Karamel Kokusu (KİRİBAKU) ~tamamlandı~

bölüm 44

Bakugou'dan

Gumball açmış telefondan onu izliyorduk. Cidden zaten 5 gündür falan yaptığım başka bir şey de yoktu zaten.  Daha diğerlerinin Kiri'nin normale döndüğünden bile haberi yoktu  . "Katsuki denki gumball'un babasına benziyor. Hatta kyoka da annesi olabilir. Inanamıyorum resmen aynılar."

    Çizgifilmden kafamı kaldırdım ve ona döndüm.  " haftanın en mantıklı  tespiti bu ."  Kıkırdayıp izlemeye geri dönünce ellerimle yüzünü avuçladım.
Onu bana döndürürken o da bana döndü.  "Seni özledim. "

Ellerini ellerimin üzerine koydu ve gülümsedi. 
"Ne kadar zaman çocuk kaldım?"
" 4-5 gün falan ."
"Çok da uzun zaman kalmamışım "
"Bir de bana sor aptal. Bir çocukla uğraştım. Sürekli ağlıyordun ve mızmızdın. Her gün  süt hazırladım be .   Zaten sen de yoktun."
Sonuna doğru kısılan sesimle yutkundum ."herneyse-"
"Ne dedin sen?"

Kiri'den:
  Özlemişti . Benim için sadece uyuyup uyanmak gibiydi ama onun için zordu işte. Aklımda sadece kesik kesik görüntüler vardı sadece ..
Katsuki'nin ağlaması...
Bana süt getirmesi..
Onun kucağında ağlayışım...

"Beni sevdiğını hissettirmeni özledim "

  5 gün çok uzun bir süre değildi ama her an beraberdik nerdeyse ve bunun ne kadar daha süreceğini bilmiyordu. Sayılı değildi.  Kesin değildi.. ve onun için kesinlikle zor olmuştu..

Zaten sen de yoktun.

Evet. Belki kısık çıkan bir ses de olsa zordu . Bensiz olmak onun için  zordu. Bu cümleyi bir daha duymak için çıldırıyordum. 

"Bir şey demedim. Ders çalışmamız lazım .yani senin çalışman lazım. 5 gün boyunca yoktun. Ve bu sırada biz de boş durmadık . Hadi kalk . "

Ama ona sımsıkı sarıldım. Ne kadar söylemese de biliyordum.  Sarılmamıza onun da ihtiyacı vardı. 
O da kollarını etrafıma sıkıca sardı. 
Öylece kaldık.  Dakikalarca..
Hiçbir şey söylemedi. Ama duyuyordum.  Özledim dediğini ..
Kalbinin sesi o kadar yüksekti dudaklarının oynamaması hiç önemli değildi. 

....

Masaya oturmus '5 günde ne kadar ders işleyebilirsin ' sorusuna cevap olarak verilmiş  defterlere bakıyordum. Ulan ' benim canım ögrencim küçüldü. Bari quirk geçinceye kadar yavaş yavaş ders işliyim ' demek yoook . Eyvallah be .
Üzdünüz hocalarım... Katsuki'ye de isyanlarımı sıralasam da beni susturup anlatıp durdu. 
"Azaldığını umuyorum. Bu kafayla zor farkındayım ama artık bu konuyu geçiyorum boktan saçlı. "
"Of katsuki ya cumartesimiz full ders çalışmakla geçiyor.  Yazık bana da mola verel-"

"Bakugou kirishima'ya öğleden sonra bakmak için geldik. "

"Beni başkalarına mı emanet ediyorsun "
Katsuki göz devirdi ve kapıyı açtı.
"HEM DE MİDORİYA'YA MI YANİ "
yanlış anlaşılmasın midoriya'yı çok seviyordum ama katsuki'nin pek haz ettiği söylenemezdi. 

"KIRISHIMA-KUUUN"
ikisi de koşarak bana sarıldıkarında   ben de gülümseyerek onlara sarıldım. 
"Selam."
"Kirishima geri dönmüşsün."
"Inanamıyorum sonunda .."
"Sonunda bakugou-kun da normale dönecek. "

"KES SESİNİ YUVARLAK YÜZ!!"
"Nasıl yani normale derken?"
Kulağıma yaklaştı ve
"Bakugou sen gidince yani işteküçülünce çok kötü oldu. Sinirli , stresli ve hatta 1. Sınıftaki hali gibiydi resmen "
"Nee?"

"Geri dönmene çok sevindim kirishima-kun geçmiş olsun kacchan."
"TCH ULAN SIZE KIM IZIN VERDI ODAMA GIRMENIZ İÇİN ÇIKIN. "

"Tamam tamam çıkıyoruz "
Ikisinin aynı anda söyledikleri şeyle gülümsedim. El sallayıp gülümsediler.
"Ben diğerlerine de haber veririm o zaman."