Her Günüm Sen

13.Bölüm İmkansız

"Bunu boynuma tak lütfen."

"Tamam."

Bu Tahir'i çok mutlu etmişti. Kolyeyi eline aldı Nefes'in saçlarını özenle geriye attı. Kolyeyi boynuna takdıktan sonra kokusunu duyabilmek için burnunu boynuna yaklaştırdı.

"Beni bu kokudan asla mahrum etme Nefes."

Boynuna konulan bir öpücük ile buz kesilmişti kadının vücüdu.

"Seni unutmama izin verme Tahir."

Söylerken sesi biraz titremişti. Babasından sonra hiç bir erkek onun için bu kadar çabalamamıştı.

"Gidelim."

Kadın tamam anlamında başını salladı. Çantasını alıp omzuna taktı. Adam üzerine bir ceket aldı ve birlikte evden çıktılar. Kapının önünde iken adam arabanın kilidini açtı. O esnada tanıdık bir yüz görmüştü.

"Aaa yenge senin burada ne işin var?"

"Evin halini görmeye geldim, malum hiç temiz tutmuyorsun."

"Aşk olsun yenge."

"Bu kız kim Tahir?"

Nefes nasıl davranacağını da bilemedi ve sadece gülümseyip elini uzattı.

"Nefes ben."

"Asiye bende."

Kadın uzatılan eli tutup sıkmıştı.

"Ha bu Tahir'in yengesiyim."

"Tanıştığınıza göre biz gidelim Nefes."

"Ha nereye, bir çay içelim bir yerlerde. Paşam kırk yılın başı kendine göre bir kız bulmuş."

Nefes utanıp başını yere eğmişti.

"Hemde utanikli."

"Yenge çayı sonra içersiniz, hastaneye gitmemiz lazım."

"Niye ki?"

"Sonra anlatırım yenge."

"Olmaz önce bir çay içeceğiz."

"Hay allahım tamam yenge! Bin arabaya."

Asiye gülerek arka kapıyı açıp arabaya geçti. Adam ise kadına mahçup olmuş bir şekilde baktı.

"Kusura bakma Nefes, biraz oyalanacağız."

"Sorun değil Tahir."

Nefes Tahir'in elini tutup gülümsemişti. Adam bunu beklemiyordu. Yanağından öpünce iyice şaşırmıştı.

"Kızım yapma böyle şeyler aniden. Valla hiç beklenmedik hareketler yapıyorsun. Sabah yakamdan tutup beni kendine çekip-"

Sözünü tamamlamadan kadın eliyle onun ağzını kapadı.

"Aaa ayıp ama ulu orta söylenmez böyle şeyler."

Onların o anını gülerek araba camına vuran Asiye bozdu.

"Haydii siz devam edin bakmıyorum."

"Yenge!"

Arabaya binip eve yakın bir yerde olan bir kafeye gitmişlerdi. Manzaralı bir masaya oturup garsonun gelmesini bekliyorlardı. Nefes ve Tahir yan yana oturmuşlardı. Etrafta büyük bir sessizlik vardı. Bir kaç dakika sonra garson geldi.

"Buyurun ne alırsınız?"

"Ben bir çay alayım."

"Peki hanfendi başka?"