Mos më lësho!!!

Chapter 12

-Po iken? E pyeti e pergjumur teksa ndjete ate ti dhuronte nje puthje te lehte ne balle.

-Me fal, te zgjova i tha ai sapo degjoi pyetjen e saj.

Ajo nuk foli vetem shikonte levizjet e tij te shpejta neper dhome, ishte kaq i bukur dhe ishte i saj vetem i saji...

-Mos ndoshta te ngacmojne femrat gjate dites ty? Pyeti xheloze ajo me zerin e pergjumur por ai vetem ia plasi te qeshures.

-Pa shiko pa shiko, e paskam gruan xheloze un.  Nderkoh  qeshte me fjalet e saj dhe vazhdonte te rregullonte floket e tij.

-Sapo iu shmange pyetjes time, i tha ajo duke picerruar syte ne dyshim e nga ai mori pergjigjen qe nuk e priste.

-Po, tha menjhere pa u menduar gjatr.

-Po? Si po? Praa po me thua se po me tradheton? i tha ajo teksa furishem u ngrit nga krevatu dhe shkonte drejt tij.

-Pyetja jote ishte a te ngacmojne e jo a ngacmon edhe un te thash te verteten, ia ktheu serisht i qeshur ai teksa i kapi faqe e po ia terhiqte si llastik duke i lene puthje te vogla mbi buze.

-Ore si nuk ke pike turpi e ma pranon ne sy njehere, foli me e qeshur prej pergjigjes qe kishte marre kete here.

-Po ti edhe vete e di qe un jam material ngacmimi pse ben kot tani, i tha teksa shkonte te ulej ne cep te krevatit per te veshur kepucet, ishte i papare per ti kthyer situatat ne leverdi te tij.

-Posi goxha material je ti, ia ktheu ajo ironike ne dukje,ama ishte e vetedijshme per hijshmerine mashkullin qe kishte ne krah.

-Cfare s'beson ti grua e dashur tani? e ngacmoi ai dhe i kapi doren per ta terhequr ne prehrin e tij dhe ti jepte nje puthje sic po ia bente borxhe ajo aty.

-Kris te la mendja, po sikur te futet dikush ne dhome? pyeti duke qetesuar frymemarrjen e saj, kete kritika kishin mbetur force e zakonit.

-Nuk futet njeri ne dhomen e nje cifti te sapo fejuar jo, se dihet ca ndodh aty, vazhdoi ta ngacmonte ai dhe ajo vetem rrotulloi syte.

-Do te shkoj ne shkolle sot kam bere shume pushime, i tha nderkoh qe vazhdonte te qendronte ne pozicionin e meparshem.

-Me mire, dil pak mer ajer edhe ti komentoi ai duke perkedhelur krahun e saj. Do vij te me marr un, do ti blejme dicka Ajlines sepse ka ditelindjen sot e me pas do te shkojm tek nje feste qe kane organizuar ata per te, shpjegoi ai e ajo pohoi me koke pa folur e oakuptuar u prish ne fytyre, nuk do tia prishte kurresesi qefin atij por e dinte mire se cfare e priste ne ate feste, shikime analizuese, gjykuese e paragjykuese mbi veten, fjale te pafrenuara aspak nenze nga te afermit e tij.

-C'pate? Pyeti menjehere ai kur vuri re ndryshimin e fytyres se saj ai.

-Asgje asgje, ke menduar cfare do ti bleshe? Pyeti ajo duke u shtirur entuziaste per ta hutuar paksa por ndonjhere harronte qe perballe kishte nje oficer policie te cilit nuk ishte edhe aq e lehte t'ia hidhje, e per te keqen e saj kjo ne te tilla raste.

-Mos me ndrysho muhabet, me thuaj si eshte puna? Vazhdoi ai kokforte ne te veten, e njihte mire ate sa per ta besuar aq lehte sidomos pas reagimit te fundit.

-Thjeshte kam pak siklet nga njerezit e tu, dua te them kam siklet sepse nuk i njoh tamam dhe me duket sikur nuk do te sillem si duhet... i tha te verteten vecse te gjysmuar e kishte edhe kete siklet, ama per shkak te sjelljeve te tyre lindnin edhe keto pasiguri.

-Po ce vret mendjen edhe ti, un jam aty as mos te ta ndjeje fare per ta ty, pastaj nuk do te jene edhe aq shume njerez jo, i tha ai si per ta qetesuar dhe ajo pohoi, u ngrit nga prehri i tij dhe filloi te behej gati.