TAKINTILI

-4-

Uyandığımda hava aydınlanmış gibi duruyordu . kaç saat uyuduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu . ama hala kendimi yorgun hissediyordum .

Yatakta doğrularak boş ifadelerle etrafa göz attım , bomboş hissediyordum , hiçbir şey hissetmiyordum daha doğrusu .

Uyuşuk hareketlerle yataktan çıktım baş ucuma bir bardak su koyulmuştu . hiç düşünmeden tek hamlede miğdeme indirdim .

Bişeyler yemem gerekiyordu yaklaşık iki gündür ağzıma tek lokma dahi sürmemiştim ve artık miğdem isyan ediyordu.

Adımlarımı kapıya yönelterek yürümeye başladım , kapıyı açtığımda yukarı odadan sesler geliyordu , savaş ve bir kadının sesi , ne olduğunu anlamayarak boş gözlerle etrafı taradım.

Yukarıda neler oluyor merak ediyordum açıkcası ama beni ilgilendirmiyordu. Hızla mutfağa girerek atıştıracak birşeyler aradım , dolap bom boş olduğu için bir kuru ekmek ve biraz peynirle yetinmek zorunda kaldım .

Odadan çıktığımda sesler hala devam ediyordu , kendime hakim olamayarak yavaş adımlarla yukarıya çıktım , sesler daha net gelmeye başlamıştı .

tiz bir kız sesi

" Savaş o kıza ne yapmayı düşünüyorsun , bırak gitsin hem senden küçük ! "

" Hayır , Selin onu bırakamam sende onu şu kafana sok artık , istemiyorum lan seni daha neyini anlamıyorsun "

" Hayır , Savaş bunu yapamazsın. "

" Yaptım bile güzelim , hadi def ol şimdi " dedi iğrenç bir ses tonuyla

Ayak sesleri yaklaşırken hızla aşşağıya indim , duyduklarım karşısında şoka uğramıştım.

Hızla odama girdim , gözlerim iri iri olmuş bir noktaya sabitlenmişti.

Bu adam benden ne istiyor olabilirdi veya neyi ?

Bu düşünce irkilmeme sebep olmuştu .

Kapının örtüldüğünü duydum . Ardından benim odamın kapısı çalındı .

" Miniğim , sesin çıkmıyor ne yapıyorsun içeride ? "

Ses vermeyince birden odaya dalıverdi . Ona anlamayan gözlerle bakarken yüzünde pis bir sırıtış belirdi , bu hareketleri karşısında irkiliyordum . Daha önce bu kadar korkak bir insan olduğumu hatırlamıyordum ama artık en ufak bi bağırış yüzünden titreyecek duruma gelmiştim.

" Ne var ne istiyorsun ? " dedim boş bir sesle

" Bunun cevabını bildiğini sanıyordum " diyerek yan yan güldü .

" Lütfen beni bırak gideyim , bu olanlardan kimsenin haberi olmayacak seni tanımadığımı veya hiç görmediğimi söyleyeceğim , lütfen. " sesim yalvarırmış gibi çıksada buna aldırış etmedim. Ama artık dayanamıyordum .

" Hayır miniğim , bunu aklından çıkar seni bırakmam kaçmayada kalkışma nereye gidersen git seni bulurum . "

Hiç birşey demeyerek yatağıma döndüm artık tahammülüm kalmamıştı ve bu herifin önünde ağlamak istemiyordum . Takıntılı psikopat piçin tekiydi bu . Artık gerçekten gücüm kalmamıştı . Şuan annemin yanında olup dırdırlarını çekmeye bile razıydım .

" Ama böyle yapma miniğim , hayatının geri kalanlarını hep benimle geçirmek zorunda kalacaksın , sence de böyle sıkıcı olmazmı biraz eğlen , böyle davranarak benimde enerjimi düşürüyorsun "

" Hala gülmemi , eğlenmemi söylüyorsun bilmiyorum nasıl bi manyaksın ama ben daha 18 yaşındayım bi kendine bak birde bana bırakta gideyim lütfen ! " sesim olduğundan da sert çıkmıştı.

" Üzgünüm miniğim benimsin " diyerek sırıttı.

" Ben senin değilim , ben hiç kimsenin değilim anladın mı " sesim boğuk çıkmıştı , ağlamamam gerekiyor du çünkü bu beni onun karşısında daha da güçsüz gösterecekti.

" Üzgünüm tatlım " diyerek odadan çıkmak için kapıya yöneldiği sırada baş ucumda duran o küçük lambayı alıp kafasına geçirdim , hiç etkisi olmamış gibi beni boş gözlerle baştan aşşağı süzüyordu . Birden kollarımdan tutarak beni duvara fırlatınca neye uğradığımı şaşırmıştım , bir taraflarımın kırılmamış olmasına dua ederek kalkmaya yeltendiğimde iri eller kollarıma yapışınca ürperdim.

" Bak miniğim , canının yanmamasını istiyorsan uslu bir kız olacaksın ve rahat duracaksın tamam mı ? " dedi sesindeki o sert ifadeyle , gözlerinin içine baktığımda korkmamak elde değildi o kadar sinirlenmiştiki gözleri buğulanmıştı adeta .

Sorusuna cevap alamayınca kolumdaki elleri daha da sıkılaştı canımın yanmasına dayanamayarak ufak bir çığlık attım , lanet olsun bu kadar güçlü olması gerekirmiydi ? Artık dayanamayarak

" tamam . " dedim benim bile zor duyabildiğim bir ses tonuyla

" Ha şöyle miniğim " diyerek sırıttı ve ellerini kollarımdan çekti .

Sıktığı yerlerde morluklar vardı , canım ciddi anlamda çok yanmıştı. Bu düşünce yüzümü ekşitmeme neden oldu , kimse benim canımı yakamazdı , buna izin vermezdim .

Güçsüz hareketlerle yatağa yöneldim artık dayanacak gücüm kalmamıştı ve üstüme bir sis gibi çöken çaresizlik beni derin bir boşluğun içine çekiyor gibiydi , o boşluk sonsuz hissizlikti , karanlık ilerisi görünemeyen dipsiz bir kuyu gibi.

Hızla kendimi yatağa fırlattıktan sonra gözyaşlarımın tenime hücum etmesine izin verdim , artık gerçekten dayanacak gücüm kalmamıştı , bir şekilde bu lanet yerden çıkmalıydım.