Alıntı ve paylaşımlar için instagram sayfası: fasenix_series
''Şuna bir bak, bedeni Avernus için fazla nârin. Onu burada yaşatmamız çok zor. Büyük risk alıyorsun Kaj.''
...
''Bedeni bunu kaldıramayacaktır. Kayinaros olarak eline geçen bu şansı harcama lüksün yok.''
...
''Anne ve babanı tekrar görmek istiyorsun değil mi? Onlar için bu acıya biraz dayanman gerek.''
...
''Kocaman ve daha güçlü bir kız olduğunda yeryüzüne çıkıp onları ziyaret edebiliriz.''
...
''Bebeğim yoruldun mu? ''
...
-a
-lia
-Delia!
Kendime gelirken kulaklarımda çınlayan konuşma seslerinden kurtulmaya çalışıyordum. Başımı, zihnimdeki sesleri savmak için sağa sola salladım, kulaklarımı tıkadım, susmalarını haykırdım ama olmadı...
Ne zaman gözlerimi açmaya cesaret ettim o zaman görüntünün etkisiyle dağılan anılardan özgürleştim. Rhan beni kaldırmaya çalışırken üşüyor ve kendimi berbat hissediyordum.
-Kaj'a haber versem iyi olacak.
Rhan'ı bir çırpıda kavrayarak engel oldum.
-Gerek yok.
Hemen ardından da yaptığım hatayı anlamış ve ellerimi geri çekmeye çalışmıştım. O ise Avernus'lara has refleksleriyle ellerimi sımsıkı kavradı.
-Avuçların soğuk.
-Yeni bir durum değil, kendimi bildim bileli öyleler bu yüzden lütfen ortalığı karıştırma.
Avuçlarım soğuktu, Kaj babam değildi ve ben Avernus'a ait değildim. Bu gerçeği aklımdan geçirirken boğazım düğümlendi. Ateş ipinin olduğu bileğimi kendine doğru yaklaştırdı.
-Güzel bir parça, dedi ve devam etti;
-Kıvılcımı kullandığına göre... Söylesene seni bu hâle getirecek ne öğrendin?
''Kendimle ilgili her şeyin yalan olduğunu.'' diyemedim. Onun yerine bileğimi ellerinden kurtararak,
-Sanırım kanatlarım hiç oluşmayacak, diyebildim.
Kurcalayacağını biliyordum ama aklıma hiçbir mantıklı yalan gelmiyordu. Beni omuzlarımdan kavrayarak kendine çekti.
-Ateşe hâkimiyetin mükemmel, ısıya dayanıklılığın hat safhada ve bunun dışında birçok yeteneğin var. Kanatlarını düşünmeyi bırakmalısın.
Söylediklerini algılamakta güçlük çekişim kötü bir gün geçiriyor olmamdan mı kaynaklanıyordu? Kanatları düşünmeyi bırakmak da neyin nesiydi? Hangi Avernus karşısındakine böyle bir teselli cümlesi sarf ederdi ki? Zihnimdeki bulutlar yavaş yavaş dağılırken duyduklarıma mantıklı bir açıklama getirmeye çalışıyordum ve aklıma gelen tek açıklama da herkes tarafından uyutuluyor olduğumdu.
-Biliyorsun, derken birkaç adım geriledim ve Cevap vermesine izin vermeden suçlamama devam ettim.
-İnsan olduğumu, Jayr denen adamı ve küçüklüğümde o iğrenç yerde bana ne yapıldığını biliyorsun!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fasenix Serisi 1 - AVERNUS
Fantasy| thewattys2020-Fantastik Kategorisi Kazananı🏆 | Bilinmezlik hep korkutur. Tüm canlılar gibi, insan da çevresindekilere hâkim olma arzusunu bir meşale gibi taşır içinde. Bilinmezlikten korkup, kendini bilmeden yaşayan varlıklarla dolu evrende, bi...
