Kirishima 'dan:
Şarkı bitmeden telefonumun zil sesi kulaklarımı tırmalamaya başlayınca cebimden çıkardığım telefonun ekranına baktım. Doktorun adını görmemle derin bir nefes aldım.
Ölüm haberi miydi gelecek olan?Tamam ağlama kirishima şimdi gideceksin yanına.
Belki de Tanrı beni affetmezdi.
Intihar ettiğim için belki de cehenneme giderdim.
Belki öte tarafta buluşamazdım.
Cennete giderken o ..
Ben ya cehennnemde kalırsam.
Belki cezamı çektikten sonra onu görmeme izin verirdi?
Onsuz yaşamak zordu.
Ölümü beklemez zordu.Derin bir nefes bıraktım ve telefonu açtım. "Efendim?"
"Kirishima Bakugou... o "
Saniyeler zorluyordu.
Sanki çok uzun zaman geçiyordu. Ama hemen söylemişti.
"Hareket etti. Yani uyanıyor... "
"Ne?" Beklediğim bu değildi.
Algılayamıyordum.
Hareket mi etti.
Göz yaşlarım akarken yutkunamıyordum ."Ha- hareket etti? " kahlaha atmaya başladım. "Hareket etti. " dudaklarımı ısırırken dikkatle kalktım. motora bindim ve çiğseleyen yağmurla kahlaha attım.
"Ben hemen geliyorum."
"Tamam."Yolda sürerken mutluluktan delirmek üzereydim. Karnım kasılıyordu.
Ağlıyordum. Ama ıslaklığı hissetmiyordum. "Hareket etti."
Sürekli aptal aptal sırıtarak bunu söylüyordum.
Herkes 2. haftanın sonunda
7 yıl sonra komadan çıkan kişimin haberleriyle geliyordu.
10 yıl sonra tekrar gözlerini açtı haberleri bile vardı. Ama o kadar imkansızdı ve çok düşüktü ki ihtimal
Haber yapıyorlardı...Hastanenin önüne geldiğimde yukarı baktım. beyaz ve az eşyalı odasına bir sürü şey getirmiştim. "Bu ne böyle katsukinin içi daralır burda . Ben de uyanmak istemem böyle bi odada ."
aklıma dolan anıyla yüzümdeki buruk gülümseme belirdi.
Kata çıkarken yutkundum.Biraz geç haber verse ölmüştün.
Katsuki ne düşünürdü?
Kafamdakileri defettim. Ve hızla odaya girdim. Halâ o yatakta yatıyorddu. Halâ gözleri kapalıydı.
Doktor bana gülümsedi.
"Hoşgeldin kirishima. "
"Hoşbuldum . Ne zaman uyanır ?"
Bu soruyu ilk günler o kadar sormuştum ki ..Doktor neşeyle gülümsedi.
"En fazla bi saate uyanır diye düşünüyoruz.. geçmiş olsun."
Odadan çıkmasıyla hızlı 3-4 adımda yanına ulaştım.
"Yani sözünü tutuyorsun ha?"
Ellerim titrerken minayı aradım.
"Mina"
"Kiri ben de tam senin odana.."
"GIRME ODAMA " onlara video hazırladığımı bilmesine hic gerek yoktu.
"KA-KATSUKI HAREKET ETMİŞ "
"NEEE NEEE HEMEN GELİYORUZ "
Midoriya'yı ellerim heyecanla titrerkek aradım."Alo"
"KACCHAN UYANDI MII?"
Kıkırdadım. Burnumu çekerken gülümsedim. "Daha uyanmadı ama doktor 1 saate uyanır dedi. "
Minanın çığlıkları urarakanın
Çığlıklarına karışıyordu ..
Ayak sesleri arkada çoğalırken
Görüşürüz deyip telefonu kapattım.
Mitsuki teyze içeri daldığında gülümseyerek ona döndüm hızla birbirimize sarıldık."Aptal velet sonunda ."
4 hafta öncesine göre 6 kilo vermişti.
Yemeden içmeden kesilmişti. Odaya girdiğimde arasıra uyanmazsa başına neler geleceği hakkında tehditlerde bulunurken , sadece ağlarken ya da ona yarım bıraktığı kitabı okurken görüyordum...Çok zarar görmüştü. Yüzü çökmüştü . Güçlü duran o kadın kocasının göğsünde umutla beklemişti hep.
Anneme de bir bilgilendirme mesajı çekmekle onlar bile yola çıktıklarını söylemişlerdi.Anne babası sola ben de sağına sandalyelerimizi çekmiş bekliyorduk.
Artık sadece dakikalar vardı....Bakugou 'dan
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karamel Kokusu (KİRİBAKU) ~tamamlandı~
FanficKaramel gibi kokuyorsun ve ben karamele bayılırım.. Katsuki ağlamak erkeksidir. Duyguların olduğunu göstermek ayıp değil. Duyguların dışarı yansıtmak da ... ağlayabilirsin. Sadece ben varım. Kimse yok tamam mı ?," Ve kendini bıraktı. Hıçkırmaya başl...