Chapter 20
Dumiretso na ako agad sa CR at nagchange ng damit na pinahiram nila. I’m still in the state of shock, sa totoo lang. I never thought na makikita ko siya dito and never in my wildest dreams na naisip ko na nakatira siya dito. Oo, he’s the guy that saved me back then. Sa sobrang pagkasurprise ko, all I did was get the towel and shirt na inaabot niya then pasok agad sa comfort room. Walang thank you thank you akong sinabi! Paglabas ko, nakaabang na agad silang lahat na akala mo may kailangan akong aminin sa kanila.
“Ah guys, bakit ganyan kayo makatingin?” Sabi ko, feeling uneasy at the moment. Kahit si “guy” who saved me na di ko pa din alam ang name, nandun, nakaupo na akala mo ang angas, and he is staring at me.
“Magkakilala na kayo, Iya?” Tanong ni Nathan na isang gulat na gulat din. Sasagot na sana ako kaso biglang sumagot si guy. “Naah, we barely know each other, I just helped her back then and we never even get to exchange names, Nathan.”
“Uh sorry a? Medyo na-trauma ako ng time na yon kaya hindi ako masyadong makasalita. Anyway, thank you nga pala don.” Sabi ko.
“Anyway, I’m Calvin Drake. Call me whatever you like, baby.” He flashed this bad-boyish smile, which actually suits him really well, as if his looks could really attract you. Before I could even say my name, pinangunahan na ako ni Shelly. “Omg omg, aren’t you the famous one in youtube? Omg friend, siya yung magaling sumayaw na sinasabi ko before!” Just by the way she speaks, kilig na kilig na siya.
“Yes sweetheart, that’s me.” He looked and winked at her. Jusko, onting onti na lang hihimatayin na ‘tong si Shelly.
“Hala ‘te, ang gwapo niya nga, naloloka ako!” Biglang sabi ni Xyla na isa ding kilig na kilig.
“Wait, diba you live sa ibang bansa? Though I’m a fan kaya alam kong may lahi kang Pinoy and you could speak Filipino, but how come dito ka nakatira ngayon? I mean, you never shared your family sa mga posts mo as if you’re keeping them really private.” Tanong ulit ni Shelly. Hindi na po talaga ako makakapagsalita, moment na ni Shelly ‘to.
“That boy over there (sabay turo kay Charles) is my brother so yes, technically speaking, this is my house. Well, if you don’t mind, may I know your name because I feel rejected, ako lang nagpakilala tapos ikaw hindi.” He looked at me with this grin on his face.
Seryoso? I’m still processing na magkapatid sila! Jusko, ang dalawang ‘to, magkapatid talaga? Nakatitig lang ako sa mukha nilang dalawa trying to recognize their similarities.
“She’s Sophia, bro.” Nagsalita agad si Charles na nagpawala sa pagiging tulala ko. Nagsmile na lang ako kay Drake tapos dumiretso na sa upuan katabi si Kuya at Jessica. Back to normal na ulit. Nawala na yung medyo awkward na moment sa buong grupo. Pero seryoso lang, hindi naman ako informed na sikat pala talaga ‘tong si Drake. Parang kapatid niya lang, ang pinagkaiba lang nilang dalawa si Drake sikat sa youtube, si Charles sikat naman sa school. Aba, hindi naman kasi ako mahilig manuod ng mga dance dance na yan sa youtube, puro Boyce Avenue lang naman pinapakinggan ko o kaya si Sam Tsui doon. Ayun, nagpatuloy na kami sa kanya kanyang ginagawa maliban sa dalawang babae. Si Shelly and Xyla ba naman ay nakadikit pa rin kay Drake ang kung ano anong pinag-uusapan. Hindi ko naman matanggal tingin ko sa kanya kasi until now, pinoprocess pa rin ng utak ko ang pagiging magkapatid nila ni Charles.
“Baka naman matunaw na si Drake niyan.” Sabi ni Nathan habang may sinusulat sa papel. Ay ano ba ‘tong pinag-iisip ni kuya!
“Hala grabe ka naman. Hindi lang talaga ako makapaniwala na magkapatid sila. I mean, hindi kasi sila gaanong magkamukha e.”*
“Eh, sus, palusot ka pa, baka naman gusto mo na yan.” Ngumisi pa ang loko.
“Hindi a, OA nito, agad agad? Tsaka isa pa, iba gusto ko.” Sabi ko tapos smile
BINABASA MO ANG
High School Lovelife (EDITING/REVISING)
Teen FictionAno nga bang meron sa isang High school lovelife? Itong kwentong ito ay tungkol isang high school student na nainlove sa isa ring high school student. Ano kaya ang mangyayari sa kanilang lovelife? Sino nga ba siya? :) ANNOUNCEMENT: Nirerevise ko mun...