KÖLE

Köle 18

Duruşmaya saatler kala dernekte gerilim hattı gibi herkes ayrı bir yerde panik hali ile saatleri sayıyordu.

Bir yandan zümrüdün duruşmaya gelmek istemesi ama bebeklerin buna mani olması bir yandan özümün ağladı ağlayacak hali bir yandan ahmetin telası peki ali ne yapsın hangisini sakinleştirsin. Zümrüdü mü özümü mü ahmedi mı yoksa kendini mi.Ne taraftan bakarlarsa baksınlar zor saatler onları bekliyordu.

Daha fazla bekleyememişler ve yola çıkmışlardı. Ahmet kendi paniğini görmezden gelip özümü sakinleştirmeye çalışıyordu.Ne olursa olsun ona destek olmalıydı.

Duruşma

"davacı savunmanı yap"

"Hakim bey ben tacize uğradım eğer engellemeseydim bu tecavüz olabilirdi hatta sonucunda beni öldüre de bilirdi.Neden anlamamak için bu kadar çabalıyorsunuz benim hoşuma mı gidiyor sanıyorsunuz bu durum."

"davalı savunmanı yap"

"Hakim bey bu kız aklını kaçırmış artık nasıl bir hayal gücü varsa artık inanılmaz şeylerle suçlanıyorum"

"avukat bey savunmanı yap"

"sayın hakim taciz söz konusu olduğu için kanıt istemenizi anlıyorum ama anlayamadığım şey kız her zamanki gibi odada uyumak için kullanırken ne mantıkla odasına kamera taktırmalıydı. Olay yatak odasında oldu ve bilinen gerçek şudur ki günümüz insanların mahrem denilen bir gerçeği var ve bu odalara kamera takılmıyor. Size kanıt sunamıyoruz ve bu konuda elimiz kolumuz bağlı."

"peki avukat bey kanıt olmadan müvekkilimi nasıl suçlarsınız ne malum kızın yalan söylemediği."

" sayın hakim evet kanıtımız yok ama bir tanığımız var kendisi özüme bu zor günlerde destek olan psikolog onu bir dinlemenizi istiyoruz."

" tamam gelsin "ahmet ayağa kalkıp konuşma yapmak için yerine geçtiğinde özümün yüzü korku dolu haydara bakıyordu. Nasıl korkmasın ki adam pişkin pişkin bir şey olmamış gibi mağduru oynuyordu karşımızda.

"Hakim bey ben ahmet psikologum. Özümün olaydan sonraki bu zamana kadar terapilerine ben girdim.
Kendisi ilk başlarda bir ay kadar mecbur olmadığı sürece tek kelime etmeyip tepki bile vermedi.Bu insanlara olan güveninin yok olduğunu anlatıyor bize.Daha sonra zor bir terapi geçirdik ve şuan bile tacizin izlerini taşıyor." ahmet bıkkın bir nefes verip devam etti.

"yani anlatmaya çalıştığım şey bu kız numara falan yapmıyor buna ben şahidim. Yaşadıkları gerçekti ve atlatması çok uzun bir süre aldı." Ahmet konuşmasını bitirip yerine geçtiğinde .Havalı tarafın avukatı özümün annesini tanık olarak göstermişti ve konuşma sırası ondaydı.

"Hakim bey ben özümün öz annesiyim ve haydarla evlendiğimizde özüm daha bir bebekti. Özüme öz babasının yapmadığı babalığı yaptı onu çok sevdi değer verdi.Ama özümün yaptığı sadece nankörlük .Haydarı yanlış anladı o baba şefkatiyle yaklaşırken özüm olayı abarttı.Ben kocama güveniyorum o suçsuz."

Karar

" yapılan tanık dinlemelerinin yetersiz olduğuna davanın tutuklama olmadan devamına ve ileri bir tarihe ertelenmesine karar verilmiştir."

Yine boynumuz bükük geri dönmüştük ve maalesef ki hepimizin ümidi çok kırılmıştı.Artık pes etmek üzereydik ve bu davayı kazanamamak hepimizin çok kötü etkiliyordu.En çokta özümü.Gelecek davaya kadar özümün olayları düşünmesini istemiyorduk ve bir çözüm yolu bulmalıydık.Zümrüdün aklına gelen bir fikir hepimize iyi gelmişti.

"özüm çalışmaya ne dersin hem aklın dağılır çalıştıkça daha az düşünürsün dikkatin dağılır." Özüm beklemiyorsa böyle bir şeyi ama zümrüt de onun iyiliği için uğraşıyordu.

"olur en azından zaman geçer ama ne yapmalıyım nasıl bir iş de çalışmalıyım " Özümde biliyordu onun iyiliği için uğraştıklarını kabul etmişti hemen ne iş olursa yapacaktı.

"hem dernek hem ufaklıklar aynı anda her şeye yetişemiyorum sağ kolum olsan bebeklere birlikte baksak armadada dernek işlerinde yardım etsen nasıl olur. "Bu güzel fikirdi hem zümrüt için hem de özüm için.

"olur abla hem kaderle kadire bakmak benim için işten çok zevk kim istemez ki böyle tatliş tatliş çocukları."

-"anlaştık o zaman"

Dernekte herkes üzgün olsa da birbirlerine karsı güler yüzle bakmaya devam ediyorlardı.Ali ile zümrüt çocukların verdiği sevincini dernektekilerle paylasa da yinede dava sonuca bağlanmadan kimsenin kalbi huzur bulmayacaktı.

Dava gününe kadar zaman akıp gitse de herkes elinden geleni yapıyordu.Peki sonuç nemi olacak .Günümüz davalarında olmayacak birşey .😉😉😉