"Benden kurtulmak mı?" derken ses tınısına yansımış alay kilometrelerce öteden dahi sezilebilirdi.
"Ben senin kökünde can bulmuş bir sarmaşığım Yaban Gülü. Günbegün senin besininden besleniyorum. Kökün kuruyana ve biz beraber ölene kadar benden kur...
EVET, GECENİN 4'ÜNDE GELDİM AMA OLSUN YİNE DE GELDİM EHEHHEHE
OFFFF NE BÖLÜMDÜ BEEEE. BEN BİLE YAZARKEN HEYECANDAN HOP OTURUP HOP KALKTIM AHAHAH
BU BÖLÜMDE DE O YORUM SINIRI DOLMAZSA CİDDEN KÜSERİM SİZE. GENEL DE OY SINIRINI PEK ÖNEMSEYEN BİR YAZAR DEĞİLİM. BEKLENTİM DAİMA YORUM SINIRININ DOLMASIDIR. UMARIM BU DURGUNLUĞUNUZ VE YORUM KITLIĞIMIZ BU BÖLÜM DE SON BULUR. ZİRA EFSANE BİR BÖLÜM SİZLERİ BEKLEMEKTE EHEHEH
UMARIM KEYİFLE OKUYACAĞINIZ VE OKURKEN MUTLU OLACAĞINIZ BİR BÖLÜM OLUR.
İŞLERİ DAHA NE KADAR KARIŞTIRABİLECEĞİME BAZEN BEN BİLE ŞAŞIRIYORUM AHAHAHA
KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM CANLARIM ♥
YORUMLARDA BULUŞMAK DİLEĞİYLE, ÖPTÜM XOXO
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▬▬▬
K I R K İ K İ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Harelerine değen her bakıştaki dehşeti anbean gördü o an kadın. Elindeki valizleri yere attıktan saniyeler sonra avlunun ortasına kalçasının hemen üzerine düştüğünde artık ayakta durmaya dahi mecali olmadığını anlamıştı. Elleri devrilmemek için taş zemine tutunurken gözyaşları çoktan firar etmişti.
Hıçkırıkları eşliğinde avaz avaz ağlarken yüreğinin acısını katık etmişti tüm acılarına. Öylesine büyük bir kor düşmüştü ki yüreğine bu acıyı hiçbir şey paklamazdı daha da!
Etrafına toplanan kadınlar, sevdiği insanlar ona yardım edebilmek uğruna adeta yarışa girdiklerinde dudaklarından firar eden haykırışı koskoca arşı aşıp geçti adeta. Öylesine büyük bir acıyı omuzlanmıştı ki şimdi altında dümdüz olurken nefes almaya çalışmak fazla zor geliyordu.
![KURBAN [TAMAMLANDI]](https://img.wattpad.com/cover/187507085-64-k780763.jpg)