Karamel Kokusu (KİRİBAKU) ~tamamlandı~

bölüm 43

Katsuki🐣:

Evet zordu. Derin nefeslerim sanki onun güzel sesi yanımda değilken ciğerlerimde asılı kalıyordu...

  Orman yolu gibi olan yurttaki yürüyüş yolunda biraz yürüdüm. Sakinleştiğimde ne kadar inkar etsem bağırsam çağırsam da. Hah.. tamam  o tombul yüz haklıydı. Onun yanında olmadıkça belki de daha uzun sürecekti  bu çocukluk hali.

Tekrar yurda gönerken eijironun bana koştuğunu gördüm.  Cidden bu çocuğu burda böyle  koşmasına nasıl izin verirlerdi. Kaybolabilirdi.

"Katsukiiiyyy " koşup bacağıma koala gibi yapışınca onun boyuna indim.
"Ne var bokt-  velet."
Boktan saçlı 

Gözleri kocaman bana baktı. 
"Ben biraz öğrendim.  O abi yanlışlıkla beni küçültmüş ama ben aslında kocaman taaa sen kadar uzunmuşum.  Ama şimdi küçük olmuşum yine. Hem.." etrafı kolacan edip kulağıma eğildi. "Sen de beni sevuyoymuşşun biz evlenmişiz ki bilee." Gözlerim kocaman açılıp sinirle kısıldı  o aptal yüz  kesin abartarak anlatıyordu.

"Evet, evet . O yüzden hemen büyü aptal ."

"Tamam."  Bi anda nefesini yanaklarına doldurup yumruklarını sıkınca  gerçekten  bir şeyler olacak sandım. Küçük bir an cidden düşündüm.  Ama sonra hala aynıydı. Kirishima gözlerini açtı.
"Büyüdümmü?"
"Idare eder ."

.....

Sero,denki ve mina kirishima ve benle parktayken  gelmislerdi . Onlarla neler olduğu hakkında konuşurken sürekli beni onu sallamam için çağırıyordu.  En sonunda artık onu sallarken konuşmaya devam ettim.

Mina gözleri kocaman kirishimayla konuşmaya başlarken o da pembe sacları ve teni hakkında iltifat ediyordu.
"Gözlerin sanki rakununkiler gibi harika. Rakun göz. " diyip kahlaha attığında hepimiz kalakaldık. Yani bu ne demek oluyordu şimdi.  Tesadüf müydü yoksa ..? Yoksa geçiyor muydu. Bir seyler mi hatırlıyordu?

Kirishima fazla önemsemeyip  koşarak başka şeylerle ilgilenince biz de bunu konuştuk. 

Pantalonumun hafifçe çekilmesiyle o yöne döndüm.  Benim gelmem için  el işareti yaptı ve sonra çağırdığı elini tekrar diğer bileğine kenetledi. Yeterince uzaklaşınca bana döndü ve dolu gözleriyle  tuttuğu  elini gösterdi.
Kıymık bakmıştı.  Gözleri  doluydu. 
"Noldu?" dişlerinin arasından cevap verdiğinde gülümsedim. "Düştüm. "
Kafasını yavaşça okşadım. Gözleri doluydu . "Al onu acıtıyor ."

Başımı salladım ve kıymığı dikkatle çektim.  Dişlerini birbirine  sımsıkı geçirmişti.  Ağzından  hiçbir ses çıkmadığında ona öylece  bakakaldım.
"Acıdı mı?" Neden sorduğum hakkında bir fikrim yoktu . Sadece meraktı..  başını sağa sola salladı.
Hala bileğini sıkıca tutuyordu . Kaldırıma oturdum ve onu kucağıma alıp dizime oturttum.

"Canın yandığında ağlamayarak zayıf olmadığını düşünüyorsun ."
Gözleri halâ yaşlarla doluydu .ve başını onaylar biçimde salladı.
"Ama ..
Hayran olduğum  biri demişti ki ...

Katsuki "ağlamak erkeksidir. Duyguların olduğunu göstermek ayıp değil. Duyguların dışarı yansıtmak da ... ağlayabilirsin." Sadece ben varım. Kimse yok tamam mı ?

O gün bana göğsünde  ağlarken bunu söylemiştin . Eijirou kirishima bi an önce sikik bedenine geri dön..

"Erkeksi midir gerçekten "
Gözlerindeki yaşlardan biri artık firar ederken sesi de titriyordu.
Başımı salladım "sadece benim yanımda. "

Başını göğsüme yaslayıp küçük elleriyke belimi olabildiğince sarmaya çalıştı. Ve ağlaması iç çekişler halinde başladı.  "Çok acıyor bi düştüm hem dizim acıyor hem elime bir de bu battı.  Ben kötü müyüm ? Sürekli çizgi filmlerdeki kötülerin başına gelen şeyler benim başıma geliyor."