Nefretimin İçindeki Aşkın

Biz Birbirimize Bağlıyız

Evet arkadaşlar geçen Blossom'ın kararında kalmıştık. O yüzden bu bölüm Blossom'ın gözünden devam edelim.

Blossom'ın Gözünden

Dekster ne yapmaya çalışıyordu? Acaba bu seferde bir yalan mı yoksa gerçekten ciddi mi? Bilmiyordum. Artık hiçbir şeye de anlam veremiyordum. Birden gözüm bir çalılığa takıldı. Çalılıkta Brick vardı ve bana bakıyordu. Kafasını iki yana salladı. Sanki benim hayır dememi bekliyormuş gibi!

Ben: Dekster ben ne diyeceğimi bilemiyorum! Daha önceden beni çok üzdün ama bir yanım sana hala güveniyor ve bir daha böyle bir şey yapmayacağını söylüyor.
Dekster: Blossom!... Şuan cevap vermek zorunda değilsin. Birkaç gün düşün ama şunu unutma evet dersen bir daha senin üzülmene izin vermeyeceğim.
Ben: Ben....Ben bunu düşüneceğim.

Gözüm yine aynı çalılığa çarptı ama bu sefer Brick orada değildi. Birkaç dakika sonra Dekster'ın yanından ayrıldım ve Brick'i aradım. Brick telefona cevap vermiyordu. Ben de onun evine gitmeye karar verdim ama orada da yoktu. Akşama kadar onu aradım. Neden hayır dememi istiyor bilmek zorundaydım. Biraz daha yürüdüm. Tam vazgeçmek üzereyken onu gördüm. Birkaç kişiyle ateş yakmıştı. Yanlarına gittim. Brick oradaydı ama galiba içmişti. Çünkü sarhoştu.

Ben: Brick!
Brick: İşte ooooooo!
Ben: Brick haydi gel buradan gidelim!
Brick: İmmmmmkansız turuncu kafa!
Ben: Bak gelirsen istediğin bir şeyi yapacağım!
Brick: Söz mü?
Ben: Söz!
Brick: O zaman gidelim! Ne-ne-nereye gideceğiz?

Konuşmadım ve onun bir kolun omzuma koydum. Onu bir cafeye götürdüm. Kahve onu kesin açardı. Cafede bir yere oturduk ve ben 2 kahve söyledim ama Brick daha tam açılamamıştı.

Ben: Ne işin vardı senin orada?
Brick: Klasik Blossom tam bir anne modeli!... Üzgünüm anne eve geç mi kaldım?
Ben: Tamam onu boşverelim. Peki neden Dekster ile beni takip ettin? Neden hayır dememi istedin?

Brick birden gözlerini aşağı indirdi. Sanki küçük bir çocukmuşçasına tekrar bana baktı. Bir şey söylemek istiyor gibiydi ama söylemiyordu. Biraz düşündü sonra konuştu.

Brick: Seni Dekster'dan korumak için!
Ben: Ama neden?
Brick: Sana çok kötü davranacak bunu biliyorum. Davranmasa bile seni mutlu da edemeyecek!
Ben: Neden böyle söylüyorsun ve bu seni neden bu kadar ilgilendiriyor?
Brick: Ben ve kardeşlerimin okula başladığımız günü hatırlıyor musun?
Ben: Evet ama bunu...
Brick: Sorularını sona sakla! Bizim gelmemizden bir hafta sonra da kitabını kaybetmiştin! İşte o kitabı ben buldum ama geri vermedim. Sonra okumaya başladım. Herkes için doğru bir kişi vardır.
Ben: Fakat sadece doğru kişi ve zamanı bekler. Onları biliyorum. Sadede gel.
Brick: Çok sabırsızsın ve aynı zamanda aptalsın!
Ben: Hayır değilim!
Brick: Öylesin!.... Anlasana Dekster senin için doğru kişi değil!
Ben: Buraya azar işitmeye gelmedim. Ben gidiyorum ama önce son bir şey sormak istiyorum. Bunu neden umursuyorsun? Sen hiçbir şeyi umursamazsın!
Brick: Beni iyi tanıyorsun ve bu özelliğini çok seviyorum. Fakat aptalsın!
Ben: Ben aptal değilim!
Brick: Değil misin? Daha gözünün önündeki şeyleri bile görmüyorsun! Aşk nedir bilmiyorsun ve bu ufak sorunu bile çözemiyorsun!
Ben: Ben aptal değilim ve bunu sana kanıtlayacağım.
Brick: O zaman kanıtla! Sana sadece 2 soru soracağım ve bilirsen aptal olmadığını kabul ederim.
Ben: Tamam sor haydi!
Brick: Aşk nedir?
Ben: Bu çok kolay bir soruydu. Aşk onu görünce hissettiğin o duygudur!
Brick: Peki senin hayatının aşkı kim?
Ben: Galiba Dekster!
Brick: İkisi de yanlış pembeli!
Ben: O zaman sen söyle aptal değilsen!
Brick: Aşkın içinde zaten o dediğin duygu var ama o hoşlanmak! Aşk ise anlatılamayan bir paradokstur. O kişiye ne kadar aşıksan onun yaptığı bir güzel kelime senin için dünyalara bedelken bir kötü söz senin için en kırıcı şeydir. Onu ne kadar seversen o kadar da nefret edersin. Ve ikinci sorunun cevabı senin nefretinde saklı. Ne kadar sevmesen de beni bana yardım ediyorsun! Çünkü senin nefretinin içinde benim aşkım var! Yani biz birbirimize bağlıyız. 

Dedi ve ben ağzımı bile açamadım.

DEVAM
EDECEK

Bugünkü bölümü azda olsa uzun yazdım umarım güzeldir!