko naman.

Sa ganda ni Tyra, malamang naglalaway na si Ian.

"I haven't tasted it yet."

Ngiting-tagumpay ako sa narinig kong sagot. Finally, an answer I like.

"Tsk. Buti pa ako nalasahan ko na, nalunok ko pa." Bulong ko sa sarili ko sabay alis ng kuwartong iyon. My words do not make me proud. Kahit pa natikman ko na minsan si Ian, that does not mean na ako ang gusto niya.

Ni hindi nga ako sigurado ano ang meron sa amin. Hindi ko man lang alam ang ibig-sabihin ng pagiging sweet niya sa akin. Pero may meaning nga ba? Baka para sa kaniya wala lang iyon at normal lang. Ayokong umasa.

•••

Paano ko haharapin ang araw ngayon? Ito ang tanong ko sa sarili ko sa harap ng salamin. Inaayos ang buhok ko sa huling pagkakataon hanggang sa bumusina si mama na nasa kotse na.

Huminga lang ako ng malalim at saka lumabas na ng kuwarto para pumunta kay mama. Sana matapos ang araw na ito na walang nakakapansin na problemado ako.

Binuksan ko kaagad ang pinto ng kotse patungo sa backseat. Itinabi ko sa akin ang bag ko.

Nagkatinginan kami ni mama sa rearview mirror. Umiwas ako agad ng tingin. "Maga ang mata mo, may problema ka ba?"

Ayun na! Ayaw ko ngang mapansin ako e.

"Sana 'di mo na lang ako pinansin." Nakasimangot kong sabi.

"Eh paano ko hindi papansinin? Nagsusumigaw 'yung eyebags mo." Pabiro naman niyang tugon.

Hindi ako natawa. Mas nangamba ako sa anuman puwedeng mangyari. Gusto ko sana na kikilos ako na parang walang alam. Iyon ang balak ko. Ayokong matapos ang kung anong meron sa amin ni Ian. Tanga na kung tanga pero mahal ko na yata siya.

Even if she wants Tyra, kung mas magaling akong sumubo, babalik at babalik pa rin siya sa akin, 'di ba? Sana bumalik siya.

Umandar ang kotse at tila nananadya pa ang radyo na nagpapatugtog ng malulungkot na mga kanta. Totoo nga 'yung sinasabi nila na mas naiintindihan mo ang lyrics ng kanta kapag malungkot ka. Kapag masaya ka naman, ine-enjoy mo 'yung music as a whole.

"May balak ka bang igala si Tyra mamaya?" Ito ang tanong ni mama na nakalabas ang ulo sa bintana ng driver's seat. Nakalabas na ako at handa na sanang umalis.

"I don't know." Matipid kong sagot na hindi man lang humaharap.

Kinakabahan ako sa totoo lang. I don't know why am I feeling this right now. Kinakabahan akong makita si Ian. Sandali. Bakit ako pa ang kakabahan? Ako ba ang may ginawang mali?

I fixed my posture. I keep my shoulders from falling. Inayos ko ang kabuuang appearance.

Wala akong ginawang mali, bakit ako matatakot?

Paulit-ulit ito sa utak ko. Kakayanin kong tapusin ang araw na ito na nagkukunwari. At sa susunod pang araw, gagawin ko nang gagawin. Hanggang sa masanay ako. Hanggang sa hindi na masakit.

Siguradong-sigurado ako sa sarili ko na magagawa ko nang makasalubong ko sa hallway si Ian kasama ang mga barkada niya sa likod. Nakakapanibago lang na wala na si Wendell sa tropa nila.

Lahat ng inipon kong lakas ng loob nawala nang makita ko si Ian. Ngumiti siya sa akin na ikinatunaw ko at ikinapako ko sa kinatatayuan ko. Parang isang bagong gusali na bumagsak ang guard ko. Substandard yata ang materyales na ginamit ko sa pagpapalakas ng loob ko kanina.

Kinurot niya pa ako sa pisngi nang papasok na siya ng classroom at tuluyan akong nilagpasan. Hindi ako nakakurap sa ginawa niya.

"Hi, Jared!" Masigasig na bati sa akin ni Leo.

Ibang-iba na ito sa Leo na nakilala ko noong unang lipat ko rito. Hindi ko alam kung bakit siya nagbago bigla.

Nang makaupo na ako sa upuan ko, nasa tabi ko si Ian habang nasa kaliwa naman ni Ian si Leo. Hindi kami masyadong nag-uusap ni Ian. Hindi ko alam kung bakit. Nanginginig ang tuhod ko sa kaba.

"How's your mom?" Ito na. He finally speaks.

I played with my fingers, "She's a lot better. Siya pa nga ang naghatid sa akin e."

Hindi ako makatingin ng diretso sa mga mata niya.

Wala pa ang professor namin. Nagsisipasukan pa rin ang pailan-ilan naming kaklase.

"Uy, Jared! I heard about what happened to Ian. Niligtas pala ni pareng Ian ang pinsan mo e. What was her name again, Ian?" Pagsingit ni Leo na lumitaw ang ulo sa gilid ni Ian at tumingala sa katabi.

"Tyra." Nakasinghal na tila naaalibadbarang sagot ni Ian. Ayaw i-share??

"Oo, 'yun nga. Laging kinukuwento ni Ian sa'min 'yun e. Maganda raw 'yon? Pakilala mo naman kami Jared. Ay, wag na pala sila. Kahit ako na lang." Agad tinulak ni Ian ang mukha ni Leo hanggang sa makaupo ito ng maayos.

"Just ignore him." Tapos ay inirapan niya si Leo.

Ngumiti ako sa kaniya. Hindi niya alam na nasasaktan ako sa ikinikilos niya.

Nagpatuloy ang klase ng normal. Laging kasama si Tyra sa usapan nilang magtotropa. Nakakainis nga e. Tumatahimik na lang ako kapag siya na ang topic. Halatang-halata sa paraan nila ng pakikipag-usap ang kasiyahang makita si Tyra.

•••

Napagtagumpayan ko ang araw na ito. Naglalakad na ako patungo sa ground floor nang harangan ako ng isang paa. Nang tumingala ako para tingnan kung sino iyon, agad ako nitong hinawakan sa braso at hinila ako palabas.

Diniretso niya ako sa may parking lot at pinasok sa kaniyang kotse.

"Sandali! Saan mo ba ako dadalhin!!?"

"Sandali lang din." Malalim ang boses nito.

Kinakabahan ako buong byahe. Lalo na nang hindi na ako pamilyar sa dinadaanan ng sasakyan. Palayo kami ng palayo sa syudad. Wala na gaanong ilaw at tanging 'yung ilaw na lang ng kotse ang gabay namin.

"Ang layo-layo na nito! Saan ba talaga tayo pupunta!?" Ako.

Ngumisi lang siya sa rearview mirror na nakita ko.

Tumigil na rin kami sa wakas sa tapat ng isang-- beach? Binuksan niya ang pinto at binuhat ako sa balikat niya. Nakalaylay ako at 'yung likod niya lang ang nakikita ko.

"Ibaba mo ako!!"

Naglakad siya nang naglakad tapos ay binaba ako nang nakakarinig na ako ng malalakas na hampas ng alon.

"Surprise!" Nakangiti pa siya na kumakawag-kawag ang naka-extend na mga kamay patungo sa direksyon ng dagat. Ano ka dancer ni Willie?

"Why did you bring me here, Ian?" Nahihiya kong tanong. Bagama't malamig ang simoy ng hangin, gumapang ang init ng pakiramdam ko patungo sa mga pisngi ko.

"You seemed very upset this morning. I just wanted to know the reason behind." His hands are slowly creeping its way to my hands. Then he held it very tight.

Hindi ako sumagot dahil sobrang bilis ng puso ko sa kaba at kilig. Ayokong mahalata niya ang dalawang emosyong naghahalo sa puso ko ngayon.

"Is it because of Tyra?" Halos lumuwa ang mata ko sa pagkagulat sa narinig ko mula sa kaniya. Paano niya nalaman?

Pero tulad nang sinabi ko sa kaniya na dapat hindi niya ako mahalata. Dapat maging normal lang ang lahat. Na maging parang dati lang. "N-no! Of course not. Bakit mo naman nasabi 'yan?"

Tumungo siya at ngumiti. "I don't know. Can we take a seat in that nipa hut?" Turo niya sa isang bukas na bahay kubo. Ilang metro lang ang layo nito sa dagat. Bukas ang harapan nito, hindi hugis bahay. Parang higaang papag lang na nilagyan ng sawaling bubong.

Whoosshh! Malakas na ihip ng malamig na hangin na bumasag sa aming katahimikan.

He pulled me in closer. Tapos ay inakbayan niya ako sa balikat. Ang awkward ng posisyon ng katawan ko. Hindi ko magawang ihilig ang ulo ko sa balikat niya dahil sa mga pumapasok sa isip ko na ito ba talaga ang gusto niya. May ibig sabihin ba talaga 'to? Bakit niya ginagawa sa akin ito kung may gusto siya kay Tyra?

Naiinis ako na dumating pa si Tyra rito.

Tiningnan ko sa mukha si Ian na pinapanood ang pag-alon ng dagat. Aalis din si Tyra, tapos... tapos ako ulit ang gusto mo.