Her Günüm Sen

11.Bölüm İlk Öpücük

Sabah gözlerimi araladığımda başımda ablamı bulmayı beklemiyordum.

"Günaydın Abla."

"Günaydın Nefes."

Bella yine ona söyleyecekti ama nasıl diyeceğini de bilmiyordu. Yatağının yanına oturdu ve ellerini kardeşinin ellerinin üzerine koydu. Gözlerinin içine bakıp bir çırpıda herşeyi söyledi.

Yine dünki gibi olmuştu. Gözleri dolmuş çoktan ağlamaya başlamıştı. On dakika boyunca ağlamıştı.

"Abla şaka bu değil mi?"

"Hayır kardeşim, o günün üzerinden 2 yıl geçti."

"Ama babamla İstanbul'a gidecektik bugün."

"Kuzum siz kaza geçirdiğiniz ve nadir bulunan bu rahatsızlığın oluştu."

"İki yıl mı geçti?"

"Evet kuzum. Bak sen dün günlüğe neler yazdın."

Nefes ablasının dediği günlüğü eline aldı. Kadın günlüğü açtı ve başında yazan tarihe baktı.

"Bunu dün yazdın."

Baştan başlayıp bütün sayfayı okudum. Genel olarak her cümlenin başında birinden bahsetmiştim. Adı Tahir'di. Onu sevdiğimden bahsetmiştim. Bu Tahir kimdi?

Yazının sonunda ise "Seni asla unutmayacağım Tahir." yazmışım.

"Çok klişe bir soru olucak. Bunları yazdığın anı hatırlıyor musun?"

"Hayır abla hatırlamıyorum."

"Bak telefonunda video da var dün Tahir'le çektiniz."

Telefonumu elime alıp kilidini açtım ki benim bildiğim tarih yazmıyordu. Farklı gün farklı ay ve farklı tarih yazıyordu. Galeri kısmına girdim ve videoyu açtım.

Hayretler içerisinde izliyordum. Yanımda bir adam vardı bende oradaydım. Onu sevdiğimi söylemiştim. Ona sarıldığımdan bir kaç dakika sonra video sonlandı.

"Bu Tahir mi?"

"Evet kardeşim."

"Abla ben bu anı yaşamadım. Bilmiyorum."

"Pekii Tahir'i hatırlıyor musun?"

Kadın gözlerini kapadı ve sol elini yumruk yapıp sıktı. Zihninde hiç yaşamadığını sandığı bir kaç an canlandı. Yavaşça gözlerini araladı.

"Bilmiyorum abla. Babam nerede?"

"Uyuyordu."

Kadın ayağa kalktı ve mutfağa gitti babasını orada görmeyi beklemiyordu.

"Babacım."

Gidip babasına sarıldı.

"Kızım günaydın."

"Ablam herşeyi anlattı baba ben hala inanamıyorum."

"Üzülmedin değil mi?"

"Biraz baba ama bunun bir çaresi var mı?"

Babası hayır anlamında başını sallayınca kadının gözleri doldu.

"ama ben böyle yaşamak istemiyorum baba."

Kahvaltıdan sonra kadın odasına çekildi ve o videoyu baştan sona kadar belki defalarca kez izledi. Tek dikkat ettiği şey yanındaki adamdı. Yüzünü bir yerlerden hatırlıyor gibiydi.

Ablası yanına geldi ve yatağının kenarına oturdu.

"Onu görmek ister misin?"

"Kimi?"