When the Sun hides

Two

I felt his hands caressing me, giving me comfort that I can only feel with him. Mahal na mahal ko siya at lahat ay kaya ko ibigay para sa kanya. Alam ko rin naman na ganun din siya sa akin, kahit na minsan hindi ko maiwasang magisip. Sa dami ng mga taong nakapaligid na sa kanya, mahirap na hindi makaramdam ng kaunting selos. 'Yung mga simpleng pag-ship sa kanya sa ibang artista, aaminin ko na nasasaktan din ako.

I then felt his lips on my neck as his hands slowly removed my top. I silently moaned and he began sucking and licking my skin, leaving his marks.

"Ken..." He slowly hovered me and attacked my lips. I put my hands on his soft and thick hair. He groaned and it was one of the best sounds. His kisses tell me how much he missed me. And I let him express himself on me.

***

I stared at him, sleeping peacefully on my bed. He's like a baby. I love this man so much. It's painful to imagine my life without him.

But I'm grateful to see him succeed.

I looked at the alarm clock on the bedside table. It's already one in the morning, birthday na niya. Gusto ko siyang ipagluto ng mga pagkain na paborito niya. Gusto ko na maging pinaka masaya siya sa kaarawan niya. He stirred and streched his arms, looking for something until he reached me. He moved closer and snuggled with me. Nakatitig lang ako sa kanya, pinagmamasdan ang bawat paghinga niya.

"I love you." He murmured. I smiled to myself. He always say that kapag nararamdam niya na gising pa ako at nagiisip ng kung anu ano.

Sana tayo hanggang sa huli.

After few more minutes, I finally convinced myself to wake him up. Pupunta kami sa Lucban, Quezon to privately celebrate his birthday. Thankfully, I get to own a small vacation house there. Pinilit ko talaga na maipagawa iyon para sa aming dalawa.

"Alis na tayo." Sabi ko. He just tightened his hold on me.

Hay naku naman.

"Tara na. Aabutin na tayo ng liwanag kapag hindi pa tayo umalis." He just hummed and rolled on his side. Parang bata.

"Bahala ka nga diyan. Iiwanan kita." Sabi ko at tsaka tumayo na. Mabilis akong naligo. Pagkalabas ko ng banyo, gising na rin siya. Para siyang bata na nawawala habang ang isang kamay ay nasa ulo. Lumingon siya sa akin and in an instant his expression changed. He smirked and waltzed on my direction. Napahigpit ako ng kapit sa tuwalya na nakabalot sa aking katawan. Hinapit niya ako sa bewang at mariing tinitigan sa mata.

He didn't say anything but his eyes were conveying his words.

"Maligo ka na. Bilisan mo." Sabi ko nalang at tsaka sinubukang umalis sa harapan niya, pero hindi niya ako hinayaan.

"Samahan mo ako." Bulong niya pa.

"Ha? Tapos na kaya ako."

"Paliguan mo ako." WTH Felip Jhon! Ang aga aga.

"Tumigil ka nga diyan. Maligo ka na at aalis na tayo." Umiling naman siya. Hala. Ang kulit.

"Sige na. Sa Lucban ka na maggaganyan." Muli ay lumapad ang ngiti sa kanyang labi at pumasok na nga sa banyo. Napapailing nalang ako.

I insisted to drive since I know that he's still tired. Tama nga ako dahil buong byahe tulog lang siya. Isa pa sa mga naipundar ko ay ang sariling sasakyan para may magamit kaming dalawa sa ganitong mga lakad. Ilang oras pa ay nakarating na nga kami. Liblib ang lugar. Nasa bundok at walang kapitbahay. Pinili ko talaga ito, malayo sa karamihan nang sa kahit kaunting oras ay maging malaya kaming dalawa.

Naalimpungatan siya bago ko pa siya magising. Tumingin tingin muna siya sa labas ng sasakyan. Madilim pa. Alas tres palang kasi ng madaling araw.

"Sa kwarto mo na ituloy 'yang tulog mo." Sabi ko at tsaka bumaba ng sasakyan. Pagpasok ng mga gamit ay dumiretso siya sa kwarto. I quite feel bad seeing that he's sleep deprived.