Karamel Kokusu (KİRİBAKU) ~tamamlandı~

bölüm 3

Kirishima'dan

"Iyi geceler bakugou"
"Iyi geceler boktan saçlı "
Odama girdim. Ve yastığımla ağzımı kapatıp çığlık atmaya başladım.
Bakugou'yla HA RI KA bir gun geçirmiştim. Tabi yangın olması kötü ama offffff agagagagag deliriyorum.

Acaba o da eğlendi mi ama bence eğlendi. Yani sonuçta gülümsedi. Ve çok da güleç bi yüzü yok. Sırt üstü yattım ve tavana baktım köpekbalımı kollarım arasına aldım. Ve bugünü gözden geçirdim. Bana yara bandı bulma çabaları , dondurma yememiz , ve benim onun dudaklarını tişörtü-

Bi dakika festival tişörtüm nerde lan .
Yo yo yo festival alanı dışındaki koştuğumuz yerde kaldı onu almam lazım o benim bugünün somut örneği.

Hiç üstümü değiştirmeden hırkamı üstüme geçirdim. Ve hızla odadan çıktım. Yurttan sessizce çıktım. Ve koşarak tişörtümü bıraktığım yere gittim. Ve yerleri aramaya başladım. Nerdee ..
Nerdee...
Offr nerde be bu tişört off

Bi yarım saat aramıştım. Ve çok üşümeye başlamıştım. Hapşırmaya başladığımda artık dönmem gerektiğini biliyordum. Ama bulmak istiyordum. Belki festivalin oldugu yere geri götürmüştüm. Korku evinin oraya gittim bu sefer tamam kabul bu biraz korkunçtu. Off ama brn erkeksi bi insandim ve korkup yurda dönmem hiç erkeksi olmazdı.

Burnumu çekmeye ve hava soğumaya devam ederken telefonumun feneri söndü offf şarjım da bitmişti. Artık yerleri göremiyordum. Arkamda ayak sesleri duydum. Hızla döndüm ama kimse yoktu. Tamam hadi yurda dönelim artık kirishima ama artık titremeye başlamıştım. Neden bu kadar ince bi hırka almıştım. Gök gürlemeye başlayınca içten içe bağırmak isitoyrdum. Cidden mi ?

Tişörtüm nerdeyse şu an çoktan ıslanmıştı çöp olmuştu. Off neden ya ? Yere otudum ve artık gözlerimin dolmasına izin verdim. Çünkü uzun zamandır bakugou'ylaen guzel günümü geçirmiştim. Ve bugünün tek güzel kanıtı da ben de değildi.
"Neden ya ?
Neden unuttum?
Of bakugou gerçekten neden bizim anılarımız yok oluyor. "

Sanki tişörtü bulamazsam yine birbirimizden uzaklasacakmisiz gibi geliyordu. Neden böyle saçma bir şey düşünüyordum aq .
"Anılarımızın kaybolmasını istemedim.
Özür dilerim.
Lütfen uzaklasmayalim ."
Göz yaşlarımı sildim kalkmaya çalışırken karşımda bir el gördüm.

Off yine hayal görüyordum . Sabahki opusmemiz gibi . Ama yine de çok güzeldi..
" tişörtümü kaybettim.
Ya yine uzaklaşırsak ve ben ne biliyim işte bugünü unutmamızı istemiyorum. " hayali bile güzeldi.
"Niye uzaklaşalım aptal. Bunun için mi kendini hasta edeceksin yani ."
Ne ama o burda olamazdı. Nasıl ya . Buğulu gözlerimi sildim ve elini tutup ayağa kalktım.

Bakugou'dan

Boktan saçlının tişörtünü yerden almıştım. Ve benimkinij üstüne geçirmiştim. Butun gün öyle gezmistim. Ve o salak bunu farketmemisti. Aslında bu iyiydi. Onun bir şeyinin ben de olmasi tuhaf ama bana iyi hissettirmişti. Aslında vermeyi düşünmüyordum hatta unutması benim içincok daha iyi olurdu . Ama bu salak bi anda yanındaki odadan aniden çıkınca bi zahmen duymuştum. Ve bu saatte kiminle nereye gittigini merak etmiştim.

Yani kötü biri olabilirdi . Yine Eri'yi kurtardıkları gibi bir yerlere falan giditor olabilirdi.
kimi kandırıyorsun acaba sadece onun iyi olduğundan emin olmak isityorsun kabul et diyen iç sesimi derinlere gömüp üzerime montumu alıp arkasından koşmaya başladım. Hayır yani kim için bu kadar bu saatte koşuyordu bu be ?

Soktuğumun gece yarısına geliyordu saat ve lanet olsun onun icin 8 buçukta yatmamış ve biraz daha zaman geçirmiştim. Koşmam gittikçe hızlanıp onu görene kadar sürdü sonra biraz yavasladim çünkü sesleri duyabilirdi cidden sadece yerlere telefonun feneriyle bakıyordu. Ne yani birini beklese yere fener tutmazdı . Çünkü o kadar da aptal değil. Bir şey falan mı arıyordu. Aklıma başka bi sebep gelmiyordu.

Yağmur yağmaya başlamıştı. Kirishima bi anda diz çöküp ağlamaya başladı. Ulan amk noluyordu lan orda.

"Anılarımızın kaybolmasını istemedim.
Özür dilerim.
Lütfen uzaklasmayalim ."

Yaklaştım ve elimi uzattım. " tişörtümü kaybettim.
Ya yine uzaklaşırsak ve ben ne biliyim işte bugünü unutmamızı istemiyorum. "
Şaka mı bu cidden bunun için mi çıkmıştı koşmuştu. Hasta olacaktı. Off gerizekalı bi tişört için ..
benim içindi...

"Niye uzaklaşalım aptal. Bunun için mi kendini hasta edeceksin yani ."
Bana şaşkınca baktı. Sanki orda oldugumu yeni farketmiş gibiydi. Elimi tutup kalktı. Hırkasını çıkarttım su gibi olmuştu ve artık onu koruyacağını sanmiyordum. Montumu ona giydirdim ve siktir elleri donmuştu.

Yağmur şiddetini bırakmış sadece ciğseliyordu. Onu yine de yakındaki otobüs durağına sürükledim. Bugün yeterince onun tarafından sürüklemiştim. Biraz da o sürüklenecekti.

Ellerini bıraktım. Ve
" özgünlüğünü ellerinde kullan" dedim.
Ne dediğimi anlamış gibi durmuyordu. Hala dili tutulmuş gibiydi. Ama dediğimi yaptı.
Elimde patlamalar yapmaya başladım . Ellerimiz açık sadece birbirine değerken ellerimizi bi anda birbirine geçirdim. Lanet olsun ki utanıyordum. Ama o benim için benimle olan anısı icin gecenin bi vakti burdayken ona sımsıkı sarılmamak için zaten kendimi zor tutuyordum.

"Ben teşekkür ederim yani mont ve ellerim icin. Ama ben şey yani sen .
Ba-bakugou sen burda ne arıyorsun ?"
Sonunda kendine gelmiş gibiydi titremeleri biraz geçmişti. Ama bir an önce yurda dönmeliydik çünkü dizin altı sırılsıklamdı oturduğu için .

"Asıl senin bu saattle burda ne işin var aptal. Kendini hasta mi etmeye çalışıyorsun yarın cumartesi okulu asmak icin yanlış gün "
Tamam neden burda olduğunu biliyordum ama ondan duymak istiyordum nedenini bilmiylrdum ama öyleydi işte.

"Be-n şey duydun işte. Tişörtümü bulmaya geldim. Ama yok sırılsıklam oldu kesin nerdeyse de artık zaten kesin telefonumun sarji da bitti o yuzden arayamadım bakuogu senin telefojun feneriy-"

"Ben de." Durmayacaktı. O tisört için.
Cidden bunu gereğinden cok fazla önemsemişti.
"Ne ?"
"Neden bu kadar önemli neden o tişört olmazsa ben senden uzaklaşayım . Ne alaka? ne saçma şeyler düşünüyorsun boktan saçlı "
"Bilmiyorum biliylrum saçma ama bakugou biz uzaklaştık bilmiyorum . Benim ek derslerim falan işte Eri-chan için çalışırken de .. "

Ve sen o gün bile yanıma gelmeyince ben sandım ki "
"Ne sandın seni önemsemediğimi falan mı ? "
" bana kızdın sandım. Gizli kalması lazımdı ve sana hiçbir şey anlatmadım ve sen de konuşmadın hiç ." Ödüm kopmuştu. Kirishima ağır yaralandı bi süre hastanede kalacak dediklerinde ödüm koptu. Lanet olsun .
"Sen beni kurtarmaya geldin. o gün ordaydın. Butun sınıf hicbir sey yapmazken sen deku ve iidayla ordaydın okuldan atılabilirdin ama beni kurtarmaya geldin. Ama ben gelmedim. Ben senin icin orda degildim. Lanet olsun sen orda zarar görürken ben hicbir sey yapmadım tamam mı? Bu yüzden gelmedim."

Çünkü utanmıştım. Lanet olsun ben senin için gitmedim ve hiçbir şey anlamadım. Gözlerim dolduğunu bile gözyaşım aktığında bile farketmemiştim. Ta ki o elimi bırakıp göz yaşımı silene kadar.
" bakugou ..
Sen bilmiyordun. Senin suçun değil. Ben iyiyim. Bir şey olmadı. Bana bak. Hadi... " bakmak istemiyordum. Ama baktım . Çok yakındı ve çok güzel gülümsüyordu. "

"Bakugou yanımda kalman yeter elimi tutman yeter. Her zaman benimle olmaman beni kurtarmaya gelmemen onemli degil zaten gelebilsen geleceğini biliyorum. Özür dilerim. Ben yanlış anladım. Senin yanına gelmeliydim. " bir şeyler söylemem gerekiyordu. Evet aptal gelmeni bekledim.

Demem gerekiyordu. Ama o an sadece ona sarıldım. Sadece boynuna sarılmak....
Beni bırakma demek istiyordum. Galiba galiba ona aşık oldum..

BÖLÜM SONUGGGG
yorum yaparsanız sevinirem eheh