Ray Part 2

Ray Part 2 Bölüm 12 - Saray-

Beyaz sarayda telaş hakimdi. Bir anda önlerine ışınlanan orduya karşı hazırlanmaya çalışıyorlardı. Bir ışık patlamasıyla önlerine bin kişilik bir ordu ışınlanmıştı. Saray acil durum ilan etmiş, kapılardaki ve pencerelerdeki kurşun geçirmez çelikten kapakları aktifleştirmişlerdi.

Protestodaki herkes oradaydı ve hepsinde aynı kıyafet vardı. Masmavi bir askeri üniformanın üstünde küçük beyaz noktalar vardı. Uzun, kısa herkes için özel dikilmiş, özenle hazırlanmış kıyafetlerdi. Hepsi sarayın yeşil çimenlerine ayak izlerini bırakmışlardı. Havadan bakıldığında bahçede insanların kafası önceden yeşil olan yerleri siyaha çeviriyordu. Bütün askeri birlikler yoldaydı ama onlar gelene kadar olan olacaktı. Orada bulunan bütün askeri ekipmanlar hazırlandıktan sonra danışmanlardan biri çıkmayı kabul etti. Etrafında onlarca koruma ve binadaki keskin nişancılarla bahçeye ilk adımını attı. Bahçeye çıkınca ilk dikkat ettiği herkesin ne kadar düzenli durduğu ve hiç hareket etmediğiydi. Fazla yaklaşmadan bir kaç adım atıp durdu. Tam bağıracağı sırada sıranın ortasındaki insanlar kenara çekilmeye başladı. Her biri sağa dönüp yürüme alanı bırakıyordu. Hepsi durduğunda oluşan aralıktan biri çıktı. Önceden görmeye alıştıkları için artık şaşırmıyorlardı. Birlikten ayrılıp danışmana yaklaşmaya başladı. Tam bir adım daha atacakken askerler : "Olduğun yerde kal." diye bağırıp silahlarını doğrulttular. Bart durup gülümsedi.

" İsminizi bahşeder misiniz?" dedi. Danışman takım elbisesinin üstüne geçirdiği yeleği ve kaskıyla askerleri yardı. Öne çıkıp:

" Domanic." dedi. Bart gözlerinde korku olmamasına şaşırdı. Arkasına dönüp ordusuna baktı.

" Sarayı bana bırakın." derken hala arkası dönüktü. Domanic gülerek:

" Bunu ordu olmadan da yapabilirdin." dedi. Bart bu defa arkasına dönerek şaşırmış gibi yaptı. O da gülümseyerek:

" O zaman bencillik etmiş olurdum. Ayrıca bunun neresinde eğlence var?" dediği sırada helikopter sesleri gelmeye başladı.

" Kendini savunabilirsin ama onları kurşunlardan nasıl koruyacaksın? " deyip kaşlarıyla orduyu işaret etti. Bart bir kez daha sırıtarak elini havaya kaldırdı ve parmağını şıklattı. Parmağını şıklatmasıyla bütün insanların eline silahın belirmesi bir oldu. Domanic şok içinde kalmıştı. Geriye bir adım atıp:

" Cesedimizi çiğnemen gerek." dedi ve askerler de geri adım atmaya başladı. Bart giden askerlere bakıp:

" İşim bittiğinde çiğnenecek bir ceset olmayacak." dedi ve hala hazır bekleyen ordusunun yanına gitti.

Aradan bir kaç dakika geçtiğinde beş tane helikopter çoktan ulaşmıştı. Medyaysa her zamanki gibi olaydan uzak kalmayarak sarayın yanındaki binaların tepesinden çekim yapıyorlardı.

Helikopterler üstlerinde bir daire oluşturmuşlardı. Arka kabinlerde silahlı askerler kapıyı açıp bekliyordu. Sıraya dizilmiş insanlar düzenlerini bozmadan kafalarını kaldırmış bakıyorlardı. Sonunda sarayın üstündeki helikopterden megafon sesi duyuldu. Kalın sesli adam:

" Bölgeyi derhal terk edin yoksa olacaklardan biz sorumlu değiliz." dediğinde Bart sesi bir yerden tanıdığını fark etti. Bu defa Bart sıradan ayrılmadan bağırdı:

" Masum insanlara ateş mi açacaksınız." dedi. Adamın yüzünü görmeyi çok istiyordu.

" Onlar artık birer suçlu. Ayrıca daha silah bile kullanmayı bilmiyorlar." dediği anda Bart bütün gücüyle: "Hazır." diye bağırdı. Bağırmasıyla yüzlerce kişi silahlarını havaya kaldırdı. Hepsi daha önceden eğitim almış gibi emin tutuyorlardı silahları. Topluluk beşe bölündü. En öndekiler sarayın üstündeki helikoptere, diğerleriyse hemen üstlerindekine yöneltmişti silahlarını. Kalın sesli adam yine: