Acayip korku sarmıştı yüreğimi. Ne diyecektim ki? Daha doğru düzgün bir sevgi de beslemiyordum.
Jungkook yanağımı sıkıp odasının içine itmişti beni ve üzerimize kapıyı kapatıp gitmişti. Tüm yaptığı şakalar bir tarafa ama bu büyük bir şeydi. Ya yüz üstü kalırsam? Daha onu sevdiğime bile emin değilken düştüğüm durum iğrençti. Bir an önce buradan çıkıp jungkooka küfürler savurup evime gidip ağlayacaktım.
Düşüncelere dalmışken tae kolumdan tutup beni jungkookun yatağına oturttu. Bakışları yerdeyken uzun bir nefes alıp hemen bana baktı. Kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı. O sessizce bakmaya devam ederken bende salak gibi ona ürkekçe bakmaya devam ediyordum.
Biranda elimi kavradı ve yanağına dayadı. Ne yapıyordu? Gözlerim açılmış sessiz ve usulca hareketlerini izliyordum.
"Aslında lisa bende uzun süredir sana boş değilim, tıpkı senin bana olmadığın gibi. Neyi bekliyoruz lisa? He-"
onun konuşmasını kesen şey elimi yanağından sıkıntıyl çekmem oldu. Utançtan suratına bakamazsan o da sanırsam ne yaptığını sorguluyordu. İkimizin de buradan çıkıp jungkook'un ağzına sıçacak olması kesindi.
"Ben emin değilim taehyung." gözlerimi ona doğru yükselttiğimde oturduğu sandalyeye yaslandı ve sıkıntıyla nefes verdi.
"Ne yani, beni oyalamak için mi çağırdın?" dediği şeyle kaskatı kesilirken yerimde rahatsızlıkla oynaştım. Onu çağıran ben değildim bir kere, salak jungkook'tu. Ne yapacağımı bilemezken kalbimin hızla atması bir taraftan da beni deli ediyordu.
"Tamam, benim hatam.. benim hatam." diye tısladığında ayaklanmış kapıya doğru ilerledi. Üzülmüş olduğunu kim görse anlardı ve onu üzen bendim. Gerçekten ne yapacağımı hiçbir şekilde kestiremezken sadece gözünde küçük gözükmek istemiyordum. Hızla yerimden kalktım ve son çareymiş gibi gözümü kapatıp konuşmaya başladım.
"Yarın okuldan sonra benimle deniz kenarında buluş."
üf oy sınırı koysamda bişi fark etmiyo
boşverdim oyu artık ne yapıyorsanız yapın jdjjdkd
