Monarch Academy: School of Elemental Powers (Under Editing)

Prologue

DISCLAIMER: The content is based solely by the author's imagination including name, age, place, occupation and time. It has nothing to do with other people. Hope you'll understand. Thankyou!

PLAGIARISM IS A CRIME!

"If you use another person's work and do not attribute that work to the author, including copying text verbatim, paraphrasing a phrase or summarizing an idea, you are essentially committing plagiarism."

WARNING: You might encounter some grammatical error or typos. Sana po maintindihan niyo dahil hindi naman ako master sa mga ganitong story. Hope you enjoy this! First time ko lang po gumawa ng Fantasy story. Don't forget to leave a comment and vote! Thanks po.

ps; this story is not edited. you might encounter some grammatical errors or typos. I'll get back once I've finish my series.

Always remember that, Unity will keep us safe!

@missky07

----

Nakasimangot ako habang nakadungaw sa bintana ng sasakyan. Here we go again. Itatakas na naman ako nila Mom dahil sa mga pesteng sunod nang sunod sa akin. Hindi ko alam kung bakit ayaw akong payagan na harapin sila.

"We're going to transfer you in another school." ani Dad habang nagmamaneho.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Tama ba ang narinig ko? Ililipat na naman niya ako!

"Dad! I'm okay na sa school ko tsaka may mga kaibigan naman ako dun!"

"Anak, mas ligtas ka sa bagong papasukan mo. Hindi pwedeng malaman ng mga tao na hindi ka normal. You have the powers na wala sa kanila. Tingin mo ba, hindi sila magiging interesado sa kung anong meron ka?" sabi ni Mom na nasa front seat. Bahagya niya akong sinulyapan sa salamin.

Bumuntong hininga nalang ako sa sinabi ni Mom. Wala na talaga akong laban. Kapag kasi nakapagdesisyon na sila, wag kana lang lumaban. Teka, naka ilang lipat naba ako ng school? 4? 5? 6?

Naalala ko pa no'n, pitong taon gulang pa lamang ako nang makaramdam akong hindi normal sa akin. Binully ako ng mga kaklase ko na ang weird ko raw. Totoo naman, kahit ako naweirduhan sa sarili ko. Ang hindi ko lang matanggap ay sinabihan akong mangkukulam! The fvck? Matatanggap ko pa kung sasabihan akong isang Dyosa kaso Mangkukulam? Wag nalang!

Back to my story, binully nila ako sa playground. Walang teacher kaya siguro du'n nila ako napagtripan. Kinuha nila ang lunch box ko at pati na rin ang pera ko. Wala akong laban dahil mas marami sila tas ako nag iisa lang. Funny right? nagtawag pa sila ng mga kakampi.

Sa sobrang takot ko hinila nila ang damit ko, halos mahubaran ako noong panahon na 'yon. Sinabunutan pa nga ako nung isang babae pero mas kinainis ko nung hindi ko nagustuhan ang tabas ng dila nila. Ininsulto din nila sina Mom, kaya sa sobrang galit ko. Bigla nalang ako nakaramdam na parang may lumalabas sa aking kamay. I can't see it pero nararamdaman ko. Nagulat na lang ako nang biglang nahirapan sila huminga. Muntik ko na sila mapatay no'n pero sayang hindi natuloy.

Nang tumuntong ako ng Highschool, akala ko air or wind lang ang kaya kong i-kontrol. Naiinis kasi ako sa teacher namin, madalas akong pinapahiya dahil lang daw sa maganda ako pero walang utak. Hindi niya binanggit ang pangalan ko pero nakatingin siya sa akin tas nakangisi. Kung pwede lang tanggalin yung pustiso niya.

Tinitigan ko din pabalik yung teacher namin no'n. Iniisip ko na sana baliktarin niya ang sinabi na mas maganda ako sa lahat at mas mautak. Nagulat na lang ako nang sabihin niya iyon katulad kung paano ko sabihin sa utak ko. Yun na ang last na pumasok siya, sabi ng adviser namin na hindi na raw siya papasok at nagresign na bilang subject teacher namin.