Karamel Kokusu (KİRİBAKU) ~tamamlandı~

bölüm 18

"Napıyorsun sen ?" Kocaman gözlerle bana bakıyordu.  Kızgın değil  de  hayal kırıklığı ve şaşkınlık vardı gözlerinde.
Tam açıklamak için ağzımı açtığımda  tomo öksürmeye başladı  . Ya yalanını sikicem . Boğazını tutup öksürmeye devam etti.  Kirishima bana bakarak onun yanına çömeldi. " iyi misin? Gel bi su iç . Hatta dur ben getireyim ." Kirishima ayağa kalkmaya çalışınca  tomo elini tutup onu durdurdu.

Tamam bir şey yapmamıştım.  Ama birazdan gerçekten  eline vereceğim  içinde dalak böbrek ne varsa .
Hızla oradan ayrıldım . Kirishima ve tomo beraber arkamdan geliyorlardı. Odama gittim. Hayır diğerlerine de hemen kendini sevdirmişti .  Kimseyle de konuşamazdım herkes benim kışkırttığımı düşünecekti.  Odama çıkmaya başladım .
"Götlek herif , sikitigimin yalancısı "  yolda uraraka'ya çarptım. 

"Bakugou-kun iyi misin ?"
Sinirle ona döndüm.  "Harikayım bomba gibiyim şu an"

Hızla odama yürüdüm ve kapıyı sertçe kapattım. Masanın üzerindeki  kalemliği duvara attım. Sinirimden titriyordum. Kapı çaldı. Cevap  vermedim. Tek istediğim kişi  şu an eijiro'ydu.  Ama o da tomocuğuyla ilgileniyordu.

Kapı açıldı.  Uraraka içeri  geldi.
"Konusmak ister misin?"
"Defol yuvarlak yüz seninle uğraşamam.  " uraraka yanıma çöktü. 
Kirishima-kun 'un arkadaşı gelmiş sanırım?  Sorun bu mu bir şey mi dedi?"
"Hah kirishima'yı resmen benden uzaklaştırmak için yapmadığı kalmadı. Utanmasa ağzına girecek konuşurken.  Bir de gelmiş  neymiş efendim . Uraraka'ya acıdım.  Zavallı kıza karşı  ne acımasızdın. Aklınca kirishima'nın aklına girmeye çalışıyor piç."

"O ne karışıyor.  Ben beni küçük görmediğin için tüm gücünle savaştığın için beni güçlendirdiğin   için minnettarım. Ayrıca  olayı tam anlat. Ne yapıyor?"
Sinirliydim ama birinin gerçeği bilmesi gerekiyordu. Kirishima açıklamam için yanıma bile gelmemişti.  O gerizekalı'ya inanıyordu resmen .  Banyonun orda yanıma gelişini anlattım.  Ve anlattığı zırvalıkları.

Uraraka kocaman açtığı gözleriyle  bana bakıyordu.  "Durmayacak."
"Ne?" "Durmayacak kirishima kesinlikle yanına gelir. Ama bu olayı anlatsan bile kampa gittiğimizde  ya da bugünün devamında .. bir seyler yapmalısın." Ciddi olup olmadığına baktım.

"Ben de onun kirishima'ya dokunan ellerini ,bakan gözlerini patkatmak istiyorum. Ama kirishima yine bana bağıracak  hırsın yüzünden zırvalıklarıfalan ve boktan çocuk da kendini haklı gösterec- "

"Öyle değil.  Kirishima icin  onu sevdiğini ve onu gayette hak ettiğini.  Onun seninle mutlu olduğunu gösteren şeyler. Sana bıçakla saldırıyorsa kolunu bükeceksin.  Ama onu öldürmeyeceksin.  "

"Mutlu olduğunu göster'e kadar her şey iyiydi yuvarlak yüz.  "

"Of yaşadıklarımı mecaz anlatmakta iyi değilim sanırım. "
"Sağol ya da her ne boksa işte.  Inandigin için.  O piç herkesi kendi tarafına çekiyor.  "

Elini omzuma koydu. "Ne zaman istersen biz arkadaşız. Sana güveniyorum. "
Telefonuna gelen mesajla yüzü kızarmaya başladı. 
"Be-benim artık gitmem lazım  şeye  yani neyse ee hoşçakal bakugou-kun ." "A-lo, deku-kun ortak salona geliyorum. Özür dilerim beklettim. "

Onun arkasından baktım cidden mi deku mu ? Ah o inek . Her neyse .
Kapım çok geçmeden tekrar çaldı. 
"Katsuki içeride misin?" Sonunda gelmişti.  Gelmeseydi naoardım bilmiyorum.  Bu gururla asla ben gidemezdim .

"Icerdeyim" kapı açıldı.  Yanıma oturdu. Ve benim gibi sırtını duvara yasladı. "Neden ?" Güzel soruydu. Ama bir bok yapmamıştım ki nedeni açıklayayım.
"Ne neden?" Kirishima parmaklarıyla oynamaya başladı.  Sen kahvaltıdan kalktın. Sonra tomo da ellerini yıkamaya gitti. Sonra yumruk sesi duydum" duvara attığım yumruğu duymuş olmalıydı.