The Truth Behind The Lies (Completed)

Chapter 21: Takot

"Some life best lesson are learned at the worst part"

Avyanna POV.

Tahimik akong nag lakad papasok sa kwarto ni Kenji, samantalang naka sunod pa rin sa akin si Ken. We didn't talk, ni pag hinga nga nahihirapan ako magsalita pa kaya?

Subrang lakas ng tahip ng dibdib ko ng hawakan ang seradora ng pinto, my hands were tremble kaya ng tuloyan ko ng buksan ang pinto ay naka hinga ako ng maluwag. Ngunit hindi rin nag laon ay kinabahan ulit ako lalo na ng tuloyan na kaming naka pasok. I heaved a sigh

"Ken--" I stopped when I saw him walking towards our son, ni hinid niya ako nilingon kahit alam kong narinig niya naman ako.

"Hey kiddo!" He whisper then kissed Kenji's forehead. Nag iwas ako ng tingin, I felt so suffocated, seeing him kissing our son samantalang hindi niya man lang ako mataponan ng tingin, breaks me.

I know I'm at fault, at mas malaki pa ang kasalanan ko sa inaakala niya pero hindi ko pa rin maiwasang masaktan. Akala ko okay na ako. Akala ko kaya ko na, masakit pa rin pala.
'What do you expect Avyanna!? Ni wala ka ngang naging Boyfriend dahil sa pinanghahawakan mong can I court you when bla bla bla tapos mag e-expect ka na sa loob ng anim na buwan makaka move on ka na agad? Funny'

"Papa!?" Gulat na sabi ni Kenji ng nagising siya, napa kurap kurap pa ito na tela hindi makapaniwala sa nakikita. Kenji hugged Ken so tight, that makes Ken chuckle.

"Heyy kiddo, naging mabait ka ba those months na wala si papa?" Tumango tango naman si Kenji

"Yes papa, I always pray nga po na sana sumunod ka na po sa amin, miss na miss na po kita"
Parang pinipiga ang puso ko lalo na nang makita sa mga mata ng mag ama kung paano nila ka miss ang isa't-isa. It's been six months at walang araw na hindi nagtatanong si Kenji tungkol sa ama niya.

"Mama kailan po ba darating si papa?" Kenji asked for I dont know how many times, isang linggo pa lamang simula ng umalis kami sa maynila.

"Aa-ahmm??--"

"Very soon Kenji, your dad will be coming very very soon" Aryanna answered nang makita niya na nahihirapan akong sagutin ang tanong ng anak ko.

"Eehh bakit wala pa po?"malungkot nitong Saad
Lumapit si Aryanna sa anak ko habang naka yuko ito upang maging pantay ang mukha nila.

"Diba may unfinished business ang papa mo, sabi ng mama mo?" Sumulyap siya sa akin bago hinarap alit ang anak ko. Tumango tango naman si Kenji bago siya nagpatuloy sa pagsasalita "Hindi pa kasi tapos baby" unti-unti akong lumingon sa kapatid. She knows about what Ken's doing, pero hindi namin ito pinag usapan.

Kita ko ang lungkot sa mga mata ni Kenji but still she plastered a smile.

"Nasaan na ang paborito Kong apo?" Lumingon kaming lahat sa pinto kung saan nanggaling ang boses na iyon.

"Lolopa!" Kenji shouted in excitement, at nagtatakbo papa-lapit kina mama at papa.

"Haha syempre siya lang ang paborito, nag iisa naman kasi iyan" natatawang saad ni Yanna at hinalikan sina mama at papa sa pisngi, sumunod na rin ako.

"Breakfast po muna tayo pa? Ma?" Imbeta ko sa kanila, separate ang bahay ko sa bahay nila. I build my own house dati, hindi man malaki sakto na rin para sa amin ni Kenji. Samantalang araw-araw naman kaming dinadalaw nina mama at papa habang halos dito na rin tumira si Yanna dahil magkapit bahay lang naman kami.

"Tapos na kami anak, gusto lang sana naming isama sa farm itong si Kenji para masanay na siya sa pamumuhay natin dito sa probinsya " tumingin ako sa anak ko na ngayun na ang laki na ng ngiti. Pumayag ako at binihisan si Kenji bago sila umalis.