how to have sex with an alpha male? (How-To Series #1)

17. his dick is hard, life is harder, but someone had it harder

It was another day in the house of Ian Vicedo.

It was very fun to be in the same house with the guy you love and your only friend.

"Sige, ma. I'll ask him." As much as possible, I want to limit Ian and Tyra's contact with one another. Hindi ko mapigilan na magselos. Most importantly, I cannot stop myself from snapping. Ayoko nang tumahimik na lang kapag halatang-halata na naglalandian silang dalawa.

"What's that?" Sakto ang pagsingit ni Ian. Tinabihan niya ako rito sa porch. Meron kasi ritong malaking duyan that can catch our whole body and two people can fit in it. So, like the clingy guy he is, he sat beside me.

I quickly rested my head on his shoulder and let out a heavy sigh. Mukhang nag-aalala siya sa inasta ko kaya hinarap niya ang mukha ko sa kaniya. "Tell me what happened?"

Trying to keep my silence for a moment, I gave it up as Ian was burning me under his stare. "Okie. Okie. Uuwi na si Tyra."

I closed my eyes and waited for him to respond violently. Tulad nang mapapasigaw siya ng "WHATTT!?" o 'di kaya iiyak na lang bigla kasi sobra niyang mamimiss ang ex-girlfriend niya AKA his first love.

"So????" I flicked my eyes open to meet his gaze.

Hindi ko inaasahan ang naging reaksyon niya. Something is jumping inside of me that he does not make me jealous by his actions. He must have taken it from James Reid's advice that you should not make someone feel jealous if want him or her.

"W-wala lang." Nahihiya kong sabi na mas nagpatungo sa akin. Ayoko siyang tingnan. Malamang ay namumula na ang pisngi ko ngayon.

"Listen. I am not going to make you feel jealous. I was kind of startled that she is going to leave. But she is already in the past. And your past should not affect your present. Hey, you listening?" He touched my chin to lift it up. As he does, our gazes instantly connected.

"Maniniwala na sana ako sa'yo kaso hindi naman lahat ng lalabas sa bibig mo totoo." Hawak niya pa rin ako sa baba kaya hindi ko magawang putulin ang pagkakatitig namin sa isa't isa. With only that, my eyes wavered.

"Everytime I take a glance at your entrancing eyes, all I see was pain. I hate it, Jared." Binitawan niya ang baba ko para talikuran ko. I saw him wince before he turned his back to me.

"Ikaw naman dahilan ng lahat ng sakit, Ian, e. Ikaw palagi." I said, still staring at his back. I know I should have walked out, pero nasa labas na pala kami, kaya instead of walking in, I just hugged him from the back. It doesn't make him accepting, but he melted into the hug in good five minutes.

"Gusto mong samahan kami sa gala?" Yaya ko. His body seemed to respond positively. Sighing privately, I smiled at him when he turned to meet me again.

•••

"Carren, are you okay here alone?" Tanong ni Ian nang akma na kaming papaalis.

Nagulat siya sa narinig kaya napatayo siya at napalapit sa amin. "Bakit niyo naman ako iiwanan dito? Baka pagnasaan ako ng mga multo rito. Uwi na lang talaga ako." Natawa ako dahil takot na takot si Carren. Walang patumpik-tumpik niyang kinuha ang maliit niyang backpack para isumbit ito sa likod niya.

"O san ka pupunta?" Tanong ko. Nasa tapat na kami ng front door. I grabbed the doorknob to turn it when Carren spoke about her fear on staying in the house alone.

"Uuwi na ako. Bahala kayo riyan. Manakawan pa 'to bigla. Paano ko ipapagtanggol ang sarili ko? Tingnan niyo nga ang katawan ko. Isang taga lang ng itak, mahahati agad ako sa kalahati. Magmamanananggal na lang talaga ako para pagdating ng magnanakaw, hati na agad ako." Ian is manifesting openly his laughter.

"Tara na. Baka palayasin ka na naman ng magulang mo." Wika ko at tuluyan na ngang binuksan ang pinto.

"De, nagpaalam kaya ako." Then she did a dalagang filipina pose. The one that as if you have a gun against your head that is pointing upward.

We finally hopped in on the car. Nakaupo ako sa passenger's seat habang si Carren ay nasa backseat. When the engine started, my heart also races. Hindi ko alam kung ano ba dapat kong maramdaman na pinilit ako ni mama makipag-bonding at makipag-make up kay Tyra.

I just couldn't see myself talking comfortably with her. I just hate her so much until this moment. But I guess I have to fake it until I make it, huh?

Tumigil ang pag-andar ng sasakyan. Napansin ko na nasa bakuran na pala kami nila Carren. Lumabas siya at kumaway sa amin. Bago pa kami umalis, binuksan ko ang bintana sa may passenger seat para kausapin siya.

"Sana makadalaw ako minsan sa inyo para makilala mga parents mo." Wika ko.

Napangiti siya, "Soon."

At dumiretso na kami sa bahay.

Tahimik si Ian during the whole drive. That's why it's difficult for me to distinguish what is he feeling and thinking right now. His face is almost expressionless. I also didn't bother to ask him.

Pagdating namin sa bahay, nandoon na pala si Tyra na naghihintay sa porch ng bahay. Ako ang unang bumaba at sumunod naman si Ian. Nagusot agad ang mukha ko dahil litaw na litaw ang malapad niyang ngiti.

Nang makita niya kami ay sabik siyang tumayo at tumakbo patungo sa amin. She's running towards me with all smiles on her face. I didn't know if I should feel disgust or what but I hate her smile. Laking gulat ko na lang nang nilagpasan niya ako at dumiretso kay Ian para yakapin ito.

Halos lumuwa ang mata ko sa nasaksihan.

Ramdam ko ang mabilis na pagkulo ng dugo ko. Nagsalubong ang kilay ko sa tanawin nila. Tinanggap din ng gunggong ang yakap ni Tyra. More than enjoying the hug, he was unsure if she has to tap back the hug or what most of the moment. Tumingin din siya sa akin na tila nagdadalawang-isip na rin.

Maybe he got scared of the look I had on my face that he pulled Tyra away from him immediately.

"I'm happy you're fine now." Sambit ni Tyra ng puno ng kasigasigan.

Ian shows a toothy grimace in a facial response. "Yeah, apparently."

Pinapanood ko lang sila ng mataimtim habang patago kong sinusumpa si Tyra na sana labasan siya ng uod sa puwet. Malamang walang palibreng purga sa bansa nila. Pwe, buti pa rito sa Pilipinas libre lang. Basta malaki tiyan mo nung bata, baka makadalawang balik ka pa sa pila.

"Fortunately, I arrived early so you became better. You know..." bigla na lang kinutingting ni Tyra ang buhok niya, "When we used to be together, I was always the one dealing with your trauma."

Agad kong tiningnan si Ian, naghihintay ng isasagot niya. Napatungo si Ian, at saka dinilaan ang labi niya kasabay ng pag-angat ng ulo. "Di na tayo, Tyra. Get your mind out of the cloud." Tumingin sa direksyon ko si Ian na ikinagitla ko ng bahagya, "Jared...." tapos ay lumapit siya para hawakan ang kamay ko, "He will take care of me from now on."

Nakita ko sa mata ni Tyra ang biglaang pagkaramdam ng sakit sa mga tinuran ni Ian. Ayoko mang bitawan ang kamay ni Ian para pagaanin ang pakiramdam ni Tyra, but Ian's hands felt so warm and weird in a good way. His hands are strange to hold. I have never held his hands that often.

"M-maybe we should go?" Hindi ko na lang napansin na nasa tapat na pala si Tyra ng kotse, handa na para buksan ang pinto patungo sa backseat.

"Y-yeah." I answered, was disoriented at the moment.

Tumingin ako kay Ian. Nginitian niya ako. It sends chill down my spine spontaneously. His smile has never been this warm.

"Let's go?" Yaya ko kay Ian.

•••

Naunang bumaba si Tyra sa kotse. I am a little bit worried with the way she is acting. I even elbowed Ian and showed her how Tyra just proceedef into the salon without us. Natawa na lang kami.

Pagkalabas namin, sinundan na rin namin si Tyra.

She is already sitting on one of that kind of chair for barber shops. Hindi ko alam kung ano ipapaayos niya. But I think I will just do some minor changes.

Someone came to us and asked us what service we will be getting. Tinanong ko muna si Ian kung anong ipapagawa niya. Tumingin siya sa isang malaking signage kung saan naka-indicate ang mga services nila.

"Maybe a haircut. And a manicure and pedicure, please." Tugon niya sa wakas.

Tumutulo na 'yung laway nung nag-aassist sa amin kasi akala niya yata mag-oovertime siya sa pagpili pa lang ni Ian.

"Ako po magpapakulay ng buhok." Tapos ay binigyan ko ang lalaking nag-aassisst sa amin ng matipid na ngiti.

"Okay, sir. Ipeprepare ko lang po." Sabi nito at saka pinaupo muna kami sa isang mahabang wooden seat.

Hinintay namin siya panandalian. Pansamantala, pinapanood lang namin si Tyra. Nagulat ako nang biglang putulin ng babae 'yung buhok ni Tyra lagpas lang ng kaunti sa balikat ni Tyra.

Maging si Ian ay napanganga sa pagkagulat.

Napatingin sa amin si Tyra na may nakataas na kilay. "Moving on." Tila proud nitong pagproklama sa harap ni Ian.

Nasamid si Ian sa inasal ni Tyra. "Mmkay."

Not long enough, I was assissted to sit beside Tyra habang si Ian naman sa tabi ko.

I think there were about 10 chairs specific for this kind of business aligned.

Napilitan akong ngumiti nang bigla kaming nagkatinginan ni Tyra. "I'm so proud of you." I muttered almost under my breath but was just enough for her to hear.

Napangiti siya. And that one I cannot see through if genuine or not.

That is the only interaction between us during the whole thing.

Sinimulan na akong kulayan ng isang babae na mukhang Koreana. She was too serious na hindi man lang siyang nagsasalita. She has a mask on her mouth. I don't know what is that for.

Also, Ian has already decided what haircut does he want to come up to. Nagulat na lang ako ng simulang gupitin ng lalaking barbero ng mahahaba ang buhok ni Ian.

"Magpapakalbo ka ba?" Tanong ko rito, nag-aalala.

He just gave me an annoying smile.

The silence was broken when the girl assissting Tyra started speaking.

"Para sa jowa niyo 'to, ma'am, 'no?" Wika nung babae na naka-shave ang sides ng buhok. Nakatali ang buhok niya sa isang bun. Kulay dirty blond ang buhok niya. Medyo natubo na rin ang itim nitong buhok sa roots.

Hindi umimik si Tyra.

"For sure, ma'am, mapapanganga iyon kapag nakita niya 'yung big transformation niyo." Napaubo ako sa tinuran nung babae. It will be quite disprespectful kung i-aaddress ko lahat ng nag-aassist sa amin na babae at lalaki lang. Kaya tinignan ko isa-isa ang mga name plate na nakakabit sa mga dibdib nila.

Sunnie ang pangalan ng kay Tyra. Bettina naman ang sa akin. At Carlo naman kay Ian.

"Pero maganda na rin naman kayo, ma'am, kahit hindi na kayo magpasalon." Patuloy ang pambobola ni Sunnie kay Tyra. Halata naman kay Tyra ang kasiyahang natatamo niya sa pagpuri sa kaniya ni Sunnie.

"Will he like me if he sees my new look?" Ikinabigla ko ang tinaong ni Tyra. I got uncomfortable instantly as I sit on my chair.

"Yes, ma'am, depinitly." Matigas ang pagkakabigkas ni Sunnie na pagsang-ayon kay Tyra. Napangisi si Tyra ayon sa repleksyon niya sa salamin.

I was kind of threatened sa ginawa niya. But I was unbothered and secured lalo na sa ginawa ni Ian kanina. I turned into a dreamy guy bigla. Bumalik na naman ako sa nangyari kanina. I cannot stop smiling until Bettina, the lady coloring my hair, stroked against my clothing.

I glanced at her through the mirror. Medyo nawirduhan lang ako ng mag-gesture lang ito. Tinuro niya ang isang hair cap at nilagay sa akin. Nag-thumbs up lang siya na tila ba tinatanong kung okay na. Sinuklian ko iyon ng isang thumbs up din.

"Ummm, sorry, sir. Nawalan kasi siya ng boses kaya ganiyan." Pag-didisclaim ni Sunnie.

Kaya pala napapansin ko na medyo napapaubo siya minsan. Malamang makati lalamunan niya ngayon.

Isinawalang-bahala ko muna iyon pansamantala.

Sa kabilang banda, nagpatuloy sa pagsasalita si Sunnie. The mood changed when Sunnie started to become emotional. I find the atmosphere somehow suffocating.

"Ma'am, alam niyo ba na noong panahon ko, well, 32 pa lang naman ako, pero ganiyan din ako kaganda sa inyo." Sisinghot-singhot nitong salaysay.

Kung susuriin ang sinabi niya, hindi talaga angkop ang emosyon niya sa pagkakabuo ng pangungusap niya. Dapat ay masaya ang pagkakasabi niya, kaya nga medyo nagulat ako sa bigla niyang pag-iyak.

"Really?" Si Tyra.

"Bakit parang hindi kayo naniniwala, ma'am?" Nagbago muli ang mood nito at tila nagtaray kay Tyra.

"No, I mean, I believe in you." Bakas kay Tyra na hindi niya alam ang gagawin niya.

"No, tapos you believe in me? Ma'am naman e!" Malakas niyang binagsak ang gunting na mas ikinaluwa ng mata ko habang pinagmamasdan ko ang susunod na pangyayari.

Maging ang ibang mga staff ay nagsitayuan na. Ang kakaiba nga lang ay hindi nila ito pinipigilan.

"Of course, I believe in you." Wika ni Tyra na sinusubukang pakalmahin si Sunnie.

"Ah." Mukhang nakumbinsi naman na si Sunnie. Dahil pinulot na niya ang gunting at pinagpatuloy ang ginagawa niya.

Pansin ko na hindi na kumportable si Tyra sa kinauupuan niya. Hindi na lang ako umimik at nagpalunod muli sa mga susunod na pag-uusap.

"Yun na nga, tulad ng kinukuwento ko. Ganiyan din ako kaganda tulad niyo ma'am. O! Huwag ka nang kokontra, char! Hindi, to be serious..." at simula noon, sumeryoso na talaga siya, "Meron akong long lost love. Matagal po kaming hindi nagkita. Nagkalayo ang landas namin matapos naming magkahiwalay dahil sa hindi pagkakaintindihan."

Tiningnan ko si Ian, at nagbigayan kani ng wirdong tinginan. Mukhang parehas kami ng nasa isip. Hindi ko na lang napigilan na tumawa na sinabayan niya pero sinubukan naming pigilan. Kaya lumabas iyon sa ilong imbes sa bibig.

Nagpatuloy si Sunnie sa pagkukuwento, "Marami kasing nagsasabi sa kasintahan ko. Maraming nagsusulsol sa kaniya na hindi kami bagay. Sobrang guwapo kasi ng kasintahan ko.." napatigil si Sunnie, natingin sa salamin sa harap, at napangiti ng mapait.

"I cannot relate but I know the pain." Si Tyra na tumalikod pa para hawakan sa balikat si Sunnie.

Nasaktan ako sa narinig ko mula kay Tyra. Mas lalo pa akong nasaktan nang makita ko sa salamin ang pagtungo ni Ian.

Sino pa ba ang tinutuloy ni Tyra kundi si Ian lang naman dahil siya lang naman ang ex nito.

Buti pa si Tyra may napanghawakan ng label.

"Salamat po, ma'am. Nakakalungkot lang kasi hindi man lang niya ako pinaglaban. Hindi man lang niya tinakpan ang tenga niya at ituon na lang ang pansin sa akin. Pero wala e, nagpadala siya sa agos." Nagpatuloy pa rin si Sunnie sa pag-aayos ng buhok ni Tyra.

"Then what happened next?"

"Nung last kaming magkita sa reunion ng batch namin sa high school, may asawa na siya. Ang nakakagulat lang po ay makita ko siyang malambing na malambing sa kaibigan niya. Si Perrie pala ang nakatuluyan niya."

"If I were on your shoes, I would tell my boyfriend to stay away from his girl bestfriend. I really hate it when he's close to a girl. Even in a not special way." Tapos ay napabuntong-hininga si Tyra.

"Mali kayo, ma'am. Lalaki si Perrie."

Nanlaki ang mata ni Tyra sa pagkagulat sa nalaman. Mas nakaramdam siya ng pagkaawa kay Sunnie habang ako naman ay napangisi sa narinig.

Nakakatuwa lang naman na may isa na namang ka-pederasyon ang nagtagumpay. Ewan ko ba, naiinis lang din talaga ako sa mga babae.

Maliban sa mga mahahalagang tao sa buhay ko tulad ni mama at ni Carren. Tyra? Never heard of her.

Nagpatuloy ang mga pag-uusap sa pagitan ni Tyra at ni Sunnie. Medyo naiilang lang din talaga kami ni Ian at ang mga ka-trabaho ni Sunnie.

"Dala pa nilang dalawa nila ang iisa nilang anak. Naaalala ko pa noon na ikunwento ko sa kasintahan ko na isa lang ang anak na gusto kong magkaroon. Ayoko kasing mahati ang atensyon ko sa anak ko tulad nung kabataan ko dahil sampu kaming magkakapatid. Bukod sa may trabaho ang mga magulang ko, may siyam pa akong kapatid na kahati sa oras nila kapag uuwi sila ng bahay." Sunnie added.

As she continued, Ian was already done with his haircut. Alam naman nating mas matagal talaga ang mga pinapagawa sa babae. Sinundan ng aking mga mata si Ian na tumayo at pinagpag ang mga nagkalat na maliliit na buhok.

Natulala ako sa mukha niya. Ang guwapo ni Ian. Napahawak ako sa dibdib ko sa bilis ng tibok ng puso ko. Guwapo na si Ian pero mas lalo siyang gumuwapo.

Nang magawi ang mata ko kay Tyra, maging siya ay nakatitig na rin. Tila natigilan din siya sa nakita. Napabusangot tuloy ako. At sinadya ko talaga iyon para mapansin ni Ian.

But like the torpid guy he is, nagpatuloy pa siyang magpapogi sa harap ng salamin. Kahit na tuloy naiinis ako, hindi ko mapigilan ang mabilis na pagdagubdob ng puso ko. Nakakainis naman! Mismong puso ko na, hindi ko pa makontrol.

Ang guwapo-guwapo naman kasi e!

Hindi mo aakalaing may dambuhalang titi ang nakatago sa kaniyang pang-ibaba. Hmmm, parang gusto kong paglaruan 'yon sa loob ng banyo rito ah.

Napangisi ako. Alam ko naman kasing ako lang ang may karapatang makagawa noon dahil alam naman nating wala nang karapatan si Tyra na gawin ang alinmang gawain ng isang magkasintahan. Haha!

Habang may kemikal pa na nanunuot ang amoy sa aking ilong, napansin ko na lang na nakatayo na si Tyra at inaayos ang kaniyang buhok. Natulala ako nang mapagmasdan kung gaano kalaki ang pinagkaiba niya bago siya magpagupit ng buhok.

Ang ikli ng buhok niya na umabot hanggang sa lagpas ng kaniyang balikat. Nakaramdam na naman ako ng inis dahil kung ako ay nagandahan sa kaniya ay paano pa si Ian. Tiningnan ko ang lalaking iyon na nakapikit habang nagpapamanicure. Nakaupo na siya sa isang reclining chair.

Lumuwag ang paghinga ko, buti na lang hindi niya makikita si Tyra ngayon.

"Ang ganda-ganda niyo, ma'am. Sana magustuhan niyo... at siyempre ng boyfriend niyo." Sunnie said elbowing Tyra onto her side.

"I'll go ask him if I really look beautiful." Tsssk! At talagang kailangan niya pang magsinungaling?

Hindi ko inaasahan nang bigla na lang tumabi si Tyra kay Ian. Nakapikit pa rin ang mokong at sobrang guwapo niya talaga. Kahit anong ayos ng buhok niya, ang guwapo niya pa rin. How is that even possible?

"Ehem! Ehem!" Tyra clears her throat several times in attempt to catch Ian's attention. I am here at the chair, still in the process of dyeing my hair. Pinapanood ko sila mula sa salamin kasi hindi ko naman maikot ang ulo ko.

Mukhang nakuha noon ang atensyon ni Ian kaya he slowly flutters open his eyes. "I am quite hesitant about my looks so I have to ask you. Do I look beautiful?" Tanong ni Tyra na hindi makatingin ng diretso kay Ian. Hindi naman nakatingin si Ian na saka lang tumingin kay Tyra nang rumehistro na sa kaniya ang tanong nito.

Nakatalikod ang ulo ni Tyra sa kaniya kaya kinabig niya ito ng walang abiso. Kahit pa na ikinagulat ito ni Tyra, she still manages to look beautiful in front of Ian. Ian is stunned of the beauty in front of him. Napalunok siya.

Nakaramdam na naman ako ng selos. I bit my bottom lip nervously as I lowered my stare at my feet.

"Y-you l-look gorgeous." Dinig ko ang pautal-utal na komento ni Ian.

"Ah, kayo po ba boyfriend ni ma'am?" Pagsingit ni Sunnie na lumapit pa sa kanilang dalawa.

"Yes." "No." Sabay nilang tugon.

Nag-no si Ian habang si Tyra ay nag-yes. I balled my fist in irritation that I promise, any minute by now, I will smack her beautiful face.

"Ano po ba talaga? Hehe." Naiilang na tanong ni Sunnie.

E kung hindi na lang siya nagtanong, edi hindi sana siya naiilang diyan. Nakakainis din itong Sunnie na ito e.

"We're together. Right?" Hindi ko na rin talaga alam kung ano pang palabas ang gustong gawin ni Tyra dahil sumabit pa siya sa braso ni Ian at dinikit pa ang pisngi niya sa pisngi ni Ian. Ikinasalubong ng kilay ko iyon.

Umaasa na lang talaga ako sa sinabi ni Ian. Nagtitiwala ako sa kaniya.

Tumingin sa akin si Ian at nabasa ko roon ang paghingi niya ng tulong sa akin. Hindi ko mapigilan ang sariling magselos pero hindi ko rin naman magawa pa ang tulungan siya.

Hahayaan ko na lang siguro. Kung iyon ang ikakasiya ni Tyra bago siya umuwi, then why not. Titiisin ko na lang ang sakit ng puso ko.

"Yeah, w-we're together." Kasabay ng pagwika ni Ian ang pagtulo ng luha ko.

I heard some rustling sound I don't know where comes from. Hanggang sa makarinig na lang ako ng hindi maintindihan na mga salita, still eyes wide in shock, I look at the people beside me. Laking gulat ko nang makita ko si Bettina, ang babaeng nagkukulay ng buhok ko, na nagsalita.

"Tingilan mo nga nga ang ngingangawa mo, Sunngie! Hingdi ka nakakatulong. [Tigilan mo na nga ang ginagawa mo, Sunnie! Hindi ka nakakatulong.] If you are too insensitive, theng you cang just shut your mouth! [If you are too insensitive, then you can just shut your mouth.] I wouldn't be happy if you are giving me favor about my cleft palate but is hurting someone's feeling instead." Her message was clearer than her pronounciation but my heart was moved because of her courageous act.

Bingot pala si Bettina. That explains her wearing a mask.

Tila natigalgalan ang lahat sa ginawa ni Bettina. Maging ako ay hindi nakagalaw sa ayos ko. Humarap siya sa akin muli para bumalik sa ginagawa niya sa buhok ko.

I couldn't thank her enough for the favor she has done for me. She speaks for me even if she was partly unable to.

•••

"I can't thank you enough, Bettina. What you've done for me back there was speechless. If there's anything I can help you with, just tell me." Ito ang winika ko matapos ng mainit na tagpo sa loob ng salon. In-excuse ko muna si Bettina sa store manager para pormal man lang siyang mapasalamatan.

Nandito kami ngayon sa isang coffee shop sa tabi ng salon nila.

Iniwan ko naman sila Ian at Tyra sa loob ng kotse kahit na wala akong tiwala kay Tyra. She is capable to do anything she wants, especially when she's about to leave the country.

"Anything?" Tanong nito, naninigurado.

"Oo." Nakangiti kong sabi.

May dinukot si Bettina na kung ano sa bulsa ng apron na suot niya bilang parte ng uniform nila sa salon. Curiosity slowly grows inside my head. Hanggang sa ilapag niya sa lamesa ang isang puting envelope.

Ikinakunot ng noo ko iyon sa pagtataka. Ngunit imbes na magtanong, hinayaan ko lamang siya magsalita.

"Hindi ko kasi mapadala ito kay mama." Sabi ni Bettina. Ipinag-alala ko ang panginginig ng kamay niya nang iinom sana siya ng kape.

"Baka bawal ka ng kape, Bettina." Nag-aalala kong sambit.

"No, okangy lang. Masta pakibigay nya lang ito. Anyan nyaman 'yung address e [No, okay lang. Basta pakibigay na lang ito. Andiyan naman 'yung address e.]" Kahit pa may kabilisan ang pagsasalita niya at hindi ko ito minsan maintindihan dahil sa kondisyon niya.

"O-okay." Ang tangi ko na lamang nasagot kahit nag-aalala ako sa kalagayan niya.

"Nyapos nya ang mreak. [Tapos na ang break.]" Matipid niyang sabi at tumayo na.

Kahit nakatalikod na siya at pinilit ko pa ihabol, "Salamat ulit ha!" Kahit pa nagtunog sigaw iyon na para bang hindi ko na minimean.

Napatigil siya sa paglalakad at napalingon sa akin. Nagkatitigan kami.

Hinintay ko siyang magsalita ngunit wala siyang sinambit kahit na ano. Bagkus ay ngumiti siya at saka tumalikod muli upang maglakad.

I asked for the bill at nang mabayaran ko na ay lumabas na ako to meet Ian and Tyra sa loob ng kotse. Pagkabukas ko ng passenger seat, nagulat ako nang matagpuan si Tyra na nasa passenger seat.

Hindi man lang ako tinapunan ng pansin ni Tyra at si Ian naman ay may hindi maintindihan na ekspresyon sa mukha.

At sa pagkakataong ito, kahit na nagseselos na naman ako, sinara ko ang pinto at tinungo ang backseat para roon umupo.

As I settled on the seat, Ian immediately turns her head to my direction. Brows furrowed, he mouthed "sorry." Tumango na lang ako kasi wala naman akong magagawa.

"Let's go somewhere fun!!" Pagputol ni Tyra sa mumunti naming komunikasyon ni Ian. Pumalakpak pa siya para ipakita ang excitement niya.

"Puwede bang dumaan lang tayo saglit sa address na 'to?" Napabuntong-hininga ako. Inabot ko ang envelope kay Ian. Binasa niya ang address sa likod nito.

"It's a home for the aged, Jared." Napako ako sa kinauupuan ko dahil sa nalaman ko mula kay Ian, as Ian continued, I shifted my head to the girl who is now just entering the salon. "Where do you get this from?"

My eyes wavered to his question.

My heart is shattered into pieces learning about her life.

"Punta na lang tayo riyan, Ian. Please? No questions." I asked with a toothy plea.

•••

It only took us about fifteen minutes to arrive in the address given to me by Bettina.

Beyond the nerve-wracking hallways, I continued to walk towards the reception of the establishment. It was a sanctuary for the aged people. Hindi siya kalayuan sa syudad pero sapat na ang layo nito para magkaroon ng dagat na tanawin ang mga matatanda tuwing lalabas sila ng isang palapag na institusyon na iyon.

"Good day po, ano pong maitutulong ko? M-may papa-admit po kayo?" I cannot help but to be disgusted in this place.

But I have to be loyal to the cause of my visit.

"Ah, no. May ipapaabot lang sana akong liham. By any chance, is there a Danny Peñalba staying here?" Tanong ko.

"Wait lang po, titingnan ko lang po sa list po." The girl wearing a white scrub sat on a swivel chair. Her hair was tied up in a bun giving her a fresh aura.

"N-nasaan na si Bettina!!? Palabasin niyo ako! Bettina!" Napukaw ng atensyon ko ang isang matandang boses na sumisigaw sa lobby ng establishment. Nilingon ko siya at nakita ko ang isang matandang lalaki na nakasuot ng ternong floral na parehas ng disenyo ng scrub. Kita mo sa mata niya ang kagustuhan na gawin ang namumutawi sa bibig niya.

"Sir, pumasok na po tayo. Hindi na po pupunta anak niyo. Nagpadala po siya ng letter..." then a staff fishes out a letter from his pocket and reaches it to the poor guy... "Hindi na siya babalik. Tanggapin niyo na po iyon. Kaya kayo dinadala rito ng anak niyo kasi ayaw na nila kayong makita. Kasi pabigat na kay-"

I cut off the staff right before I even imagined I will butt in on someone's affair.

"Kayo po ba si Danny Peñalba?"

Tumingin siya sa akin at kita ko kung paano nanginginig ang labi niya. Hindi pa rin siya nakalma at ang mata niya ay namumula at nagbabadya nang lumuha.

"S-sir, ako na po bahala. Pasensya na po kung naabala kayo. Alam niyo naman matanda na. Nakakainis kasi e." Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa inaasta at the way na magsalita itong staff na ito.

"No, no. Let me talk to him."

According to his name plate, Benjo is the staff's name. He led us in a cafeteria inside the establishment. Buti na lang he let me have a conversation with the old man.

As soon as we both sat down facing each other, hindi ko na pinaghintay si Tatay Danny. I cannot stop myself from pitying him for all he has to deal because of his age.

"Mahal na mahal po kayo ni Bettina, tatay Danny. Huwag po kayong mag-isip ng masama. Baka bukas o makalawa, dalawin kayo ng anak niyo."

Wala siyang naging positibong reaksyon sa sinabi ko. Mas lalo lang siyang napatungo na tila pinagalitang bata.

Ilang segundo ang lumipas, nagsalita na rin si tatay. "Hindi ako sigurado riyan, anak. Mahal? Malamang hindi. Siguradong hindi."

Nauutal ako na agad dinepensahan si Bettina, "Hindi po iyan totoo, tatay. Sa totoo nga, may pinadala siya sa aking sulat e."

At doon, lumiwanag ang aura ng mukha niya. Tinaas niya ang tingin niya para salubungin ang akin.

"T-talaga?" Nanginginig niya pang tanong. Basa mo sa mukha niya ang pagkasabik na mabasa ang sulat para sa kaniya ni Bettina.

"Opo. Ito o." At kinuha ko ang palad niya at doon nilapag ang envelope.

Madali niyang binuksan ang envelope. Wala siyang sinayang na oras. Kahit pa nanginginig ang kamay niya sa pagbukas ay hindi siya nagpapigil dito.

Pinagmasdan ko si Tatay Danny habang ninanamnam niya ang sulat sa kaniya ni Bettina.

Ang kalmado ni tatay sa loob ng limang minuto nang bigla na lang siyang tumangis ng malakas. He sobbed while taking deep sharp breaths kaya dinaluhan ko kaagad siya at pinakalma.

Nanlaki ang mata ko nang mabasa ang isang parte ng liham.

"Pinatawad na kita, ama. Kahit pa ilang beses mo akong ginahasa. Mahal kita."

Hindi ako makapaniwala na tiningnan si tatay Danny. Hindi mo aakalaing ang isang ama na hinahanap ang anak niya kanina sa lobby ay may tinatago palang nakakarimarim na lihim.

Napansin siguro ni tatay Danny na maaari kong mabasa ang liham kaya tinupi niya agad ang liham sa tatlo at saka tumingin sa akin. Tinulak niya ako palayo sa kaniya na ikinabagsak ko sa sahig.

"Umalis ka na! Alis!" Ito ang sabi ni tatay Danny matapos kong dalhin sa kaniya ang sulat ni Bettina.

I let out disbelieving sighs as I helped myself to stand on my feet. Mabilis akong tinulungan ni Benjo na naghihintay lang pala sa entrada ng cafeteria.

"Sir, mainam kung umalis na kayo. Pasensya na rin sa inaasal ni sir." He apologized leading me towards the entrance of the institution.

Nanginig ang mga talukap ko sa kabila ng pagkatulala sa natuklasan. Paisa-isa ang hakbang ko patungo sa pinaparkingan ng kotse.

Kumatok ako sa salamin ng driver's seat.

What is taking Ian so long? Tinted kasi 'yung salamin ng kotse niya kaya hindi kita ang loob. Magandang bagay kapag naiisipan naming mag-quickie after school.

"Ummm, w-why?" Si Ian na kinakapos pa ang hininga ng buksan ang salamin.

"Ah, I-I'm here, duh!" Sarkastiko kong tugon na sinabayan pa ng pag-irap.

Mas mabilis pa sa alas kuwatro na dumapo ang mata ko sa polo ni Tyra na hindi na naka-tuck in ngayon.

"O-okay lang ba kayo rito? Are you having fun Tyra?"

Tumingin sa akin si Tyra. Nakanguso pa siya na tila naiirita. "Not too much."

Tiningnan ko ang ayos ni Ian na tumutulo ang pawis sa katawan.

Pumasok ako sa backseat at chineck ang aircon. Nakatodo naman ito. "Mainit ba, Ian? Bakit pawis na pawis ka?"

Hindi makaimik si Ian na mukhang nag-isip pa ng isasagot. Nakita ko sa rearview mirror ang paglikot ng mata niya. "Uhmm, sort of."

They had sex.

I knew it for sure.

I know when Ian is lying. Nahuhuli ko siya kaagad sa akto. After ba naman ng lahat ng nangyari sa amin, kilalang-kilala ko na si Ian.

"Saan niyo gusto dalawa pumunta?" I asked them while I am making myself comfortable on the backseat.

"Maybe a mall? I want to buy something." Si Tyra.

"Anong mall kaya, Ian?" Pagharap ko kay Ian... "Ah, alam ko na! Sogo!"

A smirk is trying to morph into my lips. I am mastering in lacing my words with sarcasm.

"Ay mali, hindi pala mall 'yon. I'm sorry, Tyra. It's a place where people are having sex. Madalas doon dinadala ang mga KABIT." Sinigurado ko talagang diinan ang huling salita.

Napahalukipkip akong sumandal sa upuan at ipinikit ang mga mata ko. "Wake me up when we're on the nearest mall."

Punyeta, ang sakit-sakit na naman. Pero sinubukan ko na lang ngumiti habang nakapikit ako. Tang ina, 'yun naman lagi kong magagawa e.

I don't wanna lose him.