Fasenix Serisi 1 - AVERNUS

⚚ Geçmiş 3

  Alıntı ve paylaşımlar için instagram sayfası: fasenix_series

 Şelâledeki su damlalarını yakalamaya çalışan çocuklar, su taşları ile akıl oyunları oynayan gençler, sanatçılarla hararetli sohbetlere dalmış ebeveynler, enstrümanlarla ortama neşe katan orkestra... Halkın mutlu ve huzur dolu bir gün geçirmesi için gerekli olan her şey düşünülmüştü.

 Reyatarin ve ailesinin kutlama alanına teşrifleriyle herkesin gözleri İona'nın kucağındaki ufaklığa çevrildi. Bu, kızlarının ilk dışarı çıkışı ve halkla ilk temasıydı. Reyatarin, Orea Şelalesi'nin önünde durarak eşi ve kızını omuzunun altına aldı.

-Sevgili Vanora Halkı, kızımızın doğumu şerefine düzenlediğimiz kutlamalara gelerek bizleri çok mutlu ettiniz. Ben ve eşim, kızımızın da sizler gibi, bizleri ileri taşıyan, adil, yenilikçi ve ileri görüşlü bir Adonia olmasını diliyoruz.

 Reyatarin'in selâmlamasını, halkın alkışları takip etti. Alkış sesleri arasında orkestra müziğe devam etmeye hazırlanıyordu ki, su çiçekleri ve şelaleden akan damlalar da dahil olmak üzere, kutlama alanında bulunan her bir su damlası ufak ufak ışımaya başladı. O anda, İona'nın korku dolu gözleri eşininkilerle buluşmuş, ikisi de bunun sebebinin, kucaklarında tuttukları küçük can olduğunun fark etmişlerdi.

 Reyatarin, halkın dikkatini farklı yöne çekmek için orkestraya hızlı bir işaret verdikten sonra şaşkınlığından sıyrılan orkestra, kısa sürede toparlanıp müziğe devam etti. İçinden kızını da alıp bir an önce oradan uzaklaşmak geçen İona, tüm endişesine karşın bir süre daha kutlama alanında kalmak zorunda olduğunu biliyordu. Halkın dikkati İdella'nın üzerinden kalktığı zaman, usulca alandan ayrılmak en doğrusu olacaktı.

 Kutlamalar devam ederken Jachint'te bulunan profesörler, sanatçılar, eğitmenler ve Reyatarin'in görev arkadaşları, İdella'yı yakından görebilmek için İona'nın yanına geldiler.

-Bence müziğe karşı inanılmaz bir yeteneği olacak. Kesinlikle benim öğrencim olmasını isterim.

-Müzik kulağı olursa, yeryüzü dillerine de yeteneği olacaktır, konuşmaya başlar başlamaz bana göndermelisiniz.

-Kundaktaki bebeği şimdiden hedef aldınız. Belki benim gibi bilim insanı olacak, rahat bırakın kızı.

-Yapmayın Profesör Boreas. Biz sadece içimizden geçenleri dile getiriyoruz.

-Onu mutlu edecek şeyi yapsın, ne olacağı hiç önemli değil, diyen İona, gülümseyerek kızının yanağına ufak bir öpücük kondurdu.

-Peki ya çevresindekiler?

 Topluluğun arasından gelen sesin kime ait olduğunu anlamak için açılan Adonia'lar, Sybilla'yı görür görmez ona yol verdiler. Sybilla, kendine açılan yolda ağır adımlarla İona ve bebeğe doğru ilerledi.

 İona,

-Onu gerçekten sevenler, onun mutluluğuyla mutlu olabilenlerdir, Sybilla, diye cevap verdi.

Sybilla, yaşını hiç de göstermeyen, İona'nın büyükannesinin en yakın arkadaşı, aynı zamanda da Vanora'nın en eski büyücü kâhinlerindendi. İona ona güvenir, asla saygısızlık etmezdi.

-Seviyormuş gibi yapanlarla da çevrelenebilir.

 İona, onun sözlerinden sonra İdella'yı kendine çekerek sımsıkı sardı. İçindeki huzursuzluğun anlaşılması için karşısındakinin kâhin yeteneklerini harekete geçirmesine gerek yoktu. Tüm duyguları gözlerinden okunuyor olmalıydı.

 Sybilla yüzünde oluşan iyimser bir gülümsemeyle İona ve İdella'yı kalabalıktan sıyırdı.

-İyiyle kötüyü ayırt etme yetisini sağlam aşılamak zorundasın ki, ona iyi davranan herkesin iyi olmayacağını bilsin.

İdella'ya bakmak için İona'dan izin istedi. İona da kollarını gevşeterek Sybilla'nın onu görebilmesi için yüzünü açtı. Bebek kar gibi tertemiz ve saftı. Henüz...

 Gelecek puslu ve belirsizdi. Bu ufak canın özünü bir kez unutup tekrar hatırlaması gerekecek, gücün getirdiği zorlu seçimler peşini bırakmayacaktı.

-Yorgun görünüyorsun. Artık dönelim, derken İona ve kızını halktan ayırdı.

 Üçü uzaklaşırken, su damlaları da parlaklığını yitirmeye başlamıştı. Sybilla, göz ucuyla her bir damlanın sönüşünü izlerken ilk kez suçluluğu kalbinde hissetti.

                     𝔉            𝔉           𝔉