Bir Hafta Sonra:
Bugün hava çok güzeldi. Bu yüzden okuldan Sonra bişeyler alıp sahile gidecektik. Okuldan çıktıktan Sonra direk eve geçtik. Siyah kısa kollu bir tişört,kot pantolon Ve vanslarımı giydim. Saçımı salıp düzleştirdim. Çantamı aldım Ve aşağıya indim. Tam koltuğa kendimi atacakken Telefonumu yukarda unuttuğumu fark ettim.
Yatağın üzerindeki telefonunu aldım Ve kapıya yöneldim. O sırada camdan ses geldiğini fark ettim. Sesler tekrarlamaya başlayınca perdeyi açtım Ve etrafa bakmaya başladım.
Siyah kapüşonlu biri vardı. Benim olduğum tarafa bakıp anlamsızca sırıtıyordu. Gözlerini göremiyordum.
Korkudan Ne yapacağımı bilemiyordum.
Ellerim ayaklarım boşalmıştı sanki.
Birkaç dakika öylece durdu. Ve Sonra soğuk adımlarla uzaklaştı.
Aşağıdan gelen kapı sesiyle korkum daha da arttı.
Elime bir vazo alarak Korkak adımlarla aşağıya indim ve kapıyı açtım.
"Dur Nil napıyosun. Suratımı dağıtıcaktın. Hem bu Ne hal. Suratın bembeyaz olmuş."
"Şey... yok bişey. Hadi çıkalım"
Deniz'in gelmesiyle beraber sahile doğru ilerlemeye başladık.
Ayaz Ve Peri dışında herkes buradaydı.
"Abi nerde kaldı bunlar. Vallahi midem sırtıma yapıştı." (Mete)
"Tamam gelirler birazdan. Hem buraya gelirken ben sana Sütburger Almadım mı? Bak Geliyorlar zaten" (Çağın)
Alınan şeyler çoktan sömürülmüştü.
Deniz'in o kusursuz yüzünü incelerken telefonumun titrediğimiz fark ettim.
"SENİNLE TANIŞMAYI DÖRT GÖZLE BEKLİYORUM NİL !!"
Bir hafta boyunca böyle Mesajlar almıştım. Ama kimseye söylememiştim.
Kimsenin boşu boşuna telaşlanmasını istemiyorum.
"Nil iyi misin."
"Şey... evet evet iyiyim noldu ki."
"Hiç daldın gittin."
O sırada Deniz'in gözleri Telefonumun ekranına kaydı. Telefonumu eline aldı.
Ve tabiikide mesajları okudu.
Telefondan gözlerini kaldırıp Ateş saçan gözleriyle bana baktı.
"Bunu bana neden söylemedin."
"Ben telaşlanmanızı istemedim. Deniz ben özür dileri-"
"Nil tamam sus yeter!"
Uzun bir süre gözlerime öylece baktı. Ve daha Sonra benim yıkılmamı sağlayacak o kelime ağzından çıktı.
"Nil... BİTTİ"
Ne olduğunu anlamamıştım. Bitti demişti.
"Deniz bu Ne demek. Nasıl yani..."
"Bitti Nil anlıyo musun. Bitti"
Ve arkasına bile bakmadan çekip gitti.
Orda öylece kaldım. Gözyaşlarım çoktan yanaklarımdan süzülmeye başlamıştı bile. Biz onca şeye rağmen ilişkimizi bitirmemiştik. Şimdi bunu yapma nedeni neydi. Sanki bir parçam kopup gitmişti.
Soluksuz kalmıştım. Yeniden.
"Nil sakin ol." (Peri)
"Yalnız kalmak istiyorum. Lütfen."
Kaç saat öylece sahilde kaldım bilmiyorum ama artık daha fazla dayanamıyordum. Yavaşça ayağa kalktım Ve eve doğru yürümeye başladım.
Kapıyı açıp içeriye girdim.
Anahtarımı yere atıp odama doğru ilerlemeye başladım. Montumu Ve çantamı yere fırlattım Ve yatağa uzandım. Amacım uyumak değildi. Sadece olanları düşünüyordum. O sırada odamın kapısı açıldı. Kafamı kaldırıp baktığımda annem bana soran gözlerle bakıyordu.
"Ne oldu kızım anlatmak ister misin?"
"Anne... ben çok yoruldum artık. Ne yapacağımı bilmiyorum."
Çoktan ağlamaya başlamıştım.
Annem beni kollarının arasına aldı ve sakinleştirmeye çalıştı.
"Anne bizi biraz Nil'le yalnız bırakır mısın?"
Ayaz yanıma yaklaştı Ve bana sımsıkı sarıldı. Sanki benim acımı hafifletmek istiyormuş gibi. Tabiiki yine gözyaşlarım benden bağımsız bir şekilde akmaya başladılar.
Artık çok yorulmuştum. Kalbimin kırılmasından,duygularımın oynanmasından. Kalbimi ellerinde bir oyuncak yapmışlardı.
Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı. En azından kısa bir süreliğinede olsa bu olanları unutacaktım.
* * * * * *
Umarım bölümü beğenmişsinizdir.
Sonraki bölümde görüşmek üzere.🖤
