Karamel Kokusu (KİRİBAKU) ~tamamlandı~

bölüm 42

Bölüm sonunu okumayı ihmal etmezseniz sevinirim
Keyifli okumalar🍬

Uraraka yerde duran küçük  kirishimayı kucağına aldı. Evet küçükken sacları normalde siyahtı ama bu gençleştirme saçlarının rengini değiştirmemişti. Hala boyalıydılar. Ve böyle kıpkırmızı çok sevimliydi.

Kirishima ochako'nun boynuna kollarını sarmış ve başını omzuna koyup uyumaya devam etmişti. Sanırım bu olanlar onu biraz yormuştu.

Katsuki yavaşca izuku'dan ayrıldı.
"Zaten öyle bir şey olmayacağını biliyordum aptallar." Gözleni silerken bunu demesi biraz ironik olsa ve ikisi de az önceki ataklarını görmemiş olsa belki biraz azıcık buna inanabilirlerdi.

Ama katsuki'ye baş sallamakla yetindi. Katsuki olayları yavaş yavaş algıladığında sonunda sordu."neymiş siktiğimin özgünlüğü? Nasıl bir gençleştirme  hafızasına nolacak?  Ne kadar sürecek bu? " 

Izuku gülümsedi ve çocuğun kaldığı odadan geçmiş olsun dilekleriyle çıkmadan kirishima yavaşça gözlerini açtı.  Bu gören çocuk hızla konuştu.  "Merhaba kirishima . Şey sen hayırlamıyorsun ama beni kurtardın. Sen harika bir kahramansın. Teşekkür ederim. " çocuk saygıyla eğildiğinde  kirishima gözlerini yeni uyanmanın verdiği etkiyle ovuşturdu ve kocaman açtı.  "Gercekten kurtardım mı? "

Başını hızla olumlu yönde salladı çocuk.  Kirishima sadece çocuğu görmüştü   uyandığında. "Hehehhe sorun değil crimston riot da böyle yapardıben büyüyünce aynı onun gibi olucam ve süper güçlü olucam ."

Ochako gülümsedi.  Katsuki mırıldandı "aynen öyle olacaksın red riot "  izuku çocuğun başını okşadı. "Merak etme quirkini öğrenmeyi kesinlikle öğreneceksin.  Ve bu eminim çok işe yarayacak .  "

Çocuk gülümsedi ve odadan çıktılar.  Kirishima yürümeden ilerlediğini farkedince onu taşıyan kıza baktı. 

"Vay merhaba ben  eijiro ne kadar güzelimiş yüzün. " küçük eller onun saçlarına dolandığında izuku ve katsuki biraz kasılmış bu olayın son bulmasını bekliyordu. "Ochako ben de çok memnun oldum eijiro " Ciddeen ikisi de böyle bir durumda sevgililerini kıskanıyorlardı. "En azından birileri yüzümün tombul olduğunu düşünmüyor.  " ochako yalandan bir imayla katsuki'ye baktığında o sadece tek bir ses çıkardı. "Tch." Kirishima da ochako'nun baktığı yere döndü.  Önce izukuyu gördü.  Çünkü artık o da kiri'yi almak için hareketlenmişti. 

" ayy yüzünde benekler var. Annem bunların adını söylemişti ama unuttum neydi?"
Izuku gülümsedi. "Onlara çil denir. Beğendin mi?" Ei hızla kafasını salladı. "Saçlarınla gözlerin  ochako gibi aynı renkler benimkiler de öyle  bak" karşılarındaki aynadan onları gösterdi.  Ama arkada elleri cebinde onları izleyen katsukiyi görünce gözleri kocaman açıldı.  Hızla arkasını döndü ve yansımasındaki çatık kaşların son bulmasıyla ağzı kocaman açıkken izukunun kucağından indi.

Izuku ve ochako nefeslerini tutmuş sanki çocuklarının ilk adımlarını izler gibi o ikiliye bakarken katsuki kiri'nin  ne yapacağını bekliyordu.

"Sen... melek misin?" 
Katsuki'nin gözleri şaşkınlıkla kat be kat büyürken onları izleyen ikili kahkaha atmaya başlamıştı.  "Melek miyim mi?" Katsuki kurduğu cümlenin sakatlığını düşünemeyecek derecedeydi. Ei ona kollarını uzattığında kucağına gelmek istediğini istedi. Küçük bedeni dikkatle tuttu ve  kaldırdı. Içinden  deminden beri ettiği şükürleri yineliyordu. O kadar korkmuştu ki.
Ama şimdi biraz küçük de olsa kollarındaydı işte. 

Dayanamayıp ona sıkıca sarıldı hüngür hüngür ağlamak istiyordu. Ama o ikisi burdayken bunu yapamazdı. Kendinden yeterince ödün vermişti.  Hembde aptal dekuya başını koymuştu.  Bu düşünceyi hemen aklından sildi. Kucağındaki küçük beden yavru  bir köpek gibi boynunu sürekli koklamaya çalışınca onu biraz geri çekip yüzünü görmek istedi ama çocuk onun boynunu sımsıkı kavramıştı ve küçük bir yuva gibi kullanıyordu .