Her Günüm Sen

7.Bölüm

İkiside dükkandan çıkıp bir süre ayak üstü beklemişlerdi.

"Şey birşeyler yapmak ister misin? Sinemaya gidebiliriz istersen tabii."

"Bilmem ki. Fena da olmaz aslında."

"O zaman gidelim"

İkiside birbirine gülümsedi ve yürüyerek oradan ayrıldılar. Avm'ye girmişlerdi. Tahir bu an için çok heyecanlıydı yol boyu pek konuşmamışlardı aslında.

T:Hangi filme gitmek istersin?
N:Delibal çok güzel bir film. Daha önce izledin mi?
T:Hayır ama izlemek isterim sen bekle ben biletleri alıp geliyorum.
N:Tamam.

Kadın öndeki pankartlara bakıyordu. Adam o filme iki tane bilet aldı ve gülümseyerek kadına doğru ilerliyordu.

Fakat bir problem vardı. Kadın ani bir baş dönmesi ile bir kenara tutundu. Gözleri yavaşça kararıyordu. Haberi bile olmadığı rahatsızlığında ara sıra böyle bayılmalar yaşıyordu.

Adam bir şey olduğunu anlamıştı.

T:İyi misin?

Kadın dengesini kaybedip adamın kollarına yığılmıştı.

T:Nefes?

En son gözleri kapandı ve bilinci kapanmıştı. Adam endişe ile yanaklarına hafif tokatlar atmaya başladı.

T:Nefes uyan nolursun uyan!

Etraftaki insanlar toplaşmış onlara bakıyordu.

T:NE BAKIYORSUNUZ AMBULANS ÇAĞIRIN!

Bir kaç saat sonra...

Adam sedyede yatan kadını izliyordu. Yüzünün her santimini aklına kazıyordu. Nefes'in ablasına haber vermişti. Birazdan burada olabilirlerdi belkide.

Adam kadının elini tuttu ve avuç içine dudaklarıyla uzun bir öpücük bıraktı. Bir kaç dakika sonra odaya Bella ile Furkan girmişti.

"Kardeşim iyi mi?"

Yüzünde endişe ve korkuyu aynı anda barındırmıştı. Her ne kadar istemese bile sesi titremişti kadının.

"İyi dedi doktor."

"Ne oldu ona Tahir?"

"Sinemaya gitmiştik. Biletleri alıyordum geri döndüğümde bayıldı. Kollarıma yığılmıştı."

"Ahh! Oluyor bazen bu tür bayılmalar."

Tahir sevdiği kadına baktı ve ayağa kalktı.

"Hatırlıyor değil mi? Bayıldıktan sonraki anları."

"Hatırlıyor keşke her gününü de hatırlasa kardeşim."

on dakika sonra

Kadın yavaşça gözlerini araladı. Başını yan tarafa çevirince Tahirle göz göze gelmişti.

"Ne oldu bana?"

"Bayılmışsın ablacım."

"Başım çok ağrıyor abla."

"İyisin değil mi?"

Adam kadının gözlerinin için şefkatle bakmıştı.

"İyiyim."

"Tahir seni getirmiş hastaneye."

Bella Furkan'a bakış atmıştı.

"Sağol Tahir."

"Sen iyi ol da gerisi mühim değil."

"Sinema işi de yattı ama belki bir gün yine denk gelirse gideriz."

"Sorun değil Nefes"

Diyip gülümsemişti.

2 hafta sonra

Tahir her gün farklı farklı yollarla Nefesle tanışmaya çalışıyordu. Onu gerçekten çok seviyordu. Geceleri yatmadan önce her sefer yarın ne yapsam diye düşünüp dururdu. Her gün onla karşılaşmak için elinden gelen her şeyi yapıyordu.

Kadın yürüş yolundan ilerlerken bankta olan adam ona seslendi.

"Şiişt güzellik."

Kadın sert bir tutumla arkasını döndü.

"Bana mı dediniz?"

"Ee yani tabii ki size dedim. Benim gibi yakışıklı bir çocuğu görmezden gelip önünden geçen başka bir güzellik var mı bakın bakayım. Yook"

Adamın böyle demesiyle kadın hafif gülümsemişti. Tahir banktan kalktı ve Nefes'e yaklaştı.

"Eğer arzu ederseniz ben de yürüyüşünüze katılmak isterim. Hah olmaz diyorsanız basarız geri tuşuna ne siz beni gördünüz ne ben sizi."

Kadının gülümsemesi biraz daha arttı.

"İşte güldün, güldürdüm seni."

"Peki bana eşlik edebilirsiniz."

İkisi bir yan yana yürüyorlardı.

"Ee nereye doğru yürüyorsunuz?"

"Valla ben böyle dik dümdüz yürüyorum"

Demişti Nefes önlne gelen bir kaç saçını geriye doğru atarken.

"Siz nereye doğru yürüyorsunuz?"

"Valla bende direk size yürüyorum."

Nefes bunun üzerine yine gülmüştü.

"Bak tanışalı iki dakika oldu. Sizi güldürdüm."

Tahir hiç beklenmedik bir anda çimenlerin üzerindeki papatyadan bir tane kopardı ve Nefes'in önüne eğildi papatyayı ona doğru uzattı.

Kadın şaşırmış bir şekilde adama bakıyordu.

"Rica etsem o güzel adınızı bana söyler misiniz?"

Bu Nefes'i gülümsetmeye yetmişti.

"Nefes."

Adam gülümsedi ve ayağa kalktı kadının saçına papatyayı takmıştı.

"Demek adınız Nefes."

Adam kalbine dokundu.

"Adınızı kalbime yazdım. Her zaman bir nefes kadar yakınımda olacaksınız."

"Ya bu kadar kur yaptın senin adın ne?"

"Tahir."

Kadının zihninde birşeyler canlanmıştı o an. Bir kaç dakika duraksadı ve adama baktı.

"Sizinle daha önceden karşılaşmışmıydık?"

Devam edecek...

Yarın online ders verilecek ve ben daha uyumadım :)