Alıntı ve paylaşımlar için instagram sayfası: fasenix_series
Kai, İdella'nın teninden ayrılmakta direnen ellerine baktı. Onu çoktan arkasında bırakmış olmasına karşın parmak uçlarına kadar uzanan bu tatlı sızıdan kurtulmak istiyordu. Kurtulmak zorundaydı çünkü o kızın yeri kollarının arası değildi.
Yumruk yaptığı ellerini alevlerin sarmasına izin vererek çalışma alanına doğru ilerledi. Kafasını dağıtmaya ihtiyacı vardı ve adrenalin her zaman onun hızlı düşünmesini sağlıyordu. Avernus'a geldiği ilk günden itibaren savaşçıları yakından gözlemlemeye başlamıştı. Yakın zamanda kendi seçtiği savaşçıların hizmetine atanmasını talep edecekti fakat ondan da önce o savaşçılara liderlik edebileceğini hem kendine hem de babasına kanıtlamak zorundaydı. Bu yolda gözlemleri sonucunda kendine güçlü bir rakip seçmişti; Harkin.
Harkin, savaşçıların eğitimini ve gelişimini takip eden genç ama güçlü bir Avernus'tu. Üstelik bağlılığı Rhesus'a değil, Kayinarosaydı. Doğrudan emir gelmediği müddetçe uygulamadan önce Rhesus'a fark ettirmeden sorguluyordu ve bu büyük bir başarıydı çünkü Rhesus, kendinden düşük rütbeli genç bir Avernus'un emirlerini sorguladığını öğrenirse Harkin'in sonu ölüm olurdu.
-Bugün oldukça dalgınsınız, fazla yara almanızı istemem, dedi Harkin. Yüzünde yer etmiş yarım gülümseyişin altındaki meydan okuma, bir anlığına da olsa Kai'nin İdella'da saplı kalan düşüncelerini çekip çıkarmıştı.
-Kendine güveniyor olman güzel fakat talimlerde konuşarak vakit kaybetmeyi sevmediğimi artık öğrenmelisin.
Harkin, Kai'nin alevleri tarafından çevrelenmeden önce sıçrayarak kanatlandı.
-Hızlı bir başlangıç oldu. Anlaşılan nezâket kabuğumuzdan bir an önce sıyrılıyoruz.
Gücünü çekinmeden sergilemeye başlayan Harkin, o dakikadan itibaren karşısındakinin kimliğini de ona zarar verirse başına gelecekleri de unuttu. Nitekim o da Kai kadar adrenaline açtı. İkisinin de isteği, ancak kovalayan ölümün hissettirebileceği duygulardı. Avernus ve Adonia ırkları arasında 1621 yılında patlak veren büyük savaşta olduğu gibi...
Kai, Harkin'in saldırılarından sıyrılıp üst üste ataklar savuruken Jayr'ın söylediklerini hatırladı; büyük savaş hakkındaki bilgilerinin eksik olduğunu ima etmiş, İdella'nın, Adonia ırkının ödemesi gereken bedel olduğunu söylemişti fakat tüm bildiklerini gözden geçirse de bu kızla büyük savaş arasındaki bağlantıyı kavrayamıyordu. Büyük savaşın gerçekleştiği yıl, yeryüzünde insanlar arasında çıkan otuz yıl savaşlarının üçüncü yılına denk geliyordu. İnanç ve yönetim şekilleri konusunda görüş farklılıklarından doğan yıkıcı sonuçlar, zamanın Reyatarin'i Reagen Arón'un dikkatini çekmişti. O zamana kadar insanlara müdahale konusunda çekingen kalmış olan Adonia ırkı, insanların içindeki güç ve hâkimiyet hayranlığının kontrol altına alınması gerektiğine karar vermişti.
İçeriden başlayan insanlığı uyandırma çalışmaları, Avernus ırkıyla özdeşleşmeye başlayanları kurtarmak ve Avernus'lar tarafından köleleştirilmelerini engellemek içindi. Yeryüzüne gönderilen birçok Adonia, savaş esnasında yaşam korkusu ve çeşitli acılarla karşılaşarak kendi benliklerini kaybetmiş insanlara yardım etmişlerdi. İnsan ırkının sapmak üzere olduğu yanlış yoldan geri çevirmeye kendilerini o kadar adamışlardı ki ırkları üzerinde oluşan tehdidi görememiş ve yeryüzünde saldırıya uğramışlardı.
Gönderilen tecrübeli, eğitimli ve bilgili Adonia'ların gerek kaybı gerekse esir alınması Vanora'yı güçsüzlüğe uğratan şey olmuştu. Reyatarin, insanlara destek olmayı sürdürürken en yakın destekçilerinden biri esir düşmüş ve uzun süre ondan haber alınamamıştı. Esir alınan destekçisi, oldukça güçlü bir yetenekti, bu yüzden herkes onun serbest bırakılmayacağının bilincindeydi. Ölmeden önceki son gücünü Reyatarin ile iletişim kurmak için kullanmış olmasına karşın gelen haber umut içermiyordu; Avernus'lar esirlerin bilinçaltına inme yöntemlerini araştırıyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fasenix Serisi 1 - AVERNUS
Fantasy| thewattys2020-Fantastik Kategorisi Kazananı🏆 | Bilinmezlik hep korkutur. Tüm canlılar gibi, insan da çevresindekilere hâkim olma arzusunu bir meşale gibi taşır içinde. Bilinmezlikten korkup, kendini bilmeden yaşayan varlıklarla dolu evrende, bi...