,,გამარჯობა,,..
გავიგონე უკნიდან ვიღაცამ როგორ დამიძახა, როდესაც შევტრიალდი კი დიდი ლურჯი თვალები შემომეგება...
,,გამარჯობა,,
მე გავუღიმე შავ თმიან ბიჭს რომელიც ჩემს წინ იდგა, ის ადრე არმინახავს , ვფიქრობ ერთ ერთი ექიმია ან რამე მსგავსი...
,,ჩემი სახელია კიმ მინგი,,
გადასარევია,კიდევ ერთი კიმი, ჩემი გონება მაშინვე იმ იდიოტი კიმ თეჰიონისკენ გაფრინდა...
,,მე კი ჯიმინი ვარ, შემიძლია რამით დაგეხმაროთ?,,
მე ვკითხე სახეზე პატარა ღიმილით, ამ ბიჭს რაღაც უცნაური ეფექტი ქინდა, თუ როგორ თბილად იღიმოდა, მისი მოკაშკაშე თვალები რომელიც პირდაპირ სულში ჩამყურებდა, წუთიერად მის მორჩილ ლეკვად მაქცია..ეს რაღაც ახალი იყო..
,,მართალი გითხრა შენთან ლაპარაკი მინდოდა, ჯონგუკის შესახებ...მე მისი ექიმივარ და ამ ციხის ფსიქოთერაპევტი...შეგიძლია ჩემს კაბინეტში წამომყვე?,,
მეც თანხმიბის ნიშნად თავი დავუქნიე და უკან გავყევი...
,,კარგი...რას ფიქრობ ჯონგუკის შესახებ? ასევე გავიგე რომ ამ დილით დაიგვიანე,,
ექიმმა მკითხა როდესაც ჩემთვის სკამი გამოწია რომ დავმჯდარიყავი, ის კი ჩემს მოპირდაპირე მხარეს დაჯდა და მოთმინებით ელოდებოდა ჩემს პასუხს...როდესაც დიდხანი ჩუმად ვიყავი ,მისი ლამაზი სახე ჩემთან ახლოს მოიტანა, მხოლოდ სანტიმეტრით თუ ექნებოდა დაშორებული ,მის სუნთქვასაც კი ვგრძნობდი ჩემს ტუჩებზე..
,,შეგიძლია მენდო ჯიმინ,ნებისმიერი რამ რასაც მეტყვი შეიძლება ჯონგუკს დაეხმაროს,,
მან ჩაიჩურჩულა, როდესაც მისი გრძელი თითებით ლოყაზე ნაზად მეფერებოდა...მის ლურჯ თვალებში ვიძირებოდი ,ჩემი გონება საღად აღარ მუშაობდა, ისკი ჩემი სახის ყველა სანტიმეტრს აკვირდებოდა..
მოიცადე...ის რაღაცას მიკეთებს..და ის თუ როგორ მეხება, ჩემს სხეულს ადუნებს და გონებას მიბინდავს.......
თითქოს ჰიპნოზს მიკეთებდეს.....ბოლოს რაც მახსოვს კი ის არის რომ ყველაფერი მოვუყევი რაც ამ დილით მოხდა..
YOU ARE READING
LOCKED
Random,,ჩვენ არაფერი ვიცით,არავინ გვეუბნება ის აქ რატომ არის,ერთადერთი რაც ვიცით,აქ თავისით მოვიდა ექვსი წლის წინ, და ის სახიფათო გახდება თუ ამ შპრიცს არგავუკეთებთ, ასე რომ ერთადერთი რაც უნდა გააკეთო ისარის რომ დარწმუნდე ყოველთვის წამლის ზემოქმედების ქვეშ...
