jungkook's POV
მის ლამაზ სახეს ვუყურებდი როდესაც ეძინა. ზეწარი მისი სხეულის მხოლოდ ქვედა ნაწილს ფარავდა,და მუცელზე იწვა.
ფანჯრებიდან მზის სხივები შემოდიოდა,და პირდაპირ მის ოქროსფერ კანს ეცემოდა..მე კი კიდევ ერთხელ ვუყურებდი მის ფიგურას.
ვფიქრობდი რომ ეს ყველაფერი დამთავრდებოდა.
ვფიქრობდი რომ,როდესაც ერთხელ მასთან ამას გავაკეთებდი ,გმაყოფილი ვიქნებოდი და ის აღარ მენდომებოდა.თუმცა არაფერი შეცვლილა.
ისევ მისი სურვილი მკლავს ,ისევ ჰაერივით მჭირდება ის.
ხელი ნელა ავწიე მის სახესთან,და ლოყიდან ,ნიკაპზე ჩავუცურე თითები,შემდეგ კი მუცელი შემეკუმშა,როდესაც მის ყელამდე ჩავაღწიე.
აჰ,მე მას ვაღმერთებ.
მასთან ახლოს მივიწიე,და თავი იდაყვზე დავასვენე,როდესაც მეტად ვეხებოდი მას.
მისი სხეული ძალიან მაცდურია,თავი ვერ შევიკავე,და თითი მისი ხერხემალის ზოლზე ნელა ჩავაცურე . ჯერ კიდევ ვერ ვიჯერებ რომ ჩვენს შორის ეს მოხდა..ვერ ვიჯერებ თუ რა საოცარი შეგრძნება იყო ეს,როდესაც ვფიქრობდი რომ საკმარისად კარგი არ იქნებოდა.
ჩემს შეხებაზე მას ჟრუანტელმა დაუარა,მე კი გამეღიმა.
სად წაგვიყვანს ეს? გავაგრძელო ამის გაკეთება? გავაგრძელო მცდელობა? თუ უკეთესი იქნება თუ უბრალოდ წავალ?
ბოლო გაფიქრებაზე ,ტკივილისგან გული შემეკუმშა. მან სულ ახლახანს მომცა საკუთარი თავი, ყველა მისი შიში გვერდით გადადო,და ისეთი რამ გააკეთა,რაზეც პირობა დადო რომ არასოდეს მოხდებოდა. და ეს მხოლოდ იმიტომ რომ,ეშინოდა მე მას დავტოვბდი.
თუ მასთან დავრჩები და ვცდი,შევძლებ რომ უკეთესი გავხდე? შევძლებ რომ შევებრძოლო სიბნელეს,ჩემს გონებაში?
მისკენ დავიხარე და მხარზე ვაკოცე,სანამ საწოლიდან ავდგებოდი, ჯობია გავეცალო,სანამ კონტროლს დავკარგავ.
როდესაც მას ასე ვხედავ, სრულიად შიშველს ჩვენს საწოლში ,მინდება რომ შევეხო,თან ისე ,რომელიც შეაშინებს.
რატომ არ შემიძლია ამის შეჩერება?.
YOU ARE READING
LOCKED
Acak,,ჩვენ არაფერი ვიცით,არავინ გვეუბნება ის აქ რატომ არის,ერთადერთი რაც ვიცით,აქ თავისით მოვიდა ექვსი წლის წინ, და ის სახიფათო გახდება თუ ამ შპრიცს არგავუკეთებთ, ასე რომ ერთადერთი რაც უნდა გააკეთო ისარის რომ დარწმუნდე ყოველთვის წამლის ზემოქმედების ქვეშ...
