Herkesin öyle bir hikayesi yok muydu ? Başlayıp da bitiremediği.Çünkü kimsenin dinlemediği.İçine atmak diye bir şey varken,anlatmaya ne gerek vardı peki ?
" Biz neyiz? Ben neyinim söylesene? "
Ben kaybedilmiş bi'ruhun beden bulmuş haliydim aslında, hayatta hep 'hiç' olmuş biriydim.Doğuştan kaybetmiştim ben. Hayatta sadece bir kere düşmüştüm ve o gün toparlayamamıştım sanırım.
Yaşadıklarımı kapsayan derin bir nefes çektim içime, haytta güçlü kalmak ile hayatta kalmak arasına sıkışıp kalan bedenime.
"Hiçbir şeyinim " dedim. Hayata zor yetişen biri olarak beni, tekrar dibe batıran adama .
Etrafımı saran sıcaklıkla, yumduğum gözlerimi açtım. Kollarının arasındaydım yine. Yavaşça yaklaştı, dudaklarını kulağama yaklaştırıp fısıldadı. "NEFESİMSİN."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nefes
ChickLitSiyahtı düşüncelerim. Siyahtı umutsuzluğum, duygularım, bitmişliğim. Siyahtı çığlıklarla dans eden kırgın ruhum. Onca kırıklığın arasında siyah ve sarhoş bir melekti, aşk. Kurtarabilecek miydi beni? Kaybetmiş ve pes etmiş bir ruhu adam edebilecek...
