Karamel Kokusu (KİRİBAKU) ~tamamlandı~

bölüm 26

Keyifli okumalar. Satır arası yorum okumayı severim tşk 💜

___

"KUSURA BAKMA AMA SEVGILIMI BAŞKA BI KIZLA ÖPÜŞÜRKEN GÖRÜNCE NORMAL OLAMADIM."

Anında dondu. Kalakaldı. Ve bir süre konuşmadı. Gözlerimden yaşlar akarken konuşması için yalvarmak üzereydim.

Yutkundu. Bu sefer ben onu yakalarından tuttum. Konuşsana !bağırmak istiyordum ama sesim bir fısıltı olarak çıkıyordu sadece ...
"Konuşsana "

Bana döndü. "Bak sevgilim şimdi her şeyi anlatacağım ama sakin ol tamam mı?"

"Bekledim biliyor musun? Ama o kadar iğrenç bir bekleyişti ki katsuki o kadar zor ki. O kadar çok düşündüm ki ben .... neden dedim yapmaz dedim ama sikik gözlerimle gördüm . Açıklaman için zaman verdim belki yanlış anlamışımdır dedim ... ama sen hiç-bir şey yok gibi davranıyorsun katsuki . ben sana nasıl güveneceğim."

Göğsüne aldığı sert olmaktan uzak olan yumruklarımın ona etki etmediğini biliyordum.. ama sadece içimdeki hüzündü onlar.
Kırılmışlık..
Dağılmışlık....
Hayal kırıkları...
Hatta umut bile vardı o yumruklarda..

Beni alıp kendine çekti. "Özür dilerim bu halde olduğunu farkedemedim meleğim. Ben koca bir aptalım. Nolur gidip oturalım ayakta duramıyorsun . Hadi sevgilim. " gözlerime dolan acılarla boğazıma tırmanmış çıkmak için yalvaran hıçkırıklarımı içine tekrar gömdüm. Ve ilerledim.

Tuvaletten çıktık. elimi tutma istediğinde yavaşça geri çekmiştim.
Zaman yavaşlamıştı. Her şey ağır çekimde devam ediyordu . Olabildiğince hızlıydım ben...

Opera Salonundan çıktık. Biraz yakındaki pahalı olduğu belli olan mekana gitmek istemiyordum. sahil tarafına yürüdüm. Beni takip etti. Belki de ayrılık konuşması yapacaktı. Kafamın içi o kadar zonkluyordu ki ne düşüneceğimi bile bilmiyordum. Düşünmeyi bıraktım sadece ayaklarıma odaklanık yürüdüm.

Sonunda vardığımda bir kayaya oturdum . Ona döndüm ama yüzüne bakamıyordum. O kızın yüzü gözümde canlanıp duruyordu. Of lanet olsun .

~ Flashback ~

"Bakugouuu "
Bu cırtlak ses kalınlığındaki sesi bastırıp kulaklarımı sikince o iğrenç sese döndüm. Aptal bi kızdı. O kadar tanımıyordum ki takma adı bile yoktu. Bizim sınıftan falan da değildi.

"Ne bağırıyorsun cırtlak sesli "

"Şey aslında adım cırtlak sesli değil.
Amila . Spor festivalinda karşılaşamadık ben o zaman çok hastaydım ve evde kalmak izin kullanmıştım. 1B deyim aslında. Sen de mi bu saatte koşuyorsun?"

"Umrumda değilsin. Seni hic ilgilendirmez cırtlak sesini benden uzak tut. " yanına gelip güldü. "Aslında cok kaba olduğunu duydum ve naparsın ki yüzsüz olabilirim . "

Onu umursamayıp hızımı arttırıp koşuma devam ettim.
"Ayy ben aslında her gün koşardım. Sonra taşındık ve orda koşmak için uyguj ortam yokt-" şarkının sesini açtım. Ne boş konuşan biri. Kirishima da boş konuşurdu ama onun sesi ...
Düşünme bakugou her şeyde kirishima'yı düşünmekten vazgeç ..

Koşu boyu yanımdan ayrılmak bilmeyen kıza sinirle döndüm.
"Amına kodumun yerinde tek başıma kalıp koşmaya çalışıyorum. Siktir git cırtlak sesli " o da dil çıkartı ve Banka bıraktığım suyumu içti. Yüzsüzlüğünü de seni de şimdi geverticem ama he.
Yanına gittim ve onu hırsla kendime cevirdim."amel defterin kapansın istemiyorsan siktirip gidersin "
Ve gitti . Sonunda aq