On their field trip to a museum, Elyse Anne Villasis met a strange lady who gave her a painting. It was a painting of a handsome Korean guy. And Elyse discovered that the guy in the painting walks at night.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter 18. "A Poisonous Kiss"
Elyse' POV
Pumunta kami ni Arkin sa rooftop para dito mag-usap. I know that he noticed my avoidance to him. And I am really sorry for that. Does he feel so upset about it? Nagi-guilty naman ako but that is not my intention. It is just that, I am not used of this kind of romantic thingy.
Pareho kaming tahimik habang nakamasid sa mga kumikislap na ilaw ng mga sasakyan at ilaw ng mga gusali. Maging kanina habang paakyat kami dito sa rooftop ay tahimik lang kami talaga. You will feel the dullnessa and awkward vibes for the both of us.
"I'm sorry." Napatingin ako sa kanya nang magsalita siya. Lumingon siya sa akin at ngumiti. "Sorry if I made you upset and gave you a hard time because I confess my feelings to you." He explained. Malalim naman akong napabuntong-hininga at saka siya nginitian.
"You don't have to apologize. I should be the one who needs to say sorry." Sabi sa kanya. Nagtaka naman siya sa sinabi ko. "I'm sorry for avoiding you, Arkin. Hindi lang kasi ako sanay. Isa pa, maraming babae ang nagkakandarapa sayo sa campus. I don't want to get in trouble."
"But Elyse, I can protect you." Aniya. Natahimik ako at nagdadalawang isip sa sinabi ni Arkin. For sure he can protect me. Nalilito ako. Hindi ko alam kung anong gagawin at sasabihin sa kanya. "You don't have to answer me now. I will wait, Elyse."
"Arkin—" hindi ko na nasabi ang sasabihin ko nang pigilan niya ako gamit ang kanyang daliri at nilapat ito sa aking labi. Tiningnan ko siya at masaya siyang ngumiti.
"Just promise me, that you won't avoid me anymore. Let's just take it slow." Sabi niya at saka naglakad paalis ng rooftop. Sinundan ko naman siya ng tingin na puno ng panghihinayang at pagkalito.
The next day, dumaan muna ulit kami ni Yu-jun kay Loraine para sa damit niya, pero nabigla ako nang may nakahanda nang grooming set si Loraine at ready siyang bigyan ng ultimate new hairstyle si Yu-jun. Sabin i Loraine ay mabilis lang naman 'yon. Naupo lang ako sa couch niya habang hinihintay si Yu-jun na matapos gupitan at magbihis. Habang hinihintay si Yu-jun ay biglang tumunog ang phone ko. Nang tingnan ko ang tumatawag ay si Arkin pala. Agad ko namang sinagot ang tawag.
"Good morning." bungad niya agad sa kabilang linya. Napangiti ako.
"Good morning din." Bati ko.
"Anyway, I'm calling you because I want to invite you to go to school together." Nabigla ako sa sinabi niya.
"Oh, sorry Arkin pero nakaalis na ako sa condo." Sagot ko. I heard his sighs on the other line.
"It's okay, we'll see you in school later. Bye." aniya at binaba na ang tawag. Napabuntong-hininga ako. I know Arkin don't deserve this kind of treatment. He is really really kind. But I am not used to for the attention he is giving to me. And I feel like, I don't deserve him.
